Ο Αλί, αν και οδεύει προς την ολική τύφλωση, ακυρώνει επερχόμενη απόπειρα αυτοκτονίας όταν πληροφορείται για την ύπαρξη μιας τρομαγμένης γυναίκας η οποία ζητά καταφύγιο στην πολυκατοικία του και, μεταξύ άλλων, έχει χάσει τα χνάρια του παιδιού της που πάσχει από σύνδρομο Down. Το όνομά της είναι Λεϊλά, τα ρούχα της είναι μέσα στο αίμα και η αμυδρά διακριτή μορφή της συμπαθής, αν και έντρομη. Χωρίς διάθεση να την παραδώσουν στις Αρχές, τόσο από τον θυρωρό του κτηρίου όσο και από τον Αλί, αναπτύσσεται μια σχέση αλληλεγγύης ανάμεσα στους τοίχους ενός διαμερίσματος.