του Ηλία Φραγκούλη

Για το 2015 είχαν ψηφίσει το «Μεγάλο Σορτάρισμα» και όχι το «Spotlight». Πέρσι προτίμησαν το «La La Land» αντί του «Moonlight». Είναι ένα σερί οσκαρικής αστοχίας που αρχίζει να μας κάνει να αμφισβητούμε το αποτέλεσμα της βράβευσης του Σωματείου των Παραγωγών της Αμερικής ως προανάκρουσμα του Όσκαρ καλύτερης ταινίας, πλέον. Από τη άλλη, εδώ και 28 χρόνια, το βραβείο τού PGA έχει ταιριάξει με τα γούστα των μελών της AMPAS 19 φορές, προμηνύοντας και την επερχόμενη οσκαρική νίκη. Και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πλέον σοβαρά βραβεία επαγγελματικών σωματείων της Αμερικής, όχι μόνο εξαιτίας της δύναμης επιρροής των παραγωγών (που δίνουν δουλειές στο Χόλιγουντ), αλλά πιο ουσιαστικά επειδή είναι το μοναδικό που απονέμεται κατόπιν παρόμοιου συστήματος καταμέτρησης ψήφων με εκείνο της Ακαδημίας.

Η χθεσινή βράβευση του «Η Μορφή του Νερού» από το Σωματείο των Παραγωγών υποτίθεται ότι «ρίχνει» σε δεύτερη μοίρα τα υπόλοιπα φιλμ που προτάθηκαν εδώ («Έρωτας Μετ’ Εμποδίων», «Να με Φωνάζεις με τ’ Όνομά σου», «Δουνκέρκη», «Τρέξε!», «Εγώ, η Τόνια», «Lady Bird», «Molly’s Game», «The Post», «Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι» και «Wonder Woman»), όμως η αποψινή τελετή βράβευσης του επίσης σημαντικότατου Σωματείου των Ηθοποιών δεν πρόκειται να ξεδιαλύνει την κατάσταση, καθώς εκεί η ταινία του ντελ Τόρο δεν είναι καν υποψήφια στην περίφημη κατηγορία του ensemble των πρωταγωνιστών (!), με τις «Τρεις Πινακίδες» να δείχνουν ότι είναι το προφανές φαβορί.

Το «Η Μορφή του Νερού» ξεκίνησε τη θριαμβευτική του πορεία με το Χρυσό Λιοντάρι του Φεστιβάλ Βενετίας τον περασμένο Σεπτέμβρη, αγνοήθηκε από τις μεγαλύτερες Ενώσεις Κριτικών της Αμερικής (περιορίστηκε σε μισό βραβείο σκηνοθεσίας από το Λος Άντζελες) και έφυγε από τις Χρυσές Σφαίρες με τα βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας και μουσικής (Αλεξάντρ Ντεσπλά). Εάν, μετά τους ηθοποιούς, και οι σκηνοθέτες δεν συμφωνήσουν με το αποτέλεσμα των υπόλοιπων Σωματείων, θα έχουμε μια αρκετά κρίσιμη οσκαρική βραδιά στις 4 Μαρτίου! Και είναι πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά, με πολλές πραγματικά καλές ταινίες. Προσωπικά, έχω πολύ καιρό να παρατηρήσω κάτι τέτοιο.

Συμπληρωματικά, το «Coco» ήταν το… ευκολάκι που κέρδισε στην κατηγορία καλύτερης animated ταινίας και προχωρά ακάθεκτο για το Όσκαρ.