FreeCinema

Follow us

ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΑ (1967)

(WOMAN TIMES SEVEN)

  • ΕΙΔΟΣ: Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Βιτόριο Ντε Σίκα
  • ΚΑΣΤ: Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Πίτερ Σέλερς, Ροζάνο Μπράτσι, Βιτόριο Γκάσμαν, Λεξ Μπάρκερ, Έλσα Μαρτινέλι, Ρόμπερτ Μόρλεϊ, Άλαν Άρκιν, Μάικλ Κέιν, Ανίτα Έκμπεργκ, Φιλίπ Νουαρέ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 99'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: BIBLIOTHEQUE

Στο Παρίσι των τελών του ’60, επτά γυναίκες αποκαλύπτονται μέσα από αντίστοιχες βινιέτες που κριτικάρουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα και την κοινωνική υποκρισία που καλά κρατεί διαχρονικά.

Σχεδόν στον αντίποδα του προγενέστερου «Η Κυρία και οι Άνδρες της» (1964), στο οποίο η Σίρλεϊ ΜακΛέιν αφηγείται την πικρή ζωή της ως… βαθύπλουτη χήρα τεσσάρων συζύγων, αποφεύγοντας οριακά τον χαρακτηρισμό της σπονδυλωτής ταινίας, εδώ έχουμε την ίδια πρωταγωνίστρια σε πολλαπλούς ρόλους, με εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, σε ένα έργο που επιχειρεί να αναλύσει τη γυναικεία συμπεριφορά την περίοδο του ’60. Ακριβώς όπως και η χρονολογία του φιλμ, η αντιμετώπιση των θεμάτων που απασχολούν τις επτά ιστορίες του ανήκουν στο μακρινό παρελθόν και προκαλούν ένα κάποιο μειδίαμα μέσα από την προβλεψιμότητα της ανδρικής σκοπιάς (σε σενάριο του Τσέζαρε Ζαβατίνι). Μοιραία, το «Επτά Φορές Γυναίκα» είναι ένα ξεπερασμένο έργο, που όμως δεν παύει να έχει μια vintage χάρη και να σε κάνει να χαζεύεις (για τόσες φορές!) το ταλέντο της ΜακΛέιν.

Οι περισσότερες ιστορίες έχουν να κάνουν με τις σχέσεις των δύο φύλων, προβλήματα απιστίας στον συζυγικό βίο, τον αγώνα για τη χειραφέτηση της γυναίκας, τον ερχομό της σεξουαλικής απελευθέρωσης και άλλα… φεμινιστικά, τα οποία προσπαθούν να ισορροπήσουν με θεωρήσεις σαφώς συντηρητικές, που φαντάζουν και λίγο προσβλητικές για τις ηρωίδες του Βιτόριο Ντε Σίκα (εκτός κλίματος και κωμικού timing), με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Μαρία Τερέζα (η δεύτερη ιστορία) που πιάνει τον άντρα της στα πράσα με άλλη γυναίκα στο κρεβάτι τους, υπόσχεται να τον εκδικηθεί πηγαίνοντας με τον πρώτο τυχόντα που θα πετύχει στον δρόμο, αποτυγχάνει να πάρει σχετικές συμβουλές από κυρίες του πεζοδρομίου και καταλήγει να σέρνεται στα πόδια του ξυλοφορτωμένου (από νταβατζή) συζύγου της, ταπεινώνοντας τον εαυτό της ακόμη περισσότερο.

Φυσικά, η ΜακΛέιν είναι σκέτη απόλαυση και σολάρει με απίστευτο κέφι, ειδικά ως Εύα, στην ιστορία με το πανάκριβο μοντελάκι που αντίζηλές της κοπιάρουν για να φορέσουν στην ίδια πρεμιέρα της opera. Ενίοτε ξενίζει το ευρωπαϊκό background και η απόπειρα της παραγωγής να προσεγγίσει επίπεδα χολιγουντιανού φιλμ, δημιουργώντας ένα φιλμικό αξιοπερίεργο (σχεδόν)… κοντοχωριανής αισθητικής, με ένα κάρο από διάσημους ρολίστες σε μικρές, χαρακτηριστικές εμφανίσεις, που όμως ποτέ δεν ξεπερνούν τη λάμψη της ΜακΛέιν. Στην τελική, το «Επτά Φορές Γυναίκα» μοιάζει να προβάλλει περισσότερο τις ανδρικές φαντασιώσεις της εποχής για το πώς θα έπρεπε να είναι η γυναίκα, με την εικόνα του σεξουαλικού «εργαλείου» να μοιάζει ως η πιο… ιδανική. Αλλά, είπαμε, πρόκειται για έργο ξεπερασμένο (αν και ευχάριστο). Όπως και πολλές από τις αντιλήψεις του ‘60. Αξίζει αναφορά το μουσικό μοτίβο (σε θαρραλέα ποσότητα variations) του Ριζ Ορτολάνι.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Παλαιομοδίτικη κομεντί ηθών δεκαετίας ’60, με επτά ιστορίες που δεν λειτουργούν το ίδιο πετυχημένα, αλλά δίνουν την ευκαιρία στη Σίρλεϊ ΜακΛέιν να το διασκεδάσει στους αντίστοιχους ρόλους. Αν και θέλει να το «παίξει» κάπως πιο φεμινιστικό σε ιδέες, το έργο βάζει κάμποσες… masculine τρικλοποδιές στις ηρωίδες του, διχάζοντας σίγουρα το γυναικείο κοινό. Από τις πιο αναπάντεχες επανεκδόσεις του φετινού καλοκαιριού, θα διασκεδάσει με την ελαφρότητά του κάποιους νοσταλγούς του vintage θεάματος, αρκεί να μην έχουν υψηλές απαιτήσεις.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι μια τύπισσα και παίζει επτά γυναίκες. Την καψερή, δεν θα είχανε λεφτά για άλλες ηθοποιούς. Και δεν θα είχανε και καλό συνδικαλισμό το ’67…