FreeCinema

Follow us

HOTEL ARTEMIS (2018)

  • ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντρου Πιρς
  • ΚΑΣΤ: Τζόντι Φόστερ, Ντέιβ Μπαουτίστα, Σοφία Μπουτέλα, Τσάρλι Ντέι, Στέρλινγκ Κ. Μπράουν, Μπράιαν Ταϊρί Χένρι, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Ζάκαρι Κουίντο, Τζένι Σλέιτ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 93'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Λος Άντζελες, 2028. Παλιό ξενοδοχείο, που έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο τελευταίας τεχνολογίας και περιθάλπει αποκλειστικά εγκληματίες και κάθε λογής παράνομους οι οποίοι τυγχάνουν μέλη του, αντιμετωπίζει μερικά επείγοντα περιστατικά που έχουν κρυφούς λογαριασμούς μεταξύ τους, σε μια νύχτα πρωτοφανούς για την πόλη εξέγερσης.

Αν ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της προβολής του «Hotel Artemis», θα νομίζεις πως βλέπεις… πολλές άλλες ταινίες! Η Art Deco «βιντατζιά» τού διακόσμου σε συνδυασμό με τη χρονική τοποθέτηση στο σύντομο μέλλον θα σε βάλει σε ένα mood «Blade Runner». Η κατάσταση της ανεξέλεγκτης βίας (μην πω «ανομία» και γελάσουμε όλοι μαζί…) έξω από αυτό το ξενοδοχείο / νοσοκομείο θα σου φέρει στον νου αναμνήσεις από την «Απόδραση από τη Νέα Υόρκη» μέχρι και το franchise των ταινιών «The Purge». Στοιχεία της πλοκής κλείνουν το μάτι στον «John Wick». Υπάρχουν και άλλες αναφορές, προφανώς. Αλλά η μείξη όλων αυτών των στοιχείων περισσότερο με «στάχτη στα μάτια» μοιάζει, που θέλει να σε κάνει να ξεχνάς ότι βλέπεις μια άτολμη παραγωγή, η οποία θα ήλπιζε να έχει τα κότσια (και το budget) να είναι κάτι καλύτερο και μεγαλύτερο. Απλά, στο σινεμά, ο μύθος της Σταχτοπούτας δεν ζωντανεύει με «υποκατάστατα»

Ντεμπούτο σκηνοθετικό ενός σεναριογράφου και παραγωγού με πείρα στο είδος της περιπέτειας, το «Hotel Artemis» προσπαθεί να προστατευτεί από τις κακοτοπιές των ελλείψεών του σε αυτό το «κουκούλι» του κλειστού σκηνικού, με τα δωμάτια του πρώην ξενοδοχείου να σε «ταξιδεύουν» σε διαφορετικά locations και φόντο, από το Ακαπούλκο μέχρι τη Νίκαια. Οι αντίστοιχες τοποθεσίες «βαπτίζουν» και τους ήρωες – ασθενείς, μια παράξενη ποικιλία από εγκληματικές φιγούρες και παρανόμους, που δεν δείχνουν να βρέθηκαν εντελώς τυχαία σε αυτό το μέρος, με εξαίρεση τα μέλη μιας συμμορίας που μόλις λήστεψε μια τράπεζα, αλλά με κατάληξη του σχεδίου εντελώς «τραυματική».

Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων αλλά και οι διάλογοι (θέλουν να) φέρνουν στο ύφος τού φιλμ νουάρ, για να ταιριάξουν με το παλιοκαιρίσιο τού production design, το οποίο κάνει μερικές ενδιαφέρουσες «κόντρες» με το φουτουριστικό τού 2028. Συνδετικός κρίκος για όλες τις μικρές ιστορίες που συνοδεύουν τους χαρακτήρες; Η Νοσοκόμα της Τζόντι Φόστερ (που σε κάνει να απορείς για το αν η εμφάνισή της είναι αποτέλεσμα κακού μακιγιάζ ή απότομης γήρανσης), έμπειρη στα καθήκοντά της γυναίκα που συνεχίζει να εξασκεί το επάγγελμά της παρανόμως, ύστερα από παλιά υπόθεση που θα φρεσκάρει υποχρεωτικά άμα τη εμφανίσει μπασκίνας βαριά πληγωμένης, που προκαλεί σκληρά διλήμματα σε σχέση με το καταστατικό λειτουργίας του νοσοκομείου.

