FreeCinema

Follow us

Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ (2020)

(UNDINE)

  • ΕΙΔΟΣ: Αισθηματικό Δράμα Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κρίστιαν Πέτσολντ
  • ΚΑΣΤ: Πάουλα Μπερ, Φραντς Ρογκόφσκι, Μάριαμ Ζαρέ, Γιάκομπ Μάτσενζ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 91'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: AMA FILMS

Νεαρή ιστορικός στο σύγχρονο Βερολίνο κρύβει μια μυστική, μυθική πλευρά του εαυτού της, η οποία έρχεται αναπόφευκτα στην επιφάνεια όταν ο σύντροφός της την αφήνει. Ένας νέος έρωτας θα τη σώσει ή η μοίρα της έχει ήδη καθοριστεί;

Το σινεμά του Κρίστιαν Πέτσολντ βασίζεται αρκετά στο παιχνίδι μεταξύ ρεαλισμού και φανταστικού, και αυτή εδώ η ταινία του όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά είναι και μια από τις πιο επιτυχημένες του. Ο πρωτότυπος τίτλος της είναι το όνομα της ηρωίδας του αλλά κι εκείνος του γερμανικού μύθου της ομώνυμης νύμφης του νερού που πρωτοκυκλοφόρησε στις αρχές του 19ου αιώνα. Εδώ, η Ουντίν είναι μία ιστορικός και λέκτορας με εξειδίκευση στη μοντέρνα ανοικοδόμηση του Βερολίνου και στα κανάλια που κρύβονται κάτω από τα θεμέλια της πόλης. Η ιστορία ξεκινά όταν ο σύντροφός της, ο Γιοχάνες, της ανακοινώνει πως την αφήνει για μια άλλη γυναίκα και η Ουντίν τον προειδοποιεί (στα σοβαρά) πως αν την αφήσει, θα πρέπει να τον σκοτώσει. Ο Γιοχάνες δεν την ακούει, φεύγει και η Ουντίν συνταράσσεται, τόσο από την απώλεια του άνδρα που αγαπούσε όσο και από την προδιαγεγραμμένη (όπως φαίνεται) μοίρα, η οποία την καλεί να σκοτώσει τον Γιοχάνες και να ξαναγυρίσει στο νερό, το φυσικό της περιβάλλον, ως νύμφη. Μόνο που στο ενδιάμεσο γνωρίζει τον Κρίστοφ, έναν καλόκαρδο δύτη, ο οποίος φαίνεται να είναι το ιδανικό της ταίρι. Οι δύο νεαροί ερωτεύονται κεραυνοβόλα, η Ουντίν προσπαθεί να ξεχάσει και ν’ αποφύγει τη μοίρα σχετικά με τον Γιοχάνες και το νερό, όμως μια σειρά από περίεργα, μεταφυσικά και τραγικά γεγονότα θα την φέρουν αντιμέτωπη με τον ίδιο της το μύθο.

Η εκκεντρικότητα της ιστορίας και της αφήγησης της «Νύμφης του Νερού», ιδιαίτερα όταν αντιπαραθέτει μεταφυσικούς μύθους με τον ρεαλισμό της σημερινής εποχής, εξισορροπείται σχεδόν ιδανικά με τον ρομαντισμό της ιστορίας αγάπης μεταξύ της Ουντίν και του Κρίστοφ, που ξεκινά και καταλήγει μέσα από έναν καταιγισμό συμβολισμών, απτών και ιδεολογικών, οι οποίοι αποδεικνύουν το απόλυτο ταίριασμα του ζευγαριού αλλά και τη μυθική μοίρα που καλεί την ηρωίδα. Το νερό αποτελεί το συνδετικό κρίκο της εξιστόρησης, από το μύθο της νύμφης στα κανάλια του σημερινού Βερολίνου, στο επάγγελμα του Κρίστοφ, στο ενυδρείο του εστιατορίου που γίνεται θρύψαλα τη στιγμή που θα κοιταχτούν για πρώτη φορά οι δύο πρωταγωνιστές και μελλοντικοί εραστές, στα αλυσιδωτά γεγονότα που καταλήγουν στην τραγωδία και το συναισθηματικό φινάλε.

Ο Πέτσολντ δεν φοβάται να στήσει ένα παραμύθι με αρχαϊκές αναφορές, με σκηνικό το αστικό Βερολίνο του 21ου αιώνα, και το τελικό αποτέλεσμα, παρότι ενδέχεται να ξενίσει τους μη μυημένους στη φιλμογραφία του αλλά και στο συνδυασμό μοντέρνου ρεαλισμού με φανταστικούς μύθους άλλων εποχών, είναι πλειοψηφικά επιτυχημένο, κυρίως διότι, ενώ παίρνει την ιστορία του στα σοβαρά, καλεί ταυτόχρονα και τον θεατή ν’ αποδεχτεί αυτό που παρακολουθεί σαν μια ιστορία φαντασίας, ίσως και ένα σύγχρονο παραμύθι με ονειρικά ιντερλούδια. Όσο προχωρά η ιστορία και το δίλημμα της Ουντίν, τόσο η αφηγηματικότητα μπλέκεται μεταξύ γραμμικού ρεαλισμού και ονείρου, κάνοντας τόσο τους θεατές όσο και την ίδια την ηρωίδα να αμφιβάλλουν για την πραγματικότητα γεγονότων και χρονικών συγκυριών. Την ίδια στιγμή, ο αρχικά αναπάντεχος, μα τελικά αναπόφευκτος έρωτας μεταξύ Ουντίν και Κρίστοφ αποτελεί ένα υπέροχα και κατά καιρούς αβάσταχτα ρομαντικό παραμύθι για τους καιρούς μας, ανεξάρτητα μύθων και μοίρας.

