FreeCinema

Follow us

VICTORIA (2015)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σεμπάστιαν Σίπερ
  • ΚΑΣΤ: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Φραντς Ρογκόφσκι, Μπουράκ Γιγκίτ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 138'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS / ΣΠΕΝΤΖΟΣ

Μια νεαρή Ισπανίδα μετανάστρια στο Βερολίνο γνωρίζει μια παρέα νεαρών Βερολινέζων και μαζί τους άθελά της (;) μπλέκεται στην πιο περιπετειώδη, και πιθανώς θανατηφόρα, νύχτα της ζωής της, συμμετέχοντας σε μια ληστεία.

Αρκετοί έχουν κατορθώσει / φιλοδοξήσει, ή ακόμα και προσπαθήσει, να γυρίσουν μια μεγάλου μήκους ταινία – μονοπλάνο. Ακόμα λιγότεροι έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Και να ένα φιλμ από την Γερμανία, και από έναν σχετικά «άπειρο» σκηνοθέτη (μόλις τέσσερις ταινίες στη φιλμογραφία του), που καταφέρνει διακριτικά, χωρίς μεγαλοστομίες και ανελέητο marketing, όχι μόνο να μπει στην τόσο μικρή λίστα αυτών που «τα κατάφεραν», αλλά στην ακόμα μικρότερη εκείνων που τα κατάφεραν επιτυχημένα.

Μέσα σε διάστημα 138 λεπτών (real-time πάντα, έτσι;), ο Σίπερ και η σχεδόν «ηρωική» ομάδα παραγωγής του, μας ταξιδεύουν από ένα rave club, στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας, σε ένα υπόγειο parking και στο απίστευτο κρεσέντο του τελευταίου κεφαλαίου της ιστορίας, στους δρόμους του Βερολίνου λίγο πριν το ξημέρωμα. Αυτό που κάποιοι θεωρούν κινηματογραφική τρέλα, να γυρίσεις μια ολόκληρη ταινία χωρίς ίχνος μοντάζ, ο Σίπερ το καταφέρνει σχεδόν απρόσκοπτα, και μάλιστα όχι εκ του ασφαλούς, γυρίζοντας κατά βάση σε εσωτερικούς (και άρα πολύ πιο ελεγχόμενους) χώρους, αλλά στην πλειοψηφία των σκηνών στους – μισοέρημους – δρόμους του Βερολίνου, όπου όλα θα μπορούσαν να συμβούν (αλλά ευτυχώς δεν συνέβησαν!).

Έχοντας προσωπική εμπειρία από τη συμμετοχή του στο «Τρέξε, Λόλα, Τρέξε» (1998) ως ηθοποιός (αυτό ώς σήμερα αποτελεί και το κύριο επάγγελμά του), ο Σίπερ σίγουρα έχει επηρεαστεί, τόσο από την ιστορία της ταινίας του Τομ Τίκβερ όσο και από τους φρενήρεις ρυθμούς της – μόνο που αυτός το πάει ένα (γιγαντιαίο) βήμα μπροστά με τη χρήση του μονοπλάνου. Καλλιτεχνικά, μπορείς να βρεις τα κάποια λαθάκια της ασφαλώς (κάποιες σκηνές γίνονται σταδιακά αναιμικές, χάνοντας κατά καιρούς τη συνοχή τους, κάποιες κάνουν λίγη «κοιλίτσα»), πράγματα δηλαδή που βρίσκεις σε οποιαδήποτε ταινία στην οποία υπάρχει και… μοντέρ στο δωμάτιο. Οι δε ηθοποιοί κάνουν τα πάντα ώστε το δημιούργημα του Σίπερ να αναγνωριστεί ως μια αξιόλογη ταινία, και όχι απλά ένα κινηματογραφικό πείραμα / εγχείρημα. Ιδιαίτερα το πρωταγωνιστικό ζευγάρι των Κόστα και Λάου (η νεαρή Ισπανίδα, ειδικά, είναι αποκάλυψη) «ζουν» τόσο βαθιά τους ρόλους τους που απλά δεν χρειάζονται μοντέρ και απανωτές λήψεις, αυτοσχεδιάζοντας αλλά και μένοντας στο σενάριο με εξαιρετικό νατουραλισμό.

