του Ηλία Φραγκούλη

Οι πιστοί αναγνώστες του FREE CINEMA (ή και οι άνθρωποι που παρακολουθούν τον κριτικό μου λόγο από… αρκετά παλαιότερα) γνωρίζουν την αγάπη που τρέφω προς το συγκεκριμένο φιλμικό είδος. Και σίγουρα νιώθουν γιατί γίνομαι έξαλλος όταν έχω παρακολουθήσει έργο που ή το ξεφτιλίζει ή επιχειρεί μια «δήθεν» ανανέωσή του. Το «Τέρας της Φύσης» παίζει να είναι το… τέρας της φετινής κινηματογραφικής σεζόν για το σινεμά τρόμου! Κι όταν το λέω εγώ αυτό, πιστέψτε με, έχει μια κάποια βαρύτητα.

Πλασάροντας μια «πρωτότυπη» μορφή απέθαντου φονιά, στα πρότυπα του Τζέισον Βόρχις από το franchise του «Παρασκευή και 13», ο Κρις Νας στην πραγματικότητα κατακλέβει τον διασημότερο ήρωα των slasher movies και τον μετατρέπει σε… «μαριονέτα» υβριδικού art-house για φεστιβαλικές διοργανώσεις! Δίχως ίχνος πλοκής στο σενάριο, οι κάμερες παρακολουθούν (πίσω από την πλάτη του) τον Τζόνι να περπατά εις το δάσος μέχρι να συναντήσει το/τα κάθε επόμενο/α θύμα/τά του, που σφαγιάζει με παγερό σαδισμό σε «φορμαλιστικό» 4:3 aspect ratio. Μόλις σας είπα τι γίνεται σε ολόκληρη την ταινία! Δεν υπάρχει κανένα «κλου», κανένα μυστικό, καμία εξέλιξη. Απλά, ένας τύπος περπατάει (στο μεγαλύτερο μέρος του φιλμ!) και ενίοτε σταματά για να σκοτώσει.

Δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να γραφτεί κάτι παραπάνω γι’ αυτή την αστειότητα. Εκτός από την επισήμανση πως το «Τέρας της Φύσης» περιλαμβάνει την πιο γαμάτη και πιο «WOW!» σκηνή φόνου των τελευταίων ετών από ταινία τρόμου! Φυσικά, αναφέρομαι στο επιτόπιο μπουνίδι με γάντζο πίσω από τη μέση χαζής ξανθιάς που κάνει yoga στην εξοχή. Στο φινάλε της, αισθάνθηκα πως έπρεπε να σηκωθώ όρθιος και να χειροκροτήσω! Στιγμή ανθολογίας που μπορεί να μετατρέψει μια κινηματογραφική αίθουσα σε… γήπεδο γεμάτο με hardcore fans ομάδας που ζητωκραυγάζουν για κατάκτηση κυπέλλου πρωταθλήματος. Διαρκεί μόλις δύο λεπτά. Δηλαδή, όχι αρκετά για να διασώσουν αυτό το φιάσκο. Για το οποίο ήδη έχει ανακοινωθεί και sequel! Καλή η «Τέχνη» (πουλώντας τρελίτσα, βασικά), αλλά το ταμείο είναι ακόμα καλύτερο…