FreeCinema

Follow us

RIVER (2022)

  • ΕΙΔΟΣ: Ντοκιμαντέρ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζένιφερ Πίντομ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 75'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: NEO FILMS

Το «River» εξετάζει την άρρηκτη σχέση μεταξύ του ανθρώπου και των ποταμών, μέσα σ’ ένα ντοκιμαντέρ με την υποβλητική αφήγηση του Γουίλεμ Νταφόου, τη μουσική των Radiohead, αλλά και τη συμμετοχή της Αυστραλιανής Ορχήστρας Δωματίου.

Μετά τα ιδιαίτερα αξιόλογα «Mountain» (2017) και «Sherpa» (2015), η έμπειρη και πολυβραβευμένη ντοκιμαντερίστρια Τζένιφερ Πίντομ επιστρέφει με άλλο ένα πόνημα στο οποίο χρησιμοποιεί τον φυσικό πλούτο του πλανήτη ως απόλυτο πρωταγωνιστή, συνεργαζόμενη εκ νέου με τον Γουίλεμ Νταφόου και την Αυστραλιανή Ορχήστρα Δωματίου. Το «River», περί ου ο λόγος, διαθέτει εκπληκτικές εικόνες και τοπία (ξεκάθαρα ένα φιλμ που επιδεικνύει τις αρετές του στο έπακρο σε κινηματογραφική οθόνη), αλλά η τελική αίσθηση μοιάζει περισσότερο με τετριμμένο κήρυγμα τύπου «κοιτάξτε πως κάνατε τον πλανήτη», με βλοσυρό επιτηρητή τον προαναφερθέντα διάσημο Αμερικανό ηθοποιό.

Στα (οικονομικότατα είναι η αλήθεια) 75 λεπτά της ταινίας, θα γίνουμε μάρτυρες εικόνων άγριας ομορφιάς σε τριάντα εννέα ολόκληρες διαφορετικές χώρες, από τη Ζάμπια μέχρι τη Μιανμάρ, από επιβλητικά ποτάμια σε βουνοκορφές, μέχρι πάλαι ποτέ «παραδείσους» που πλέον στέκονται ξεροί και κατεστραμμένοι, απόρροια της καταστροφικής μανίας του ανθρώπου (το δίχως άλλο). Η απόσταση, όμως, μεταξύ αυτού, της θεσπέσιας δουλειάς του location scouting και της διεύθυνσης φωτογραφίας, απέναντι σ’ έναν ιδιότυπο διδακτισμό που μας κουνά το δάχτυλο σαν άτεγκτος επιτηρητής μιας μοντέρνας εκδοχής του «Εμείς κι ο Κόσμος», είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πολλώ δε μάλλον, όταν (πλέον) βρισκόμαστε σε μια κατάσταση χωρίς επιστροφή, όσον αφορά στον φυσικό πλούτο του πλανήτη μας και την κλιματική αλλαγή.

Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε ν’ αναγνωρίσουμε πως το «River» είναι εντυπωσιακό σε όλα του τα επιμέρους κομμάτια (ειδικά τεχνικά, οπτικά και μουσικά). Ειδικότερα η συμμετοχή της Αυστραλιανής Ορχήστρας Δωματίου (είχαμε δει πόσο λειτουργούσε και στο προηγούμενο φιλμ της Πίντομ, το «Mountain»), αλλά και της μουσικής επένδυσης από τους Radiohead (και του μέλους της μπάντας, Τζόνι Γκρίνγουντ, πλέον αναγνωρισμένου και για τις κινηματογραφικές του συνθέσεις), δίνουν την ιδανική συντροφιά στο footage της Αυστραλιανής, η οποία αναδεικνύεται σε household name της φυσιολατρικής ντοκιμαντεριστικής σκηνής. Εν προκειμένω, μάλλον έχουμε να κάνουμε με τη λιγότερο επιτυχημένη δουλειά της, πέφτοντας σ’ ένα «τριπάκι» αρκετά εύκολο να παγιδευτείς, πόσω μάλλον για το είδος με το οποίο καταπιάνεται.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Εραστές της άγριας φύσης ή / και του «εμένα μου άρεσε γιατί είχε ωραία τοπία» (οι αναγνώστες του site, γνωρίζετε…), θα περάσετε υπέροχα. Οι υπόλοιποι, μάλλον θα πείτε… το νερό, νεράκι (συγγνώμη, ε;).


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Μια ταινία που δείχνει ποτάμια. Από μια τύπισσα που πριν μας έδειχνε βουνά. Την προκαλώ να δοκιμάσει και πηγάδια.