ΑΓΡΙΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ (1957)
(SMULTRONSTÄLLET)
- ΕΙΔΟΣ: Δράμα
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
- ΚΑΣΤ: Βίκτορ Σιέστρομ, Ίνγκριντ Τουλίν, Μπίμπι Άντερσον, Γκούναρ Μπιέρνστραντ, Μαξ φον Σίντοφ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 91'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: WEIRD WAVE
Ένας ηλικιωμένος καθηγητής ταξιδεύει μαζί με τη νύφη του για να παραλάβει μια τιμητική διάκριση. Στον δρόμο θα συναντήσουν διάφορους ανθρώπους και ο καθηγητής θα αρχίσει να έχει οράματα για τη ζωή του.
Ο προγραμματισμός των θερινών επανεκδόσεων είναι ένα θέμα για συζήτηση. Δεν έχει τη συνέπεια που είχε τις προηγούμενες δεκαετίες και λειτουργεί περισσότερο σαν γέμισμα στον καταιγισμό της γαλλο-ισπανο-ιταλικής δευτεράντζας που ξεχύνεται στα σινεμά. Τα λέμε συχνά, τα έγραψε και ο Ηλίας πρόσφατα. Δεν είναι όλες οι επανεκδόσεις το «Ιερό Δισκοπότηρο» της ιστορίας του σινεμά. Αυτή την εβδομάδα, όμως, έχουμε ένα φιλμ που λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργήσει μία επανέκδοση.
Οι «Άγριες Φράουλες» είναι μια ταινία που χαρακτηρίζει τη φιλμογραφία του σκηνοθέτη της, είναι μία από τις σημαντικές ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και της ιστορίας του σινεμά, γενικότερα. Είναι ένα μάθημα κινηματογράφου που δικαιολογεί απολύτως την επανέκδοσή του (ακόμη και σε τέτοια εποχή).
Κεντρικός ήρωας είναι ο καθηγητής Έμπερχαρντ Ισάκ Μποργκ, ο οποίος προσκαλείται από το Πανεπιστήμιο του Λουντ για να παραλάβει μια τιμητική διάκριση. Θα πρέπει να ταξιδέψει από τη Στοκχόλμη όπου ζει, αλλά αποφασίζει να πάει οδηγώντας παρά να πετάξει με το αεροπλάνο. Θα προσφερθεί να τον συνοδεύσει η νύφη του, η Μαριάνε. Είναι σε μια δύσκολη φάση της ζωής της και της σχέσης της με τον γιο τού Ισάκ, τον Έβαλντ. Ξεκινώντας το ταξίδι θα εκμυστηρευθεί στον πεθερό της ότι είναι έγκυος και ότι αυτή η εγκυμοσύνη είναι, μεταξύ άλλων, ένα σημείο τριβής για τον γάμο.
Στη διαδρομή, ο Ισάκ και η Μαριάνε θα κάνουν μια παράκαμψη, όπου εκείνος θα συναντήσει την υπερήλικη, ψυχρή και απόμακρη μητέρα του, θα βρουν μία παρέα τριών νεαρών που θα πάρουν μαζί τους και ένα ζευγάρι που βγαίνει από το δρόμο με το αυτοκίνητό του επειδή τσακώνονται. Είναι μία παράξενη παρέα που δημιουργεί ένα περιβάλλον, μέσα στο οποίο ο Ισάκ βλέπει οράματα που αφορούν τη ζωή του από το παρελθόν, ποιος είναι, πώς αισθάνεται για το πού βρίσκεται στη ζωή. Είναι μια βαθιά συναισθηματική ιστορία, με ολοφάνερη τη βαθιά εσωτερική ανησυχία του Ισάκ, τους δισταγμούς και τις αμφιβολίες για την πορεία της ζωής του.
Οι «Άγριες Φράουλες» του τίτλου είναι μία μεταφορά. Στον πρωτότυπο σουηδικό τίτλο, ένα κομμάτι γης με φράουλες, ένας τόπος όπου μπορείς να απομονωθείς, να αναπολήσεις, να σκεφτείς. Ο Μπέργκμαν σκέφτηκε την ιδέα για το σενάριο ενώ νοσηλευόταν για δύο μήνες με έλκος και όντας σε μια δύσκολη (και) για εκείνον περίοδο της ζωής του. Οι «Άγριες Φράουλες» είναι μια προσπάθεια συμφιλίωσης με το παρελθόν και τα λάθη του και μια απόπειρα αποδοχής ανθρώπων, καταστάσεων, ό,τι τέλος πάντων περιλαμβάνει η ζωή με τις δυσκολίες και τις ικανοποιήσεις της.