του Ηλία Φραγκούλη

Ταινία γυρισμένη εξολοκλήρου με iPhone. Η χρήση κινητών τηλεφώνων με κάμερες υψηλής ευκρίνειας αποτελεί ένα gimmick ηλικίας… είκοσι ετών πλέον! Το οποίο καλείται να «διασώσει» την «Κληρονόμο των Μυστικών»… ως τι; Επαναστατικό γύρισμα; Πρωτοτυπία; Μάθημα περικοπής του budget του συνεργείου; Σίγουρα προσδίδει μία επιπλέον «συμμετοχική» δυνατότητα αμεσότητας σε σκηνές δράσης, όμως, όταν κάτω από αυτό το ξεπερασμένο «τρικάκι» δεν παρέχεται κι ένα σενάριο αντίστοιχης δυναμικής (πόσω μάλλον σε παραγωγή τέτοιου genre), τότε… δεν το σώζεις ούτε με το πιο τελευταίο upgrade (της όποιας) μεγάλης φίρμας mobiles.

Η ταινία μας συστήνει μια ηρωίδα «απροσάρμοστη» και ολίγον στραβόξυλο, που κουβαλάει τραυματικά την εγκατάλειψη από πατέρα και (εσχάτως) το διάστημα στο οποίο φρόντιζε την ετοιμοθάνατη μητέρα της στο διαμέρισμά της. Στην κηδεία της δεύτερης κάνει ξαφνικά την (επαν)εμφάνισή του ο άκαρδος γονιός, ο οποίος δηλώνει με ενδιαφέρον και υπευθυνότητα πως επιθυμεί να βοηθήσει την Μάγια να ορθοποδήσει, προσφέροντάς της δουλειά. Ο Σαμ κινείται στον χώρο των μεσιτικών αγοραπωλησιών με πελατεία από ολόκληρο τον κόσμο και το πρώτο project που αναλαμβάνει τους οδηγεί στην Αίγυπτο, με την Μάγια να αγωνιά για το «θολό τοπίο» στο οποίο βρίσκεται, καθώς υποψιάζεται πως ο πατέρας της κρύβει μυστικά παράνομων (ή και εγκληματικών) ενεργειών στο παρελθόν της ζωής του. Ή μήπως δεν αποτελούν παρελθόν;

Ουσιαστικά, το μέγα έγκλημα σε τούτο το φιλμ είναι η σεναριακή προβλεψιμότητά του και η παράδοξη αφέλεια της ηρωίδας ν’ ακολουθεί όλα τα λάθος βήματα στην εξέλιξη της πλοκής του, προσπαθώντας ν’ αποδείξει κάτι ολοφάνερο από τα πρώτα του λεπτά. Μετά την Αίγυπτο, θα βρεθεί έως και στην Ινδία και την Κορέα, προσθέτοντας μονάχα μια τουριστική εντύπωση κοσμογυρισμένου στα εξωτερικά locations των γυρισμάτων, στα οποία οι καταδιώξεις… με το κινητό στο χέρι παρουσιάζουν μία πολιτισμικά ενδιαφέρουσα εναλλαγή εικόνων. Οι «ανατροπές» δεν ξαφνιάζουν ποτέ (ούτε καν όταν ο Νιλ Μπέργκερ μας «αποκαλύπτει» το πιο προσωπικό μυστικό του Σαμ) και το φινάλε σε κάνει να απορείς για τη χρησιμότητα των Μυστικών Υπηρεσιών σε ολόκληρο τον πλανήτη!

Υπάρχει νεύρο στην «Κληρονόμο των Μυστικών» και σίγουρα δεν πλήττεις, όμως, το όλο εγχείρημα θυμίζει «πειραματισμούς» του Στίβεν Σόντερμπεργκ που έχουν πιάσει σκόνη εδώ και… δεκαετίες! Όσο για τον casting director που θεώρησε πως ο Ρις Ίφανς είναι σωστή επιλογή για τον ρόλο του Σαμ, θα του πρότεινα να… ταλαιπωρήσει κάποιον άλλο επαγγελματικό κλάδο καλύτερα. Για το δικό μας καλό, όχι για το πορτοφόλι του ηθοποιού.