FreeCinema

Follow us

Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΥΝΗΓΟΣ (2012)

(SNOW WHITE AND THE HUNTSMAN)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρούπερτ Σάντερς
  • ΚΑΣΤ: Κρίστεν Στιούαρτ, Σαρλίζ Θέρον, Κρις Χέμσγουορθ, Ίαν ΜακΣέιν, Ρέι Γουίνστον, Νικ Φροστ, Τόμπι Τζόουνς
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 127’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP

Η σατανική βασίλισσα Ραβένα θέλει να κατασπαράξει την καρδιά της θετής της κόρης, Χιονάτης, έτσι ώστε ν’ αποκτήσει αιώνια νεότητα. Ένας κυνηγός αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει την επιθυμία της, όμως, θα καταλήξει αντί για εκτελεστής να γίνει ο προστάτης και μέντοράς της.

Ύστερα από το απροσδόκητο εξάμβλωμα του Ταρσέμ («Καθρέφτη, Καθρεφτάκι μου»), ήρθε η ώρα να δεις και τη δεύτερη… αποδόμηση του κλασικότερου παραμυθιού των αδελφών Γκριμ για φέτος, τούτη τη φορά από τα χέρια ενός πρωτάρη σκηνοθέτη της διαφήμισης και των video games, του Ρούπερτ Σάντερς. Το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει σαν εικόνα, όμως, αποτελεί κι ένα ιδανικό case study, που αφορά στην αγωνία των studios να παραδώσουν ένα προϊόν που πρέπει να μοιάζει σ’ ένα συνονθύλευμα αναφορών και να ταυτίζεται με target groups που, τελικά, μετατρέπουν το marketing (αν όχι και την ταινία) σε δόκτορα Φρανκενστάιν…

Αρχικά, έχουμε ένα studio (τη Universal) που από την εποχή – και την τεράστια επιτυχία – του «Μονομάχου», επιδιώκει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να επιστρέφει σε μεγάλες, επικές παραγωγές περιόδου, για να συνδυάσει πρωτίστως το σουξέ στα ταμεία και, κατ’ ευχήν, ένα πέρασμα κι από τα Όσκαρ (κάνει το εξώφυλλο του DVD κάπως πιο δελεαστικό…). Η «συνταγή» δε δούλεψε ούτε με το sequel της «Elizabeth» (2007) αλλά ούτε και με τον πιο πολλά υποσχόμενο «Robin Hood» (2010), ίσως γιατί όταν το προσπαθείς πολύ στη δοσολογία, κάπου χάνεις το νόημα της γεύσης. Με παρόμοια συστατικά έχει στηθεί αυτή η «Χιονάτη», που θέλει να παντρέψει το πρόσφατο και απίστευτα επικερδές παράδειγμα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» του Τιμ Μπέρτον (όπως δηλώνει περίτρανα και η αφίσα) με τη σήψη ενός φαντασιακού Μεσαίωνα α λα «Game of Thrones» (δες το δωμάτιο του θρόνου της βασίλισσας Ραβένα και μην κάνεις δεύτερη σκέψη…). Πρόσθεσε και το κοινό του «Twilight» χάρη στο κάστινγκ της Κρίστεν Στιούαρτ στον πρώτο ρόλο (που το σενάριο παραμελεί στον τομέα «ρομάντζο»), βάλε κι ένα Thor από τους «Avengers» (στο πρόσωπο του Κρις Χέμσγουορθ, που εδώ δείχνει σα να έχει… ξεφουσκώσει) και… κάνεις τη δουλειά σου;

Αν εξαιρέσεις όλα αυτά τα σημεία, που αγκομαχάνε για να γίνουν αρεστά και να διαλαλήσουν την πραμάτεια του φιλμ, το οποίο ενίοτε αλλάζει τόνο δίχως σαφή προσανατολισμό και ενιαίο στόχο (μ’ αυτά ας βγάλει το φίδι από την τρύπα το marketing…), η «Χιονάτη» του Σάντερς είναι ένα πλούσιο σε θέαμα, γοτθικών διαθέσεων παραμύθι, κάτι σαν video game όπου το κάθε επόμενο level σε μεταφέρει σ’ έναν καινούργιο τόπο δράσης και εικαστικών αναφορών, με κυρίαρχη φιγούρα, πάντα, τη βασίλισσα της Σαρλίζ Θέρον, που είναι και το σοβαρότερο πιόνι που διαθέτει αυτή η ταινία. Απολαμβάνοντας το δαιμόνιο πνεύμα κακίας της Ραβένα με γνήσια εκφραστικότητα, η Θέρον είναι τόσο εκθαμβωτική ως προσωποποίηση της δύναμης της ομορφιάς, που κάνει τα οπτικά εφέ να χάνουν το νόημα τους και, μοιραία, κάθε σύγκριση με τη Χιονάτη (στο κλασικό ερώτημα που τίθεται στον μαγικό καθρέφτη) να φαντάζει… ανόητη! Ακόμη κι όταν η Θέρον παίρνει το ρόλο περισσότερο στα σοβαρά απ’ όσο χρειάζεται, πέφτεις στα τέσσερα και ζητάς μόνιμα την παρουσία της στη μεγάλη οθόνη. Τα flashback που δίνουν μια ψυχαναλυτική νότα ερμηνείας του χαρακτήρα της (για να προσδώσουν την καταραμένη τραγικότητα) θα μπορούσαν και να έλειπαν, γιατί σε κάνουν να πιστεύεις πως ένα φιλμ ολοκληρωτικά αφιερωμένο στη ζωή της Ραβένα θα ήταν πολύ πιο συναρπαστικό από την απόπειρα ανθρωποθυσίας της… άχρωμης Χιονάτης.

