ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ (2011)
- ΕΙΔΟΣ: Ντοκιμαντέρ
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίκος Σκαρέντζος
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ
Rappers στιχοπλόκοι στα ελληνικά βγάζουν γλώσσα καθόλου χύμα για ό,τι (αισθάνονται πως) πρέπει και γίνονται η φωνή της νέας γενιάς. Οι απόψεις, το μετιέ και το έργο τους γυρίζουν πάνω στο πλατώ. Featuring κάποιους καλεσμένους…
Είναι αποδεδειγμένα πλέον ο επίσημος MC στο εκράν μίας ολόκληρης σκηνής του πενταγράμμου ο σκηνοθέτης του «Χιπ Χοπ Ρυθμοί και Ρίμες». Και αν, ωστόσο, εδώ καθάρισε τον ήχο της αφήγησης βάζοντας mute στα φιξιόν σκετς που φλυαρούσαν στο τεκμηριωτικό ντεμπούτο του, σε ένα μελλοντικό «Phase 3» του εγχειρήματός του να αρθρώσει το the big picture (ή τη μαγική εικόνα;) του εδώ παρακλαδιού της κουλτούρας που το έσκασε απ’ τα γκέτο, θα απαιτηθεί από το crowd να πει περισσότερα, σημαντικότερα, καλύτερα.
Όπως και οι «Ορθολογιστές» του είδους, ο μη «Αιρετικός» doc jockey έχει συνεντευξιάσει τους κορυφαίους τροβαδούρους (σε themes της τέχνης τους από την πρέζα και το ρατσισμό ως την παγκόσμια «Νέα Τάξη Πραγμάτων» και την πόλη), βιντεοκλιπάρει αντιπροσωπευτικά τραγούδια τους, μιξάρει με συναυλιακό υλικό, σαμπλάρει πλάνα αρχείου και προμοτάρει το cut up με guest ομιλούσες κεφαλές. Εδώ είναι που πηδάει περισσότερο η βελόνα: ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος και ο Κωνσταντίνος Τζούμας εκφράζονται με την ιδιότητα του ξερόλα άνθρωπου της Τέχνης, η Σώτη Τριανταφύλλου τα λέει σωστά αλλά ημι-στήνεται κι η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη παίζει θέατρο ως θαυμάστρια.
Το «στίχοιμα» έχει κερδηθεί με τους Τζίμη Πανούση – Λίνα Νικολακοπούλου, το «Flowjob» κρατάει το beat, ο άσχετος θα εκπλαγεί από την ελευθεροστομία, την πολιτική θέση και τα υψίπεδα της ποίησης και ο «Εύνους» γνώστης θα φρασάρει μαζί με τον εκάστοτε «Ηχοκράτορα (ALX» ή όχι). Αλλά πρόσθεσε το ότι το ανώνυμο fan base εδώ δεν έχει ποτέ πρόσωπο ή λόγο, συν τις αφέλειες που ενίοτε ξεστομίζονται, και οι λέξεις βγαίνουν μισές απ’ τα λαρύγγια ως το soundsystem. Λιγότερη… ομοιοκαταληξία στο επόμενο long play. Yo…