FreeCinema

Follow us
25.0421:00

Όσκαρ 2021: Ποιοι θα τα πάρουν;


Λίγες ώρες απομένουν μέχρι το μεγαλύτερο και πιο αγαπημένο κινηματογραφικό ξενύχτι της χρονιάς. Τα λατρεύουμε, τα μισούμε, τα φθονούμε, τα κανιβαλίζουμε, τα περιμένουμε σα να ‘ναι γιορτή, ετησίως. Το 2020, όμως, ήταν μια χρονιά… χωρίς σινεμά! Άρα, και χωρίς μεγάλες ταινίες. Έργα μεγέθους, σαν εκείνα που έχτισαν τούτο το θεσμό. Πείτε «καληνύχτα» από τώρα…

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ

«Nomadland» της Κλόι Τζάο. Προτάθηκε για έξι Όσκαρ (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, διασκευασμένου σεναρίου, πρώτου γυναικείου ρόλου, μοντάζ και φωτογραφίας). Το non-fiction βιβλίο της Τζέσικα Μπρούντερ μεταφέρθηκε στο σινεμά σαν ένα «ντοκιμαντέρ» στο οποίο «πρωταγωνιστεί» μια διάσημη ηθοποιός του Χόλιγουντ (ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους που όντως ζουν σαν νομάδες στην Αμερική του σήμερα). Από τις οκτώ ταινίες που διεκδικούν αυτό το βραβείο φέτος, χωρίς να είναι ένα πραγματικά σπουδαίο έργο, είναι αυτή που ξεχωρίζω κι εγώ. Είναι τίμια ταινία. Ξεκίνησε από το περσινό Χρυσό Λιοντάρι του Φεστιβάλ Βενετίας, έχει μαζί της τα Σωματεία των Παραγωγών και των Σκηνοθετών, τις Χρυσές Σφαίρες, τα BAFTA κι ένα σκασμό από διακρίσεις συνολικά (227!). Σε μία… κανονική χρονιά, θα ήταν το indie outsider και μάλλον δεν θα έφτανε τόσο ψηλά. Τυχερή η Τζάο. Τίποτε άλλο.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Κλόι Τζάο για το «Nomadland». Είπαμε. Έχει μαζί της τα Σωματεία των Παραγωγών (618 μέλη στην Ακαδημία) και των Σκηνοθετών (564 μέλη στην Ακαδημία). Είναι γυναίκα. Επιτέλους, να μας φύγει κι αυτός ο «πόνος»… Πάντως, είναι επική η τετραπλή υποψηφιότητά της φέτος (ως παραγωγός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και μοντέρ!). Μόνο οι αδελφοί Κοέν έχουν πετύχει κάτι παρόμοιο, από την εποχή του «Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους» (το 2008). Εκείνοι είχαν χάσει μόνο στο μοντάζ.

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Άντονι Χόπκινς για το «The Father». Η μισή ταινία (για να μην πω και κάτι παραπάνω…) είναι η ερμηνεία του. Έχει με το μέρος του μονάχα το αντίστοιχο βραβείο στα BAFTA. Αλλά θεωρώ σκανδαλώδες το ενδεχόμενο να χάσει από έναν ηθοποιό που… «έφυγε» νωρίς. Περί «ατζέντας» (εκεί), ας μην το θίξω πάλι…

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Βαϊόλα Ντέιβις για το «Ma Rainey’s Black Bottom». Μαύρη. Καλή ηθοποιός. Σε βιογραφικό ρόλο τραγουδίστριας της blues. Δραματικό, προφανώς. Έχει μαζί της το Σωματείο των Ηθοποιών (1.363 μέλη στην Ακαδημία). Υποτίθεται πως είναι η πιο δύσκολη κατηγορία φέτος και τίποτε δεν έχει «κλειδώσει». Θα συμφωνήσω. Κι αν με ρωτάς, αυτό συμβαίνει διότι εδώ φέτος δεν υπερισχύουν οι ερμηνείες αλλά… οι «ατζέντες».

