FreeCinema

Follow us

ΖΩΗ ΣΕ ΦΙΛΜ (2018)

(KODACHROME)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρκ Ράσο
  • ΚΑΣΤ: Εντ Χάρις, Τζέισον Σουντέικις, Ελίζαμπεθ Όλσεν, Μπρους Γκρίνγουντ, Γουέντι Κρούσον, Ντένις Χέισμπερτ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 105'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Διάσημος, ετοιμοθάνατος φωτογράφος διασχίζει την Αμερική με το αυτοκίνητό του, παρέα με τη βοηθό – νοσοκόμα του και τον χρόνια αποξενωμένο γιο του, για να προλάβει την τελευταία μέρα επεξεργασίας φιλμ με το σύστημα Kodachrome.

Παραγωγή του Netflix που παίζεται εδώ και μήνες στο πρόγραμμά του σε πολλές χώρες (προφανώς όχι ακόμη και στην Ελλάδα), αυτή η οικογενειακή δραματική κομεντί – road movie, που βασίζεται σε άρθρο των New York Times του 2010, θυμίζει πολλές άλλες του υπο-είδους της, χωρίς ομολογουμένως να μπαίνει στην ανθολογία του. Οι καλές προθέσεις, έστω, είναι προφανείς και σεβαστές.

Ο σπουδαίος Εντ Χάρις υποδύεται έναν από τους πιο επιφανείς και σεβάσμιους φωτογράφους που βρίσκεται στα τελευταία στάδια καρκίνου, την ίδια ακριβώς εποχή που η Kodak αποσύρει το δημοφιλές αλλά ξεπερασμένο πια σύστημα επεξεργασίας των φιλμ της, καθώς το αναλογικό αντικαθίσταται από το ψηφιακό. Σε συμβολικό επίπεδο, λοιπόν, πρόκειται για διπλό τέλος εποχής. Σχεδόν μισανθρωπικός και με την αυτοκαταστροφική τάση να αποξενώνει οποιονδήποτε τον πλησιάζει συναισθηματικά, αυτός ο… τεχνολογικός αντιρρησίας (περισσότερο κι από τεχνοφοβικός) επιθυμεί να ταξιδέψει από τη Νέα Υόρκη στο Κάνσας με αυτοκίνητο, στο τελευταίο φωτογραφείο όπου θα χρησιμοποιηθεί ποτέ το Kodachrome, αλλά γι’ αυτό το road trip θέλει να επιστρατεύσει τον γιο του, με τον οποίο διατηρεί τις χειρότερες σχέσεις, έχοντας να μιλήσουν για παραπάνω από δεκαετία. Ο κωμικός ηθοποιός και «απόφοιτος» του «Saturday Night Live» Τζέισον Σουντέικις υποδύεται τον γιο που βρίσκεται στα πρόθυρα της απόλυσης από τη δισκογραφική εταιρεία στην οποία εργάζεται ως ατζέντης κι έχει μόνο μνησικακία για τον πατέρα που δεν ήταν ποτέ παρών και που τον παράτησε στην οικογένεια του θείου του μετά τον θάνατο της μητέρας του, στα 13 του χρόνια. Τη «διαιτησία» ανάμεσα σε πατέρα και γιο στο μακρύ ταξίδι αναλαμβάνει η νεαρή νοσοκόμα – βοηθός τού φωτογράφου, και τα έως τώρα ανείπωτα, αντιφατικά συναισθήματα δεν θα αργήσουν να βγουν στην επιφάνεια.

Η ιστορία αλλά και η αφηγηματική δομή της ταινίας θυμίζουν άμεσα και προφανέστατα μέρος της φιλμογραφίας του Αλεξάντερ Πέιν, ειδικότερα το «Nebraska» και το «Σχετικά με τον Σμιντ», ενώ και τα «Καλύτερα δε Γίνεται» και «Little Miss Sunshine» θα έρθουν σίγουρα στο μυαλό του κινηματογραφικού λάτρη του σύγχρονου αμερικανικού (με ροπή προς το ανεξάρτητο) σινεμά. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα αυτής της παραγωγής δεν φτάνει στα ποιοτικά επίπεδα καμίας εκ των προαναφερθεισών ταινιών. Φταίει, άραγε, το ότι πρόκειται για παραγωγή Netflix και όχι μιας αμιγώς κινηματογραφικής εταιρείας; Δεν είναι σίγουρο, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν μεγάλη ειρωνεία για μια ταινία που εξιδανικεύει με νοσταλγικό ρομαντισμό τον μη ψηφιακό τρόπο ζωής σε όλες του τις εκφάνσεις. Όπως προαναφέραμε, πάντως, οι προθέσεις είναι καλές, το γενικό αποτέλεσμα ξεπερνά την απλή μετριότητα και μάλιστα η ταινία υπερηφανεύεται (στους τίτλους τέλους της) πως γυρίστηκε εξολοκλήρου σε 35mm Kodak φιλμ.

