FreeCinema

Follow us

Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (2018)

(LA CHUTE DE L'EMPIRE AMÉRICAIN)

  • ΕΙΔΟΣ: Σατιρικό Δράμα Εγκλήματος
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντενί Αρκάν
  • ΚΑΣΤ: Αλεξάντρ Λαντρί, Ρεμί Ζιράρ, Μαριπιέ Μορέν, Πιερ Κουρζί, Μαξίμ Ρουά, Λουί Μορισέτ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 127'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Μπατίρης μεταφορέας, αυτόπτης μάρτυρας σε ληστεία που πάει στραβά, αποφασίζει να κρατήσει για πάρτη του δύο σάκους με ζεστό χρήμα που πέφτουν μπροστά του. Πολλοί γυρεύουν αυτό που έχει στην κατοχή του, με πρώτη και καλύτερη την αστυνομία. Εκείνος μπορεί να είναι φτωχός, αλλά είναι και πονηρός. Κοτζάμ πτυχία φιλοσοφικής διαθέτει, δεν θα μπορέσει να τη σκαπουλάρει με κάτι ψωροεκατομμύρια ντόλαρς;

Μπορεί ο τίτλος της ταινίας με την οποία επιστρέφει στη δράση ο Καναδός σκηνοθέτης Ντενί Αρκάν, να παραπέμπει στην «Παρακμή της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας» (1986), έργο χάρη στο οποίο ο ίδιος απέκτησε φήμη στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, ουδεμία όμως σεναριακή σχέση έχει με εκείνο. Αποτελεί ένα κλείσιμο μιας άτυπης εν πολλοίς τριλογίας, το δεύτερο μόνο μέρος της οποίας, «Η Επέλαση των Βαρβάρων» (2003), αποτελούσε αληθινό sequel του προαναφερθέντος (κερδίζοντας μάλιστα και το ξενόγλωσσο βραβείο Όσκαρ τότε). Τούτο μοιράζεται μεν την ίδια σατιρική ματιά των προηγούμενων, ο συνδυασμός όμως του χαλαρού αστυνομικού θρίλερ με την κυνική κριτική στον κόσμο του οικονομικού εγκλήματος ασθμαίνει μέσα στην απλοϊκότητά του.

Το έναυσμα της υπόθεσης δίνεται με έναν χωρισμό. Ο Πιερ-Πολ εξηγεί στη σύντροφό του, μέσω διάφορων δήθεν έξυπνων τσιτάτων, την κοσμοθεωρία του περί εξυπνάδας και ηλιθιότητας, καταλήγοντας πως μόνον ο ηλίθιος μπορεί να πετύχει τη σήμερον ημέρα. Ο ίδιος θεωρεί πως είναι πανέξυπνος, πλην όμως ως κάτοχος μεταπτυχιακού στη Φιλοσοφία δεν έχει δει προκοπή, παρά μόνον τη θέση τού… οδηγού σε εταιρεία ταχυμεταφορών. Η ευγενική Λιντά τον παρατάει αμέσως μην αντέχοντας τη φιλαρέσκειά του, με τον ίδιο να πιάνει το τιμόνι για να επιτελέσει το έργο του. Είναι τότε ακριβώς που η τύχη τού χαμογελά, αφού πέφτοντας πάνω σε ένοπλη ληστεία καταλήγει να καρπωθεί τη λεία της. Ξεχνώντας προς στιγμήν το κοινωνικό πρόσωπο που επιδεικνύει βοηθώντας σταθερά οργανώσεις αστέγων, το πρώτο πράγμα που κάνει έχοντας τον παρά στην τσέπη είναι να ξεδώσει, καλώντας σπίτι του πόρνη πολυτελείας, το καλλιτεχνικό όνομα της οποίας («Ασπασία») του γυαλίζει στο μάτι λόγω σπουδών και φιλοσοφικού πάθους.

Αφού της πετάξει δύο ρήσεις του Σωκράτη και άλλες τόσες του Πλάτωνα, ανακαλύπτει πως έχει πολλά κοινά με αυτήν, με πρώτο απ’ όλα την αγάπη για το εύκολο κέρδος. Πλευρίζουν άρτι αποφυλακισθέντα «μάγο» του οικονομικού εγκλήματος αναζητώντας συμβουλές περί σωστού ξεπλύματος, φέρνοντας σταδιακά εντός της όμορφης παρέας τους πρώην πελάτη της πόρνης-με-τη-χρυσή-καρδιά, ο οποίος τυγχάνει να είναι διευθυντικό στέλεχος σε «σκοτεινή» πλην όμως κυριλέ εταιρεία επενδύσεων, ιδρυτές της οποίας είναι μεταξύ άλλων πρώην μέλη της καναδικής Κυβέρνησης! Τούτο το καρέ του άσσου θα πρέπει να βρει τρόπους ώστε να κρατηθεί ένα βήμα μπροστά τόσο από τους σκληρούς γκάνγκστερ που ψάχνουν τα χαμένα λεφτά τους, όσο και από το δαιμόνιο ζεύγος αστυνομικών ντετέκτιβ που έχει βαλθεί να διαλευκάνει την υπόθεση.