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Ντάνιελ Καλούγια για το «Judas and the Black Messiah». Επειδή τα έχει μαζέψει όλα. Απλά. Και… «ατζεντάτα», επίσης.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Γκλεν Κλόουζ για το «Τραγούδι του Χιλμπίλη». Ναι, το βάζω σαν το μεγάλο ρίσκο μου φέτος. Οι πάντες δίνουν τη γιαγιά από το «Minari» (μαζί της και το Σωματείο των Ηθοποιών). Εγώ υποστηρίζω ανατροπή από τη «γιαγιά» Γκλεν. Είναι η όγδοη υποψηφιότητά της στα Όσκαρ. Πάντοτε ηττημένη! Τελευταία φορά το έχασε (δικαίως) το 2019, με μέτριο ρόλο σε χάλια ταινία («Η Σύζυγος»). Εδώ έχει ρόλο, κι ας είναι (πάλι) χάλια η ταινία. Αν δεν «κάτσει» κι εφέτος, θα αρχίσω να πιστεύω ότι τη μισούν (για λόγο που δεν πρόκειται να καταλάβω ποτέ).

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ & ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Έμεραλντ Φένελ (φωτό) για το «Promising Young Woman» στο πρωτότυπο και Κρίστοφερ Χάμπτον & Φλοριάν Ζελέρ για το «The Father» στο διασκευασμένο. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι θα βραβευτεί μια τέτοια ακρότητα γραφής (όταν έρθει η ώρα της κριτικής του φιλμ, θα εξηγήσω και γιατί δεν θεωρώ τόσο original το σκεπτικό του σεναρίου…) στην πρώτη κατηγορία, αλλά θα ακολουθήσω το buzz. Παρά τις διαφωνίες μου, ο Άαρον Σόρκιν («Η Δίκη των 7 του Σικάγου») είχε τη γλώσσα και τη δυναμική των ατακών στους διαλόγους (έστω). Τώρα, στη δεύτερη κατηγορία, αν προτιμηθεί κι εδώ η Κλόι Τζάο, θα είναι για γέλια!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ

«Druk» του Τόμας Βίντερμπεργκ, από τη Δανία. Έχει προταθεί μέχρι και για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας! Τι άλλο να πω;

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

«Soul» του Πιτ Ντόκτερ. Ποντάρω στο σιγουράκι των Annie Awards. Παλιά καραβάνα της Pixar ο κύριος, το έχει ξαναπάρει το 2010 («Ψηλά στον Ουρανό») και το 2016 («Τα Μυαλά που Κουβαλάς»).

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

«My Octopus Teacher» των Πίπα Έρλιχ & Τζέιμς Ριντ. Αυτό που λέμε… «ραντεβού στα τυφλά»! Δεν έχω δει κανένα από τα πέντε υποψήφια φιλμ, δεν έχω προσωπική άποψη, αλλά υπάρχει buzz για τούτο εδώ. Όχι ότι δεν καιροφυλακτούν και διάφορες… «ατζέντες».

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Τζόσουα Τζέιμς Ρίτσαρντς για το «Nomadland». Εξαιρετική δουλειά. Απογείωσε το γήινο στοιχείο που παίζει τον πλέον ουσιαστικό ρόλο στο φιλμ (περισσότερο κι από την πρωταγωνίστρια).