Τα τέσσερα αστεράκια που βλέπετε από πάνω αντικατοπτρίζουν, όχι τόσο την ίδια τη σεναριακή ιστορία της ταινίας, που λίγο-πολύ την έχουμε ξαναδεί, όσο την πραγματική ευτυχία να βλέπεις ένα μεγάλο κινηματογραφικό ρίσκο να στέφεται με τόσο μεγάλη επιτυχία. Και γι’ αυτόν τον λόγο, για το ρίσκο στ’ οποίο πολλοί απέτυχαν, ονειρεύτηκαν ή παράτησαν στη μέση ως «τρέλα», η υπογράφουσα βγάζει το καπέλο στον Γερμανό σκηνοθέτη και στην υπέροχη «Victoria» του.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Σεναριακά τίποτα πρωτότυπο, ωστόσο αυτή την ταινία θα τη δεις καθαρά για το τόλμημα του ότι είναι 138 λεπτά μονοπλάνο. Αλλά ακόμα και αν αυτό δεν σου κινεί τόσο την περιέργεια, πρόκειται έτσι κι αλλιώς για μια πολύ αξιόλογη περιπέτεια με ρυθμούς που δύσκολα μπορείς να πεις ότι δεν σε κρατάνε.


MORE REVIEWS

RICH FLU: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ιός που πλήττει μονάχα τους… πολυεκατομμυριούχους μετατρέπεται σε επιδημία και προκαλεί κοινωνική αστάθεια σε ολόκληρο τον πλανήτη! Το να έχεις τεράστια περιουσία, ξαφνικά, γίνεται… ο θάνατός σου!

ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Η αφαίρεση ενός μενταγιόν από έναν τόπο ταφής «ανασταίνει» το σαπισμένο πτώμα του Τζόνι, που ζητά εκδίκηση για ένα φρικτό έγκλημα ηλικίας εβδομήντα ετών. Θα την «πληρώσει» μια παρέα νεαρών που… ατυχώς εκδράμει στην δασώδη περιοχή.

ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ

Καλόκαρδος σκύλος του αλωνιού βοηθά σκυλίτσα του σαλονιού να εντοπίσει έγκαιρα την πολύτιμη τιάρα της prima ballerina αφεντικίνας της, η οποία εκλάπη από τα καμαρίνια της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης, λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα της «Κάρμεν». Η αυλαία ετοιμάζεται να σηκωθεί. Θα προλάβουν;

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Ο ξαφνικός θάνατος της συντρόφου της φέρνει την 60χρονη Άντζι αντιμέτωπη με την οικογένεια της εκλιπούσας, για μια σειρά θεμάτων που άπτονται κληρονομικών δικαιωμάτων και ηθικής. Ο Νόμος, εντούτοις, ζητά αποδείξεις και όχι αγάπη.

THE BRUTALIST

Στα 1947, ένας ουγγρικής καταγωγής μοντερνιστής αρχιτέκτονας της σχολής Bauhaus μεταναστεύει στις ΗΠΑ, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για εκείνον και τη σύζυγό του που αγωνίζεται ακόμη να βρει τρόπο διαφυγής από την Αυστρία. Ένας μεγιστάνας βιομήχανος θα γίνει ο πάτρονάς του και θα του αναθέσει τη δημιουργία ενός μνημειώδους κτηρίου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι μια γκόμενα στο Βερολίνο και μια νύχτα κάνει κακές παρέες. Μου είπανε ότι όλο το έργο είναι μια σκηνή, αλλά εγώ ανοιγόκλεινα για power nap, που λένε στην αλλοδαπή, άρα θα σε γελάσω…