ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ (2007)
(KNOCKED UP)
- ΕΙΔΟΣ: Ρομαντική Κομεντί
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζαντ Άπαταου
- ΚΑΣΤ: Σεθ Ρόγκεν, Κάθριν Χάιγκλ, Πολ Ραντ, Λέσλι Μαν, Τζέισον Σίγκελ, Τζέι Μπάρουσελ, Τζόνα Χιλ, Άιρις Άπαταου, Μοντ Άπαταου
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 129'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP
Αιώνιος έφηβος και loser… στρουμπουλός «χτυπάει» ανερχόμενη τηλεοπτική παραγωγό σε disco του Λος Άντζελες. Φλερτάρουν, γίνονται τύφλα, εκείνη τον παίρνει (κανονικά) στο σπίτι της και μερικές εβδομάδες αργότερα ένας γυναικολόγος τους πιστοποιεί ότι το σεξ δίχως προφυλάξεις «εγκυμονεί» κινδύνους, παραδίδοντάς τους το ενσταντανέ του εμβρύου…
Από την πρώτη στιγμή που θα δεις το «Knocked Up» του Τζαντ Άπαταου συνειδητοποιείς πως, εκτός από τον τίτλο της καλύτερης αμερικανικής κωμωδίας της χρονιάς (που κερδίζει επάξια και χωρίς πολλές σκέψεις), βρίσκεσαι μπροστά σε ένα instant classic το οποίο πρόκειται να γίνει μελλοντικό σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά! Παίρνοντας όλα τα καλά συστατικά του «Παρθένος Ετών 40» (αξιοζήλευτη γραφή στο σενάριο, λειτουργικό casting και καταιγισμός από trivia για τους καλοαναθρεμμένους geeks της pop κουλτούρας), η ομάδα του Άπαταου κάνει εδώ αλματώδη βήματα μπρος και… ολοκληρώνει (μέσα σε 129 λεπτά που για άλλους θα μετατρέπονταν σε ολέθρια καρμανιόλα) κωμικό εγχειρίδιο ετεροφυλοφιλικών σχέσεων με στιγμές αληθινού τρόμου (γιατί αυτά που σχολιάζει είναι τόσο αληθινά). Η μεγάλη μαγκιά του φιλμ; Κάτω από τα ασταμάτητα, επιδερμικά γέλια ή τις «χοντράδες», αναπτύσσει έναν απρόβλεπτα ελεγειακό τόνο πάνω σε ώριμες προβληματικές γύρω από τη χαμένη νιότη, την «υποχρέωση» της συντροφικής συμβίωσης και το γκρεμοτσάκισμα των ονείρων που έκανες (πως δεν θα μεγαλώσεις ποτέ) με τον ερχομό του δικού σου παιδιού. Στην αρχή γελάς. Μετά, κάπου λες πως το αστείο έχει και τα όριά του. Και γυρίζοντας στο σπίτι, μόνος ή κρυφά από τη γκόμενα, μπορείς να μπήξεις τα κλάματα!
Επιπλέον, ο σεναριογράφος Άπαταου έχει τη σπάνια αρετή (αν όχι υπευθυνότητα) να ψυχολογεί τα δύο φύλα ξεχωριστά αλλά και στο ζευγάρωμά τους, διατηρώντας μία εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στον κανιβαλισμό και το ρεαλιστικό. Κόντρες, φοβίες, ανασφάλειες, ιδιαιτερότητες, θετικά και αρνητικά σημεία, τα πάντα αναλύονται πάνω σε καταστάσεις και συμπεριφορές του ανθρώπινου είδους, αποφεύγοντας σχεδόν πάντα τις κακοτοπιές. Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση αν το φιλμ τρυπώσει στις υποψηφιότητες για το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου (από το Writers Guild την έχει… δαγκωτή).
Αλλά καλύτερα να μην σας… πανικοβάλλω περισσότερο με τις κοινωνιολογικές, «υπόγειες» χάρες του «Με την Πρώτη», ας μη μακρηγορήσω σε spoilers και σίγουρα μην τολμήσω να απαριθμήσω τις σκηνές όπου τα γέλια σας θα ακούγονται τετράγωνα μακριά, (και) έξω από τον κινηματογράφο. Ας κλείσω με μία απλοϊκή συμβουλή πολλαπλών αναγνώσεων: θέλει πολύ κουράγιο αυτό που μας περιμένει…
