FreeCinema

Follow us

ΟΔΟΣ ΜΑΛΑΣΑΝΙΑ 32 (2020)

(MALASAÑA 32)

  • ΕΙΔΟΣ: Τρόμου
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αλμπέρτ Πιντό
  • ΚΑΣΤ: Μπεγκόνια Βάργας, Μπέα Σεγούρα, Ιβάν Μάρκος
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 104'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: WEIRD WAVE

Μια πενταμελής οικογένεια, μαζί με τον (πνέοντα τα λοίσθια, πλέον) παππού, μετακομίζει από την επαρχία της Ισπανίας στην πρωτεύουσα, ευελπιστώντας σε μία νέα αρχή. Κι ενώ ο καθένας έχει τα δικά του όνειρα και προσδοκίες γι’ αυτό το καινούργιο ξεκίνημα, τα πράγματα θα πάρουν εφιαλτική τροπή σχεδόν αμέσως, μιας και η οικογένεια θα καταλάβει πως… δεν βρίσκεται μόνη στο διαμέρισμα!

Το ισπανικό σινεμά και, δη, αυτό του τρόμου γνωρίζει πιένες τα τελευταία χρόνια, κατορθώνοντας να παρουσιάσει ένα χρυσοφόρο μείγμα εξωστρέφειας και mainstream κινηματογράφου, το οποίο έχει αποδειχθεί εξαιρετικά προσοδοφόρο στις ευρωπαϊκές αγορές. Φυσικά, όταν «βιομηχανοποιείται» η φιλμική παραγωγή, αρχίζεις να πετυχαίνεις τις αξιόλογες ταινίες με το δίκαννο, μιας και το «quantity over quality» γίνεται δόγμα. Στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να κατατάξουμε το «Οδός Μαλασάνια 32», που σκηνοθετεί o Αλμπέρτ Πιντό (δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο του, «Matar a Dios») κι αποφασίζει να το ντύσει με το κλασικό, πλέον, «jump scares κι άγιος ο Θεός»!

Το φιλμ διαδραματίζεται στα ‘70s, μία εποχή στην οποία το όνειρο μιας νέας αρχής στις μεγαλουπόλεις βρισκόταν στο απόγειο του, όσο κι αν η Ισπανία είναι μία εξαιρετικά πλούσια σε παραγωγή χώρα ώστε να κρατήσει κάποιο ικανό κομμάτι του πληθυσμού στα χωριά. Η γειτονιά του Μαλασάνια, από τις γνωστότερες της Μαδρίτης (χάρη στο gentrification που έφερε τους hipster στο κατώφλι της), εκτελεί χρέη σκηνικού για τις περιπέτειες της οικογένειας, και οι (κοινότοπες) αναφορές στον παγκόσμιο κινηματογράφο ξεκινούν. Ας μη γελιόμαστε, το «Οδός Μαλασάνια 32» είναι ένα εντελώς αδιάφορο και χιλιοειπωμένο εγχείρημα που, συν τοις άλλοις, δεν μπορεί να βάλει σε στοιχειώδη τάξη ακόμη και αυτά τα ολίγα που θέλει να πει.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το κλασικό μοτίβο τρόμου του στοιχειωμένου σπιτιού από προηγούμενο ένοικο, κι όλα δηλώνουν παρόντα: τα τριξίματα των παλιών ξύλινων πατωμάτων, η κουνιστή καρέκλα, τα παλιά κάδρα / πορτρέτα, το πικάπ. Και μετράμε… Μία ξεκούδουνη στιγμή «Poltergeist», χωρίς καμία συνοχή με οτιδήποτε συμβαίνει πριν ή μετά στην αφήγηση. Μία ευκατάσταστη γηραιά ερευνήτρια του ανεξήγητου και του παραφυσικού, ως απομίμηση από «Το Κάλεσμα». Σκηνές (προς την κορύφωση του φινάλε) που κλείνουν το μάτι στον «Εξορκιστή» – αλλά, εντάξει, σε αυτή την περίπτωση οφείλουμε να ομολογήσουμε πως το ίδιο συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών τρόμου οι οποίες ακολούθησαν το ορόσημο του Γουίλιαμ Φρίντκιν. Όλα τα παραπάνω αντιπαραβάλλονται στο τρίπτυχο προκάτ μουσική (για) σασπένς / ξαφνική σιωπή / jump scare. Για να έρθει να τ’ αποτελειώσει η κατάληξη, σε recital διεκπεραίωσης (εντάξει, γέλασα κιόλας, δεν άντεξα).

Κι όμως, παρότι τα πάντα δείχνουν να μοιάζουν με απόλυτο ναυάγιο (προσθέστε και την απουσία ακόμη και της κλασικής σεναριακής οικονομίας του horror), δεν γίνεται να μην προσέξουμε τη σκηνογραφία και το εντυπωσιακό σπίτι στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Ας φανταστούμε τι θα συνέβαινε εάν το όλο project βρισκόταν στα χέρια ενός Γκιγέρμο ντελ Τόρο (για παράδειγμα). Όχι πως το ζητούμενο είναι να δούμε έναν (ακόμη) «Πορφυρό Λόφο», αλλά, τουλάχιστον, ας απαιτούμε έναν στοιχειώδη σεβασμό σε τούτο το είδος, που έχει κατακερματιστεί από ορδές σκηνοθετών (και θεατών, φυσικά) ως ένα εύκολο καταναλώσιμο χιτάκι για τα multiplex, με τα popcorn ανά χείρας…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Είναι αυτή μία από τις πρώτες πέντε ταινίες τρόμου που βλέπετε στη ζωή σας; Αν απαντήσατε όχι, καλύτερα να το αποφύγετε, ώστε να μην δείτε την επόμενη… από το σπίτι σας.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.