Κάπου εδώ ας αναφέρουμε και τη χαριτωμενιά της μικρής σε διάρκεια παρουσίας των νάνων του παραμυθιού, που ερμηνεύουν γνωστοί Βρετανοί καρατερίστες… συρρικνωμένοι (αξιέπαινα πιστευτά) από τα ειδικά εφέ! Σε επίπεδο παραγωγής, τα πάντα είναι άψογα δουλεμένα, άλλωστε. Η Κολίν Άτγουντ έχει δώσει όση ένταση και μεγαλοπρέπεια χρειάζεται η γκαρνταρόμπα της Ραβένα, τα σκηνικά του Ντόμινικ Γουότκινς είναι εξαντλητικά λεπτομερή, το μακιγιάζ δίνει ρέστα όταν επιχειρεί να προσθέσει… ρυτίδες στο πρόσωπο της Θέρον, που αποθεώνει τα οπτικά της τρικ όταν… διαλύεται σε ένα σμήνος από κοράκια (τύφλα να’ χει το «Frozen»…).

«Η Χιονάτη και ο Κυνηγός» προσπαθούν να προσφέρουν κάτι σε όλους. Και σε μια εποχή όπου το μεγάλο θέαμα αναζητείται στους κινηματογράφους χειρότερα κι από ένα μαγικό ξόρκι που θα βγάλει το κοινό από τη μιζέρια της πραγματικότητας, δίνουν κάτι λαχταριστά επικό. Όχι απαραίτητα παραμυθένιο, όμως…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αν και ανομοιογενές στο σύνολό του, το φιλμ προσφέρει θέαμα για τις μάζες και επιτυγχάνει το στόχο, να διασκεδάσεις με ένα δίωρο φυγής επιπέδου. Δε θα βαρεθείς να σχολιάζεις το γιατί ο καθρέφτης προτιμά τη Στιούαρτ από τη Θέρον! Οι οπαδοί του «Game of Thrones» ας στηθούν στην ουρά…


MORE REVIEWS

ΟΜΑΔΑ ΚΡΟΥΣΗΣ: SHADOW FORCE

Πρώην μέλη ομάδας ειδικών δυνάμεων που κάποτε ερωτεύτηκαν, εκείνη έμεινε έγκυος και… «εξαφανίστηκαν» με πλαστές ταυτότητες για να ζήσουν σαν οικογένεια, εντοπίζονται από το παλιό αφεντικό τους, που τους επικηρύσσει εκδικητικά.

THE UGLY STEPSISTER

Η ασχημούλα Ελβίρα ονειρεύεται να παντρευτεί τον ποιητή πρίγκιπα του γειτονικού και παραμυθένιου πύργου, αλλά πρώτα πρέπει… να βγάλει τα σιδεράκια, να χάσει κιλά, να σουλουπώσει τη μύτη της και ν’ αποκτήσει βλεφαρίδες (τουλάχιστον)! Ο δρόμος προς την ομορφιά δεν (θα) είναι ανώδυνος…

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Εξαιτίας παρεξήγησης, νεαρός καθηγητής κατηγορείται για παρενόχληση. Καθώς η φαινομενικά αστήριχτη καταγγελία της μαθήτριάς του παίρνει μορφή χιονοστιβάδας, συνειδητοποιεί πως σταδιακά βυθίζεται σ’ έναν φαύλο κύκλο κατηγοριών, από τον οποίο μοιάζει αδύνατον να ξεφύγει.

Η ΑΡΚΟΥΔΟΣΥΜΜΟΡΙΑ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Ο Βικ, ένας πρώην ευτυχισμένος ξυλοκόπος και νυν βαριεστημένος υπάλληλος γραφείου, αρχίζει να ταξιδεύει στον χωροχρόνο, μήπως και μπορέσει να διορθώσει τα λάθη που τον έκαναν: από τη μία να χάσει το χαρωπό νόημα της ζωής και από την άλλη να τον απομακρύνουν από τους αρκούδους φίλους του, Μπράιαρ και Μπραμπλ.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μασσαλία, 1990. Ο Νουρ, μετανάστης από το Μαρόκο, βρίσκεται εδώ, χωρίς άδεια παραμονής, αλλά με καλή παρέα. Μία έφοδος αστυνομικών ανατρέπει τη ζωή του. Η αλληλεγγύη θα έρθει από τον Σερζ, αρχηγό της Αστυνομίας, ο οποίος όχι μόνο θα κάψει το διαβατήριο του Νουρ για να μην τον απελάσουν, αλλά θα τον φιλοξενήσει στο σπίτι του, όπου ζει με τη σύζυγο και το παιδί τους. Μαζί θα φροντίσουν να βρουν στον Νουρ ένα δωμάτιο πάνω από drag show club στο οποίο συχνάζουν, καθώς ο Σερζ έχει και άλλες σεξουαλικές εμπειρίες, εντελώς ανοιχτά.

MR KLEIN

MR KLEIN

Ευτυχώς που δεν ήταν το κανονικό παραμυθάκι (boring!). Η Σαρλίζ είναι η κάκιστη βασίλισσα και πιο κουκλάρα και μαγκιόρα απ’ όλες, που να χτυπιέται ο «μαγικός» καθρέφτης. Δεν το’ χει η μοίρα της να κερδίσει, αλλά το εργάκι είναι epic.