Ο Αρκάν βάζει τους ήρωές τους να λένε πολλά (μα, πάρα πολλά), έχοντας σαν στόχο να σατιρίσει τη χρηματοπιστωτική κρίση της σύγχρονης οικονομίας, μαζί με την ανηθικότητα και την υποκρισία που κρύβεται πίσω από τον μεγάλο πλούτο. Σε κάποιες στιγμές το πετυχαίνει, όπως όταν υπό τον μανδύα της φιλανθρωπίας ακολουθεί μέσω Skype τη διαδρομή ξεπλύματος εκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορα εξωτικά ανά τον κόσμο μέρη. Όταν, όμως, παύει να είναι σατιρικός ως προς το σύστημα, οφείλοντας να δώσει πειστικές εξηγήσεις για την αστυνομικού τύπου πλοκή που υπάρχει σε δεύτερο πλάνο, σερβίρει ένα νερόβραστο πιάτο γεμάτο ανεπίτρεπτες σεναριακές τρύπες. Οι σκληροί γκάνγκστερ που βασανίζουν κόσμο για πλάκα δεν μπορούν να ανακαλύψουν τα ίχνη ενός άβγαλτου τύπου που έτυχε να βρίσκεται στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα (ή στο σωστό μέρος τη σωστή ώρα, αναλόγως την οπτική ματιά), ενώ η αστυνομία με τις κάμερες και τις παρακολουθήσεις χάνει πάντα τις σημαντικές στιγμές που θα μπορούσαν να φέρουν αυτοστιγμεί τη λύση του μυστηρίου, όπως το ξεθάψιμο (μέρα μεσημέρι!) των δύο τιγκαρισμένων στο χρήμα σάκων από νεκροταφείο.

Ο χαρακτήρας της πανέμορφης ευτυχισμένης πόρνης έχει βγει κατευθείαν από τον κόσμο του παραμυθιού, ο δε ακκισμός του κεντρικού ήρωα Πιερ-Πολ καθώς αγορεύει περί παντός επιστητού, τσιτάροντας από Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν μέχρι Μάρκο Αυρήλιο, περισσότερο έναν εκνευρισμό του τύπου «μας τα έπρηξες» φέρνει, παρά συμπάθεια απορρέουσα από τη φυσική naiveté του χαρακτήρα του. Η συμπονετική για τον φτωχό συνάνθρωπο πτυχή της προσωπικότητάς του μένει ανεκμετάλλευτη στο φιλμ, εμφανιζόμενη ενίοτε όχι ως αλτρουιστική αλλά περισσότερο ως ματαιόδοξη. Προσπαθεί σε κάποιες στιγμές ο Αρκάν να εντάξει στην αφήγησή του το παγκόσμιο πρόβλημα της κοινωνικής ανισότητας μέσω των εκατοντάδων αστέγων του Μόντρεαλ, το κάνει όμως εντελώς άτσαλα καταλήγοντας στο φινάλε σε έναν αφόρητο διδακτισμό που ουδέν σημείο επαφής με τη σάτιρα των όσων έχουν προηγηθεί κρύβει. Εάν θέλετε κυνισμό, οικονομικό έγκλημα, παγκοσμιοποίηση και χιούμορ που να τσακίζει κόκαλα, ένα ήταν «Το Μεγάλο Σορτάρισμα» (2015) και άλλο σαν κι αυτό (εκ του αποτελέσματος) δεν έχει.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Υπερβολικά φιλόδοξο δράμα για την κρίση αξιών του δυτικού κόσμου και τη φούσκα του τραπεζικού συστήματος, που βυθίζεται υπό το βάρος της σοβαροφάνειάς του. Κάποιες εμπνευσμένες ατάκες, δύο-τρία εύστοχα σχόλια, αλλά και διάρκεια που γονατίζει, αναληθοφάνεια καταστάσεων και στερεοτυπικοί χαρακτήρες που κανένα ενδιαφέρον για την τύχη τους δεν ξυπνούν. Απευθύνεται σε ένα ενήλικο intellectuel κοινό, μιας και η θριλερικού ύφους αστυνομική πλοκή δεν αποτελεί παρά πρόσχημα για τα «σημαντικά» υπόλοιπα.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;