FreeCinema

Follow us

L (2012)

  • ΕΙΔΟΣ: Σουρεαλιστική Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπάμπης Μακρίδης
  • ΚΑΣΤ: Άρης Σερβετάλης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Ευθύμης Παπαδημητρίου, Λευτέρης Ματθαίου
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 87’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Με σπίτι το αμάξι του, αγοραστής – courier μελιού για πλούσιο που τον υποχρεώνει σε ασυνήθιστο τυπικό, συναντάει την πρώην σε πάρκινγκ και ενίοτε πάει κούρσα τα παιδιά, βλέπει φευγάτο «αρκουδιάρη» φίλο με αιμάτωμα, χάνει το πόστο του από νέο οδηγό, ψάχνεται με ομάδα μηχανόβιων και σκαφάτο.

Η καραμπόλα που προκάλεσαν «Κυνόδοντας» και «Άλπεις» ήταν μονόδρομος – και, ευτυχώς, ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας σουρεαλισμού κι αλληγορίας της σεναριακής φαντασίας του Ευθύμη Φιλίππου τηρείται χωρίς παρακάμψεις απ’ τη θέα ενός «αλλούτερου» τοπίου εκπλήξεων, σε ένα ακόμα αντι – «Speed» απ’ την Ελλάδα, που σηκώνει απολύτως δικαιολογημένα διεθνώς σκόνη.

Το STOP σου είναι μπρος απ’ το πρώτο μεγάλου μήκους όχημα ενός διαφημισά/βιντεοκλιπά/μικρομηκά, με μία μηχανή εκτός παραγωγής εργοστασίου, χειροποίητα υβριδική (η εσωτερική καύση του Μπέκετ, σημεία στο χάρτη του road movie, κάποια αξεσουάρ του «Mad Max», «Ο Νεκρός» του Τζάρμους φωτισμένος απ’ τους προβολείς νυκτός στο παραξένισμα του bear, τα σπινιαρίσματα στο θέατρο του παραλόγου του Ευγένιου Ιονέσκο), που δίνει όταν κι όπως πρέπει στροφές για ένα απρόβλεπτο «Drive». Με το σύστημα πλοήγησης να ψάχνει (και να βρίσκει συνηθέστατα) το αναλώσιμο, το «σκύψε το κεφάλι» και το «ο θάνατός σου, η ζωή μου» τού άγριου σήμερα, τη ζώνη ασφαλείας της ιδιωτείας, την (προ)αστι(α)κή Ερημιάς Street, τo φαντασιωσικό κάθισμα βίωσης της νεο-ύπαρξης, το φόβο ενός cul de sac στο σταυροδρόμι της (προ)μέσης ηλικίας, το αστεία αγωνιακό παλινδρομικό τράκο τού ερωτήματος περί νοήματος.

Μαγνητικά στέρεο σασί εγκιβωτισμού πλαναρισμάτων που σπανίως χάνουν το κέντρο βάρους και το καίριο κόψιμο του τιμονιού από το μοντάζ, φροντισμένου σαλονιού εικαστικού αλτερνατίβα σε μη χαρακτηρισμένα habitat, συν το υποκριτικό πρέπον στουκάρισμα επαγγελματιών με τη Μέθοδο και στη διπλανή λωρίδα ερασιτεχνών – μουρών, αφήνουν τα σημάδια τους στη «ζούγκλα» της ασφάλτου για ένα ταξίδι, που σποραδικά δεν αποφεύγει το «να κάνω αριστερά ή δεξιά;» διαλόγων, τα οχτάρια ή το φρένο στο κιβώτιο ρολο-σχέσεων και κάτι από οπισθοπορεία στη διχάλα επιλογών του τελικιάσματος. Τ’ αφήνεις να περάσουν βλέποντας το «L». Αφού ο αυτοκινητιστής γκαζώνει έτσι στην εκπαίδευση, σκέψου μετά πού έχει να φτάσει…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Απαγορεύεται η στάθμευση σε όσους δεν είδαν ποτέ ή τίναξαν μπιέλα με τα φιλμ του Γιώργου Λάνθιμου (ειδικά την «Κινέττα»). Αν σας πήραν συνεπιβάτες, όμως, ψάξτε οπωσδήποτε και αυτό. Πατημένοι…


MORE REVIEWS

ΧΙΟΝΑΤΗ

Αφού έχει αποφύγει τη θανάτωση, η Χιονάτη κρύβεται στο δάσος και βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι επτά… νάνων, οι οποίοι θα τη φροντίσουν μέχρι να αποφασίσει να διεκδικήσει και να απελευθερώσει το χαμένο της βασίλειο από τη σατανική μητριά της.

WISHBONE

Σεκιουριτάς νοσοκομείου σε άθλια οικονομική κατάσταση, με κίνδυνο να χαθεί το σπίτι της μάνας του λόγω χρεών στην τράπεζα, βλέπει τον αδελφό του να «φεύγει» άδικα από ξαφνικό ανεύρυσμα και επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο αναλαμβάνοντας την κηδεμονία της ανήλικης ανιψιάς του. Η πρόταση ενός τραυματιοφορέα για συμμετοχή σε κομπίνες δικαστικών αποζημιώσεων θα φέρει καλύτερες μέρες;

ΝΟΒΟΚΑΪΝΗ

Υποδιευθυντής τραπέζης βλέπει την υπάλληλο με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος να πιάνεται όμηρος ληστών και κάνει τα πάντα για να την εντοπίσει και να την ελευθερώσει. Βασικό (και μοναδικό) του ατού; Δεν μπορεί να νιώσει σωματικό πόνο!

ΣΕ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ

Έχοντας ξεμείνει στην Αθήνα δίχως χρήματα και χαρτιά, και με όνειρο τη φυγή για Γερμανία, δύο πρόσφυγες από την Παλαιστίνη καταφεύγουν σε άκρως ριψοκίνδυνη λύση, προκειμένου να βγάλουν πλαστά διαβατήρια για τη «Γη της Επαγγελίας».

LOCKED

Μικροκακοποιός μπουκάρει σε χλιδάτο κι αφύλαχτο SUV και δεν βρίσκει τρόπο να βγει απ’ αυτό, ανυποψίαστος ότι επρόκειτο για… θανάσιμη παγίδα!

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι ένας τύπος που μένει σ’ ένα αμάξι, πάει κάθε μέρα μέλι σ’ έναν κατεστραμμένο κι έχει για φίλο ένα πτώμα που το αποκαλεί Αρκούδα. Οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί σιώπησαν;