Και ενώ το φιλμ θέλει να σου πλασαριστεί περισσότερο σαν περιπέτεια υποκόσμου, το σενάριο μπλέκει μεταξύ τους πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία ενίοτε ξεχνά ή αδιαφορεί να αναπτύξει (το κυριότερο είναι η κατάσταση έξω από το κτήριο, μια πραγματικά εμπόλεμη ζώνη αφηνιασμένων πολιτών που εξεγείρονται κατά της ιδιωτικοποίησης του πόσιμου νερού στο Λος Άντζελες), καθώς αγωνίζεται να δημιουργήσει έναν ενιαίο και λειτουργικό ιστό δράσης για της υποπλοκές του. Τα flashback της νοσοκόμας δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στη δραματουργία του έργου και, σταδιακά, μένει να ελπίζεις σε μια εκρηκτική κορύφωση σύγκρουσης όλων αυτών των εγκληματιών που δεν χωράνε ούτε για να αναπνεύσουν αρμονικά στο ίδιο μέρος. Ελαφρώς κερδισμένοι από το όλο στοίχημα είναι η femme fatale της Σοφία Μπουτέλα (η σκηνή του μακελειού στον κρυφό διάδρομο φωνάζει «Oldboy»!) και ο φιλικός γίγαντας – άνθρωπος για όλες τις δουλειές τού Ντέιβ Μπαουτίστα, ο οποίος άξιζε ένα καλύτερα γραμμένο background.

Συνολικά, το «Hotel Artemis» δείχνει σαν ένα έργο που ήθελε να πάρει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του. Ένα μάλλον ματαιόδοξο project που δεν κρύβει την αφέλειά του, όσο κι αν προσπαθεί να σε ξεγελά με το ενδιαφέρον παρουσιαστικό του. Και είναι άξιον απορίας να βλέπεις μια ερμηνεύτρια του μεγέθους της Φόστερ να «κατοικεί» σε μια τέτοια απόπειρα… αστοχίας. Οι λογαριασμοί κάπως πρέπει να πληρώνονται, υποθέτω…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Υπερφιλόδοξη περίπτωση έργου αναφοράς που πάει να μπλέξει κάμποσα κινηματογραφικά είδη μεταξύ τους, αλλά προδίδει την απειρία των συντελεστών του στο να αντεπεξέλθουν στο μέγεθος των απαιτήσεων. Το αποτέλεσμα περισσότερο τονίζει την εκκεντρικότητά του παρά κάτι το πετυχημένο και αληθινά ψυχαγωγικό. Το ασφυκτικό τού χώρου, αντί να παίζει ρόλο στην αφήγηση, προκαλεί μια μικρή αίσθηση δυσφορίας στον θεατή και εξαντλείται γρήγορα. Αφορά κυρίως οπαδούς του crime θρίλερ και του φανταστικού, χωρίς να δικαιώνει καμία πλευρά.


MORE REVIEWS

DUNGEONS & DRAGONS: ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΚΛΕΦΤΩΝ

Καταφερτζής κλέφτης, παρέα μ’ ένα μικρό τσούρμο από τυχοδιώκτες συνοδοιπόρους οι οποίοι κατέχουν ουκ ολίγες μαγικές ικανότητες, αναζητά κλεμμένο κειμήλιο που ίσως του επιτρέψει να επαναφέρει στη ζωή την πεθαμένη και πολυαγαπημένη του σύζυγο.

ΤΑ ΟΧΤΩ ΒΟΥΝΑ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Πιέτρο γίνεται φίλος με το μοναδικό παιδί ενός μικρού ορεινού χωριού, καθώς κάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές εκεί. Ο Μπρούνο θα χαθεί από τη ζωή του εξαιτίας μικρών παρεξηγήσεων, μα θα επιστρέφει πάντοτε στον ενήλικο βίο του, για να του θυμίζει την παιδική ηλικία και πατρικές στιγμές που έχασε από πείσμα και λάθος επιλογές.

ΖΛΑΤΑΝ

Τα ταραχώδη παιδικά και νεανικά χρόνια του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στη Σουηδία, μέχρι την αναγνώριση του ποδοσφαιρικού του ταλέντου, χάρη στις εμφανίσεις του με τη φανέλα του Ajax.

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΜΥΡΜΗΓΚΙΩΝ

Στη Ρώμη της δεκαετίας του ’60, ο Άλντο Μπραϊμπάντι, ένας ποιητής και θεατράνθρωπος γύρω στα 40, ζει με τον νεαρό Έτορε, φίλο και σύντροφό του. Όταν ο υπερσυντηρητικός και θρησκευόμενος πατέρας του δεύτερου καταγγέλλει αυτή τη σχέση στην Αστυνομία, ο Άλντο θα βρεθεί κατηγορούμενος και αντιμέτωπος με φυλάκιση, χάρη σ’ έναν ιδιότυπο νόμο με μεσαιωνικές καταβολές.

DEMON SLAYER: KIMETSU NO YAIBA - TO THE SWORDSMITH VILLAGE

Μετά τη δολοφονία της οικογένειάς του από έναν δαίμονα, ο Ταντζίρο Καμάντο εντάσσεται στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων, έχοντας έναν και μοναδικό σκοπό: να επαναφέρει την αδελφή του (τη μόνη που γλίτωσε τον θάνατο, με τίμημα όμως τη μετατροπή της σε δαίμονα) στην ανθρώπινη μορφή της.