FreeCinema

Follow us

Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ (2012)

(SAFE)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Δράσης
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπόαζ Γιάκιν
  • ΚΑΣΤ: Τζέισον Στέιθαμ, Κάθριν Τσαν, Τζέιμς Χονγκ, Ρόμπερτ Τζον Μπερκ, Κρις Σαράντον
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: VILLAGE FILMS

Παλιός ασφαλίτης νυν πολυπυγμάχος, άστεγος και χαροκαμένος απ’ τη Ρωσική μαφία επειδή τσίνισε νικώντας σε σικέ ματς, τα βάζει επίσης με τις Τριάδες και τη διεφθαρμένη αστυνομία και Δημαρχία της Νέας Υόρκης, υπερασπιστής θετής κορούλας (με μαθηματικό μυαλό – κρησφύγετο συνδυασμών δύο θησαυροφυλακίων) Κινέζου «μπαμπά» του τζόγου.

Είναι ο Μπρόνσον της νέας χιλιετίας, ο Άγγλος επίγονος του Γουίλις ή και τα δύο; Το μουρτζούφλικα μοραλιστικό je ne sais quoi της μπέσας (και) των ρόλων του σηκώνει τα μανίκια για το πρώτο, το φιζίκ και η φάτσα φόρα υπεξαίρεση ενός ακόμα Bruce «classic» (εν προκειμένω του «Κωδικός: Mercury») για το δεύτερο. Ό,τι κι αν ισχύει, το παλικάρι της Ρόουζ Χάντινγκτον-Γουάιτλι τα κάνει ξανά όλα (γκαζώνει, «φορτώνει», μπουκετώνει, σκοτώνει, εκδίκηση – raison d’ etre – εξιλέωση οργανώνει και father figure ενσαρκώνει) και συμφέρει, διατηρώντας έτσι αλάβωτο το προφίλ του ως actionman, αλλά έχοντας χρησιμοποιήσει ως «ντουλάπα» ένα ακόμα φιλμ του δρόμου για να μην τσαλακωθεί σε κάτι με art μούσκουλα.

Σαν το «Transporter» να πηγαίνει καροτσάκι το «Leon», το πρώτο genre γρονθοκόπημα πίσω απ’ το φακό για τον άνθρωπο που στο πρώτο του σενάριο, 23 χρόνια πριν, έφαγε ήττα τολμώντας να τα βάλει με την είσοδο στο ρινγκ των 35 mm του «The Punisher» της Marvel στο πλευρό του… Ντολφ Λούντγκρεν, αφήνει τις πληγές του ολούθε: στη βιογραφική ουβερτούρα ανδριάντα «τελειωμένου» πριν ανανήψει κηδεμονικά τιμωρητικά, σε στάκαμαν και παλικαριές έθνικ διακόσμων που κάνουν μπαμ ως μικρού διαμετρήματος Τζον Γου βολίδες (σε λάθος, όμως, γεμιστήρα, ας πούμε Τζέιμς Γκρέι), στο διαρκές χώσιμο υποβάθρου ιστορίας και χαρακτήρων στις «ντελαμαγκέν» στιχομυθίες που γαζώνει την αφήγηση μοιραία, στη φορητή κάμερα που ενίοτε ψάχνει στόχο χωρίς διόπτρα, στην παιδίσκη Τσαν και το Σαράντον που είναι ψόφιο κάστινγκ.

Μην αρπάζεσαι, αν ποντάρεις στάνταρ στον «Ιάσονα», κάνεις χάζι υπεράνετα φατσούλες και την καταμέτρηση πτωμάτων ως απότοκο του in your face μπαλέτου βίας – ο «τζάμι» πήδος παραθύρου με αερόσακο «κακό» είναι αχτύπητος. Αλλά μακριά από πρότυπο (δε συζητάμε φυσικά για πατρικό και κινηματογραφοφιλικό) αδρεναλινικό, αυτή είναι μία «Ο Κλέψας του Κλέψαντος» παράκρουση parental guidance τύπου. Το «Οι Αναλώσιμοι 2», επόμενη εκ του ασφαλούς αποκοτιά του, εγώ αν ήμουν στη θέση του, θα το «ένιωθα» επικίνδυνα ως τίτλο. Μη σου πω και στο πετσί μου…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Κάνεις κέφι τον κουρούπα, το ξυλίκι, το τεζάρισμα en masse; Πας, αν κι όχι σφαίρα – πρόσεχε, σέρνει από δίπλα και βλαμμένο. Οι ρέστοι όπου φύγει φύγει, πέφτουν χοντρές…


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι σαν εκείνο με το Μπρους Γουίλις και το μούλικο που δε μιλούσε και όλοι κυνηγούσαν γιατί ήταν διάνοια επιστημονική ή… whatever! Καρακλεψιά! Μέχρι και ο Τζέισον ο Στέιθαμ βαριέται τη ζωή του! Μούφααα!