Το ζευγάρι της Πάουλα Μπερ και του Φραντς Ρογκόφσκι ήταν ήδη «δοκιμασμένη συνταγή» για τον Πέτσολντ, καθώς δυο χρόνια νωρίτερα είχαν συμπρωταγωνιστήσει στην ταινία του «Transit», ωστόσο εδώ η μεταξύ τους χημεία είναι, εκτός από επιτυχημένη, και πολυεπίπεδη. Η Ουντίν της Μπερ αποζητά απελπισμένα ν’ αγαπήσει άφοβα τον Κρίστοφ και να ζήσει όπως κάθε άλλη νεαρή γυναίκα της εποχής της, όμως, το μυστικό και η μοίρα που την καλούν, την κάνουν να φαίνεται κατά καιρούς αποστασιοποιημένη και απόμακρη, ενώ ο Κρίστοφ του Ρογκόφσκι έχει μια σχεδόν αγορίστικη αφέλεια στον έρωτά του για τη νύμφη που τον κάνει ακαταμάχητα συμπαθή, αξιολάτρευτο και, κατά συνέπεια, έναν κλασικά τραγικό ήρωα. Η Μπερ κέρδισε επάξια την Αργυρή Άρκτο γυναικείας ερμηνείας (με την ταινία να τιμάται με το βραβείο FIPRESCI) για τον πολύπλοκο και πολύπλευρο ρόλο της Ουντίν και επιβεβαιώνεται ως μία από τις ανερχόμενες star του ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) σινεμά, σε μια ταινία που μας προ(σ)καλεί να ξεπεράσουμε τα κλασικά «σύνορα» ρεαλισμού και μύθου, παρέχοντάς μας ταυτόχρονα μία άκρως ρομαντική ιστορία αγάπης, από εκείνες που βλέπαμε πιο συχνά στη μεγάλη οθόνη παλιά.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Η αφήγηση θα φανεί εκκεντρική σε ορισμένους. Αν δεν είστε προετοιμασμένοι ν’ αφήσετε τη δυσπιστία και τον κυνισμό σας έξω από το σινεμά, τότε πιθανώς και να βρείτε την όλη ιστορία έως και αστεία. Κατά τα άλλα, μια ιστορία αγάπης, προδοσίας, εκδίκησης, μοίρας και αρχέγονων μύθων με σκηνικό το σημερινό Βερολίνο, ελπίζουμε ν’ αποτελέσει για αρκετούς θεατές το κίνητρο ώστε να βγάλουν εισιτήριο, με μια περιέργεια που ενδέχεται να τους αποζημιώσει.


MORE REVIEWS

RICH FLU: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ιός που πλήττει μονάχα τους… πολυεκατομμυριούχους μετατρέπεται σε επιδημία και προκαλεί κοινωνική αστάθεια σε ολόκληρο τον πλανήτη! Το να έχεις τεράστια περιουσία, ξαφνικά, γίνεται… ο θάνατός σου!

ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Η αφαίρεση ενός μενταγιόν από έναν τόπο ταφής «ανασταίνει» το σαπισμένο πτώμα του Τζόνι, που ζητά εκδίκηση για ένα φρικτό έγκλημα ηλικίας εβδομήντα ετών. Θα την «πληρώσει» μια παρέα νεαρών που… ατυχώς εκδράμει στην δασώδη περιοχή.

ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ

Καλόκαρδος σκύλος του αλωνιού βοηθά σκυλίτσα του σαλονιού να εντοπίσει έγκαιρα την πολύτιμη τιάρα της prima ballerina αφεντικίνας της, η οποία εκλάπη από τα καμαρίνια της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης, λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα της «Κάρμεν». Η αυλαία ετοιμάζεται να σηκωθεί. Θα προλάβουν;

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Ο ξαφνικός θάνατος της συντρόφου της φέρνει την 60χρονη Άντζι αντιμέτωπη με την οικογένεια της εκλιπούσας, για μια σειρά θεμάτων που άπτονται κληρονομικών δικαιωμάτων και ηθικής. Ο Νόμος, εντούτοις, ζητά αποδείξεις και όχι αγάπη.

THE BRUTALIST

Στα 1947, ένας ουγγρικής καταγωγής μοντερνιστής αρχιτέκτονας της σχολής Bauhaus μεταναστεύει στις ΗΠΑ, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για εκείνον και τη σύζυγό του που αγωνίζεται ακόμη να βρει τρόπο διαφυγής από την Αυστρία. Ένας μεγιστάνας βιομήχανος θα γίνει ο πάτρονάς του και θα του αναθέσει τη δημιουργία ενός μνημειώδους κτηρίου.