FreeCinema

Follow us

ANGRY BIRDS: Η ΤΑΙΝΙΑ (2016)

(THE ANGRY BIRDS MOVIE)

  • ΕΙΔΟΣ: Animation
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κλέι Κέιτις, Φέργκαλ Ράιλι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Ο Ρεντ προσπαθεί να τιθασεύσει τον θυμό του συμμετέχοντας σε συνεδρίες group therapy με άλλα… πουλιά που ξεχωρίζουν για τις αταξίες τους, σε ένα φανταστικό νησί γεμάτο από – αποκλειστικά και μόνο – φτερωτούς κατοίκους. Μέχρι τη μέρα της μυστηριώδους εμφάνισης ολίγων (;) απρόσκλητων επισκεπτών…

Ας ξεκινήσουμε από αυτή τη διαπίστωση: η ταινία των «Angry Birds» αποτελεί μια σαφή επιτυχία αν κριθεί υπό το πρίσμα της… προέλευσής της! Μιλάμε για ένα video game το οποίο παίζεται δίχως να σου προσφέρει ούτε χαρακτήρες ούτε καν μια υποτυπώδη ιστορία. Πρόκειται για την επιτομή του… άψυχου παιχνιδιού επιδεξιότητας, που απαιτεί από εσένα να εκσφενδονίζεις… πουλάκια και να γκρεμίζεις ή να ανατινάζεις εξωφρενικές κατασκευές άνευ περαιτέρω νοήματος. Τέλος! Από αυτό το αδιανόητα επιτυχημένο, εθιστικό και εμπορικό game, λοιπόν, προκύπτει σήμερα ένα ολόκληρο φιλμ μεγάλου μήκους, το οποίο σου συστήνει και ήρωες αλλά και μια κάποια πλοκή που θα επιτρέψει σε τουλάχιστον μια κατηγορία θεατών να το καταδιασκεδάσει στο σινεμά. Δεν το λες και κακή αρχή για την έναρξη ενός νέου φιλμικού franchise με… ανήλικο target group.

Τούτο το φινλανδικής καταγωγής παιχνίδι (το οποίο εμφανίστηκε στα τέλη του 2009 για συσκευές Apple iOS) δεν είχε καν πρωταγωνιστή! Η ταινία προσφέρει αυτόν το ρόλο στον ευτραφή Ρεντ, το πιο ζοχαδιασμένο από τα πουλιά ενός πτηνοκρατούμενου νησιού, που δικάζεται για έκρυθμα ανάρμοστη συμπεριφορά και υποχρεώνεται να εισέλθει σε group therapy καταστολής του θυμού του, για να γνωρίσει εκεί κάποιους αναπάντεχους και παρόμοια «προβληματικούς» για την κοινωνία φίλους.

Το κομμάτι της ψυχανάλυσης σίγουρα δεν ταιριάζει σε ένα τόσο παιδικό θέαμα, αλλά η όλη αφέλεια του φιλμ δεν επιτρέπει τις σοβαρές σκέψεις, πόσω μάλλον όταν στην αφήγηση προστίθενται τα κακά γουρούνια, εισβολείς του νησιού (ελαφρώς Δούρειος Ίππος το εύρημα!), τα οποία δεν έχουν ξεκάθαρο σκοπό για αρκετή ώρα (μάλλον αδικαιολόγητα), εωσότου θυμηθείς τις βουλιμικές τους προτεραιότητες. Κακά τα ψέματα, αυτή η σεναριακή ιδέα δεν αναπτύσσεται αρκετά ούτε και αντέχει για να δικαιολογήσει τη διάρκεια του «Angry Birds» στο μυαλό των μεγαλύτερων «παιδιών», τα οποία ήδη… βασανίζονται επειδή δεν ακουμπούν τα χέρια τους σε μια κάποια οθόνη για να κάνουν κουμάντο (λες και θα έπαιζαν το ομώνυμο παιχνίδι).

Η σύγκρουση ανάμεσα σε ανήλικους και ενήλικες θεατές είναι παρούσα υπέρ των δεύτερων σε αναφορές στην pop κουλτούρα (με αποκορύφωμα το homage στα δίδυμα της «Λάμψης» του Κιούμπρικ ή την κλασική, πια, slow-mo σκηνή του Quicksilver στην κουζίνα του Πενταγώνου από το «X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος»), οι οποίες περνάνε γρήγορα, σε κάνουν να θέλεις κι άλλο, όμως ύστερα σκέφτεσαι ότι θα ήταν ανώφελο, διότι ένα παιδάκι δεν θα καταλάβει ποτέ… γιατί γελά με αυτές ο συνοδός του.

Κατά τα άλλα, οι κατεδαφίσεις και οι εκρήξεις δίνουν και παίρνουν, το ψηφιακό σχέδιο και τα χρώματα οργιάζουν, τα μικρότερα γουρουνάκια θα ήθελαν πολύ να είναι τα… Minions και το ηθικό δίδαγμα δεν ευνουχίζει τις βιολογικές αντιδράσεις και τα ενίοτε πιο βίαια αισθήματα που μας κυριεύουν, προς όφελος ενός πειθαρχικά συστηματοποιημένου κώδικα συμπεριφοράς. Και η μοναξιά, όπως την αντιλαμβάνεται αρκετά σύνθετα ψυχολογικά ο Ρεντ, ή θα βρει τον «δάσκαλό» της ή θα μας κάνει πιο δυνατούς στη ζωή. Ισορροπημένο παιδαγωγικά (για να μην αναφερθώ και στη στιγμή που μια μάνα θρέφει τα μικρά της με τρόπο που μπορεί να σε κάνει να σαστίζεις για το θέαμα, όμως… διάβολε, είναι βιολογικά ακριβέστατη και τίμια!).

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αποκλειστικά παιδικό (και ουχί παιδιάστικο) θέαμα, το οποίο προσπαθεί (μάταια) να προσεγγίσει και το πιο ενήλικο κοινό, εκείνους που παίζουν μέχρι και σήμερα μετά μανίας το ομώνυμο παιχνίδι. Μακάρι να είχε μια πιο συμπαγή σεναριακή βάση, με μια ιστορία που να «τσουλάει» καλύτερα για όλους. Η ελληνική μεταγλώττιση θα μπορούσε να βγάζει λίγο περισσότερο… θυμό, αλλά χαρακτηρίζεται από επαγγελματισμό. Το 3D, όπως συνήθως, δεν είναι πραγματικά δελεαστικό.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.