του Νίκου Παλάτου

Έχουν περάσει πολλά χρόνια πια από τότε που αλκοόλ, μπλεξίματα με την Αστυνομία, άστοχες δηλώσεις και κατηγορίες κακοποίησης κατέστρεψαν την καριέρα του Μελ Γκίμπσον. Γεγονός είναι πως σε όλη αυτή την περίοδο, ο κάποτε superstar του Χόλιγουντ κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική κινηματογραφική αξιοπρέπεια, αφού οι εμφανίσεις του ήταν περιορισμένες και όσο το δυνατόν επιλεγμένες (ταινίες τύπου «Αναλώσιμοι 3» αποτελούσαν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα για την περίπτωσή του), αποφεύγοντας την παγίδα της μόνιμης αυτογελοιοποίησης α λα Νίκολας Κέιτζ. Ως λέξη κλειδί στα παραπάνω στέκει το… «ήταν». Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν το 2022 θ’ αποδειχθεί η χρονιά που γύρισε οριστικά το κουμπί για τον Γκίμπσον, όμως, με έξι (!) ολοκληρωμένες ταινίες μέσα στο έτος και άλλες δύο σε post production, έτσι μοιάζει. Του δίνει και καταλαβαίνει εσχάτως ο Μελ (το «Ληστής με Στυλ» της προηγούμενης εβδομάδας ανήκει στις προαναφερθείσες έξι) κι αφού έτσι τη βρίσκει, καλά κάνει. Το θέμα είναι… γιατί να ταλαιπωρούμαστε κι εμείς μαζί του;

Σε τούτη την «Ανώνυμη Κλήση», ο Γκίμπσον υποδύεται τον Έλβις Κούνεϊ, διάσημο ραδιοφωνατζή της μεταμεσονύκτιας ζώνης σταθμού του Λος Άντζελες, ο οποίος έχει φανατικό κοινό διότι έχει αναπτύξει τη φήμη του «κακού παιδιού». Δεν κωλώνει μπροστά σε τίποτα ο Έλβις, όντας αθυρόστομος, προσβάλλοντας άμα λάχει τους ακροατές που βγάζει στον αέρα και κάνοντας μαζί με τους συνεργάτες του κάθε είδους πλάκα. Τα νούμερά του έχουν πέσει το τελευταίο διάστημα, ο ίδιος όμως δεν δείχνει ν’ ανησυχεί από τις σχετικές παρατηρήσεις της προϊσταμένης του, καθώς είναι σίγουρος γι’ αυτό που κάνει. Αυτό που πραγματικά τον ανησυχεί είναι η κλήση που δέχεται από μυστήριο τύπο κατά τη διάρκεια του show του, ο οποίος αφού του αποδεικνύει πως έχει μπουκάρει στο σπίτι του έχοντας κολλήσει όπλο στο κεφάλι της γυναίκας και της κορούλας του, τον προκαλεί να παίξει μαζί του ένα θανατηφόρο ψυχολογικό παιχνίδι γάτας και ποντικιού, με έπαθλο τις ζωές των μελών της οικογένειάς του. Ο αδίστακτος άγνωστος αναζητά να πάρει εκδίκηση από τον παραγωγό για θλιβερό γεγονός που είχε συμβεί εξαιτίας του στο παρελθόν, με τον Έλβις να μη μπορεί να κάνει τίποτα το διαφορετικό από το να τον ακολουθήσει στο «κόλπο» που έχει στήσει. Και όλα αυτά live στα ραδιόφωνα της πόλης, με πιστολίδια, εκρηκτικούς μηχανισμούς και παγίδες ολούθε!

Γυρισμένο σε σχεδόν real time, μιας και το στόρι σε γενικές γραμμές διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια της εκπομπής και εντός των εγκαταστάσεων του σταθμού, το φιλμ αναδύει από το πρώτο του λεπτό την έντονη αύρα του… straight to DVD. Παραγωγή της πλάκας (ο σκηνοθέτης είναι Γάλλος, το… Παρίσι μοστράρεται για LA!), καστ που σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι ποιοι απ’ όλους αυτούς είναι στ’ αλήθεια ηθοποιοί (πλην του Γκίμπσον, όχι επειδή παραδίδει κάποια οσκαρικού επιπέδου ερμηνεία, αλλά διότι έστω… τον ξέρουμε!), σασπένς που απευθύνεται σε θεατές με υπό του μηδενός απαιτήσεις (η σκηνή όπου η παγιδευμένη με εκρηκτικά πόρτα κινδυνεύει ν’ ανοίξει και να γίνει το μεγάλο μπαμ, είναι άκρως χαρακτηριστική) και, φυσικά, και πάνω απ’ όλα το «ψαγμένο» twist (αλίμονο!).

Το γραμμένο στο πόδι σενάριο δημιουργεί εξαρχής σημαντικότατα ερωτήματα, όπως λόγου χάρη η απουσία της Αστυνομίας από τα άκρως σοβαρά δρώμενα (ο οποιοσδήποτε ακροατής του σταθμού θα μπορούσε να ενημερώσει τις Αρχές για τα φονικά που λαμβάνουν χώρα στο κτίριο του KLAT FM), τα οποία προσπαθούν ν’ απαντηθούν από την ανατροπή του φινάλε. Τούτο ασφαλώς και επιτυγχάνεται, πλην όμως η σεναριακή γυριστή είναι από εκείνες που σε κάνουν να… χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο με την απύθμενη βλακεία της. Δεν ξέρω αν οι νεαρότερες ηλικίες τη βρουν μέχρι και έξυπνη ή «μουράτη», ωσάν τα βιντεάκια του TikTok, εγώ πάντως ένιωσα σαν μια τεράστια μούντζα να βγήκε από την οθόνη και να μου είπε «ώρσε που μας πήρες και στα σοβαρά»! Ειλικρινά, δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο. Αγκομάχησα για να το δω ολόκληρο και στο τέλος σάστισα. Παρ’ όλα αυτά, την κόντρα ανατροπή και την κατάλαβα και την περίμενα. Καλύτερα για όλους, όμως, θα ήταν τούτη η κλήση να έμενε αναπάντητη.