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΝΤΑΖ

Γιώργος Λαμπρινός για το «The Father». Τούτη η ταινία, πέραν της ερμηνείας του Άντονι Χόπκινς, λειτουργεί επειδή το μοντάζ και… η αμέσως επόμενη κατηγορία έχουν γίνει το δεξί χέρι του σκηνοθέτη. Σχεδόν του «κλέβουν» το credit! Δεν ξέρω αν θα χάσει και στα δύο, θα πάρει και τα δύο ή θα κερδίσει έστω ένα από αυτά τα Όσκαρ το «The Father». Ξέρω, όμως, ότι θα είναι διπλή αδικία το χειρότερο ενδεχόμενο…

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ

Πίτερ Φράνσις & Κάθι Φέδρστοουν για το «The Father». Σε συνέχεια της άνωθεν παραγράφου, αν ο Λαμπρινός κατάφερε να ελιχθεί αποτελεσματικά μέσα από τις εικόνες του μυαλού του κεντρικού ήρωα του φιλμ, τούτοι εδώ ανέλαβαν το πλέον δύσκολο έργο να «συντονίσουν» το χωροταξικό του περιβάλλον, το οποίο βρίσκεται σε μία πλήρη αταξία. Ελπίζω να βραβευτεί η καλλιτεχνική δουλειά που υπηρετεί το έργο και όχι μία σκέτη… vintage οπτική (ονόματα και οικογένειες δεν θίγονται).

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

Αλεξάντρα Μπερν για το «Έμμα.». Το σχετικό Σωματείο υποστήριξε «Ma Rainey’s Black Bottom» και Ανν Ροθ. Η ενενηντάχρονη βετεράνος, με μόλις ένα Όσκαρ στο ενεργητικό της (για τον «Άγγλο Ασθενή», το 1997), μπορεί να θεωρείτε μία πιο προφανής και σίγουρη επιλογή, αλλά εγώ τα ρούχα που είδα στην ταινία της Ότομν ντε Γουάιλντ δεν γίνεται να τα ξεχάσω.

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ & ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Τρεντ ΡέζνορΆτικους ΡοςΤζον Μπατίστ (φωτό) στη μουσική για το «Soul» και το «Husavik» (των Σαβάν Κοτέτσα, Φατ Μαξ Τζίσους & Ρίκαρντ Γκόρανσον) από το «Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga» για το τραγούδι. Πολύ χάλια χρονιά και για τις δύο κατηγορίες. Δεν ευχαριστήθηκα τίποτα από τις δύο πεντάδες.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

«Tenet». Έχανες το μπούσουλα με τα πράγματα που έβλεπες να συμβαίνουν εδώ! Δεν θεωρώ ότι κινδυνεύει από το «The Midnight Sky».

ΜΑΚΙΓΙΑΖ & ΜΑΛΛΙΑ

Στην ομάδα του «Ma Rainey’s Black Bottom» λέει το buzz, προσωπικά δεν τρελάθηκα με κάτι (και) εδώ φέτος. Ας είναι.

Παραδοσιακά, αφήνω τα υπόλοιπα μικρά (λέγε με και shorts) εκτός, ενώ το ενιαίο (από φέτος) βραβείο του ήχου φαίνεται πως θα πάει στο «Soul».

Η απευθείας κάλυψη της 93ης απονομής των Όσκαρ θα γίνει κι εφέτος από την COSMOTE TV. Η ουσιαστική τελετή θα ξεκινήσει στις 03:00, ενώ θα παρέχεται η επιλογή της παρακολούθησης του (whatever…) show με ταυτόχρονο σχολιασμό στα ελληνικά ή αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα.

Δείτε μέσω των παρακάτω links ποια ήταν η άποψη του FREE CINEMA για… δύο από τα οκτώ φιλμ που προτάθηκαν για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και παρακολουθήσαμε κανονικά και… νόμιμα στην Ελλάδα (το πρώτο μονάχα μέσω Netflix, το δεύτερο είχε προλάβει να περάσει κι από τα σινεμά τον περσινό Οκτώβρη). Όσο αντέξω να μείνω ξύπνιος, θα τα λέμε κατά τη διάρκεια της νύχτας στα social, μέσω Facebook και twitter (με ενδεικτικά hashtags #Oscars2021 και #freecinema). Και του χρόνου… με σινεμά (#diplhs)!

«Mank»
«Η Δίκη των 7 του Σικάγου»

TAGS: