ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ (1955)
(TO CATCH A THIEF)
- ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Μυστηρίου
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άλφρεντ Χίτσκοκ
- ΚΑΣΤ: Κάρι Γκραντ, Γκρέις Κέλι, Τζον Γουίλιαμς, Μπριζίτ Ομπέρ, Τζέσι Ρόις Λάντις, Σαρλ Βανέλ, Ζαν Μαρτινέλι
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON
Διαρρήκτης φάντασμα ρημάζει τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία των Καννών. Οι Αρχές παρακολουθούν στενά τον συνήθη ύποπτο Τζον Ρόμπι, ο οποίος έχει αποσυρθεί από το «άθλημα», προτιμώντας να φλερτάρει με βαθύπλουτες Αμερικανίδες παραθερίστριες.
Ένα από τα πιο λαμπερά και ευχάριστα φιλμ μυστηρίου του maître, αποθέωση του κοσμοπολίτικου glam της εποχής, με vintage ατμόσφαιρα που καθηλώνει από ομορφιά, σε τοποθεσίες της γαλλικής Ριβιέρας (διόλου τυχαίο το Όσκαρ καλύτερης φωτογραφίας για έγχρωμη ταινία). Κάπου εκεί χάσαμε (στο γνωστό τροχαίο του 1982) και την Γκρέις Κέλι, που προτίμησε τον Ρενιέ και το Μονακό από το Χόλιγουντ, αν και πρόλαβε να γυρίσει ακόμη δύο φιλμ, με το αμέσως επόμενό της, «Ο Κύκνος» (1956), να τη θέλει να υποδύεται μία… πριγκίπισσα (πώς τα φέρνει η ζωή, ε;)!
Σε αντίθεση με το σύνηθες ψυχαναλυτικό παιχνίδι σεναριακών ανατροπών, εδώ ο Άλφρεντ Χίτσκοκ σε κάνει να αισθάνεσαι πως… τα πάντα πρέπει να είναι πιο χαλαρά κι ευχάριστα, σαν να έχει πάει, κι εσύ μαζί με καστ και συνεργείο, για διακοπές στις Κάννες. Η ψυχαγωγία παίρνει το πάνω χέρι, ακόμη και μία αρχική σεκάνς καταδίωξης με αμάξια θα ταίριαζε περισσότερο σε τουριστικό promo της περιοχής, ενώ ο φακός / Χίτσκοκ φλερτάρει αδιάκοπα με την πρωταγωνίστριά του λες και βρίσκεται σε σεξουαλική διέγερση! Ήταν, άλλωστε, γνωστή η αγάπη τού σκηνοθέτη απέναντι στην πρωταγωνίστρια που τον στενοχώρησε βαθύτατα εγκαταλείποντας το σινεμά. Ποιος θνητός μπορούσε να τον αδικήσει; Η Γκρέις Κέλι, ειδικά σε τούτο το φιλμ, σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι αν έχεις ξαναδεί ποτέ πιο κομψό πλάσμα στη μεγάλη οθόνη (και στη ζωή ακόμη).
Όσο και να θέλεις να «ξύσεις» πιο βαθιά, ο Χίτσκοκ σε συμβουλεύει απλά να βάλεις το αντηλιακό σου στην plage του Carlton, αφήνοντας μονάχα τον κυνισμό του να υπογραμμίζει με διακριτικότητα συγκεκριμένες στιγμές (η νύχτα με τα βεγγαλικά κάνει άγριους υπαινιγμούς, όμως η ψυχρότητα της μη διαθέσιμης Κέλι ακυρώνει τις προθέσεις του Κάρι Γκραντ… όσο και του κοινού) ή ατάκες (το «στήθος ή μπούτι;» στη σκηνή του picnic). Το μυστήριο της ταυτότητας του διαρρήκτη λήγει ελαφρώς άδοξα, σε ένα φινάλε που δεν απογειώνει το έργο, αφήνοντας μία αίσθηση… τελευταίας μέρας διακοπών! Όσο κράτησαν, όμως, όλα ήταν υπέροχα. Και τόσο κινηματογραφικά ονειρεμένα, που δεν συγκρίνονται με τη ζωή την ίδια. Πιστέψτε με. Έχω επισκεφτεί τις Κάννες πολλάκις και έχω πέσει έως και θύμα κλοπής. Αλλά όχι σε δωμάτιο του Carlton. Η πραγματικότητα δεν έχει στυλ…