Αυτό βέβαια δεν τη σώζει από σημαντικές σεναριακές αδυναμίες, ιδίως στην ψυχολογική ανάπτυξη των χαρακτήρων, που πολλές φορές μοιάζουν να δρουν έτσι αποκλειστικά και μόνο επειδή πρέπει να προχωρά η (εύκολα προβλέψιμη) υπόθεση, θυσιάζοντας μια πιο λογική ανάπτυξή τους. Ωστόσο, οι διάλογοι, έστω κι αν σε στιγμές ακούγονται ελαφρώς εξεζητημένοι, έχουν αρκετή αυθεντικότητα και ωμή ειλικρίνεια ώστε να εκπλήσσουν ευχάριστα, είτε πρόκειται για πικρά ή/και κακιασμένα λόγια μεταξύ πατέρα και γιου, είτε όταν μιλούν για τον επερχόμενο θάνατο (#diplhs) της τέχνης του φιλμ. Το soundtrack περιέχει μια καλοδιαλεγμένη λίστα rock καλλιτεχνών, από Pearl Jam μέχρι Live και Γκρέιαμ Νας, που λειτουργεί ιδανικά ως αφηγηματικό χαλί, όμως είναι το εξαιρετικό καστ που αποτελεί τον βασικό «κράχτη» αλλά και τον κυριότερο λόγο επιλογής αυτής της ταινίας. Ο Εντ Χάρις και η Ελίζαμπεθ Όλσεν δίνουν εκλεπτυσμένες, αξιομνημόνευτες ερμηνείες και ειδικά ο Χάρις φέρνει στην παραγωγή μια σεβάσμια βαρύτητα, έστω κι αν ο Σουντέικις αποδεικνύεται λίγος συγκριτικά με το υποκριτικό επίπεδο των συμπρωταγωνιστών του (συμπεριλαμβανομένων και των αξιολογότατων δευτεραγωνιστών Γκρίνγουντ και Χέισμπερτ, οι οποίοι έχουν σύντομους ρόλους αλλά σημαντική αναλογικά παρουσία), ενώ η «ερωτική χημεία» του με την Όλσεν είναι επιεικώς ανύπαρκτη (αν και στις προ ρομάντζου κοινές τους σκηνές αλληλεπιδρούν επιτυχημένα).

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το Netflix ώς τώρα δεν έχει πείσει για τη δεινότητά του στις παραγωγές πρωτότυπων φιλμ. Το «Ζωή σε Φιλμ» αποτελεί ένα από τα καλά παραδείγματα, όμως δεν είναι αρκετό ώστε να συγκριθεί με αμιγώς κινηματογραφικά όμοιά του. Προσφέρει, ωστόσο, έναν κατά καιρούς συγκινητικό αποχαιρετισμό σε μια μορφή τεχν(ικ)ής που, όσοι είμαστε τυχεροί, προλάβαμε να ζήσουμε και θα θυμόμαστε πάντα με αυτή τη ρομαντική αγάπη του απτού, οπτικού θαύματος.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ταινία καλών προθέσεων, ερμηνειών και συνολικά ευπρεπής ως αποτέλεσμα, που μπορεί και να σας συγκινήσει ειλικρινά αν είστε λάτρεις της φωτογραφίας και γενικώς σκεπτικοί απέναντι στη νέα ψηφιακή εποχή. Ωστόσο, η μεγάλη αμφιβολία είναι αν θα τη θυμάστε (και) το επόμενο πρωί, μετά τη θέασή της στο σινεμά…


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.