του Νίκου Παλάτου

Έρχεται κάποτε εκείνη η στιγμή που όσο υποψιασμένος ή έτοιμος θεωρείς πως είσαι γι’ αυτό που θα ακολουθήσει, κάπου λυγίζεις υπό το βάρος των περιστάσεων. Σε ό,τι αφορά εμένα και τη σχέση μου με τα animation, η στιγμή αυτή θα έχει εφεξής ως κρίσιμο σημείο καμπής τη θέαση του «Super Wings: Η Ταινία». Αυτό σημαίνει πως τούτο το φιλμ αποτελεί το χειρότερο του είδους που έχω δει; Μάλλον όχι, διότι εκείνη «Η Βασίλισσα του Χιονιού» (για να μείνω στα πιο πρόσφατα…) δύσκολα ξεπερνιέται. Αποτελεί, όμως, το πλέον ανυπόφορο, με τεράστια μάλιστα διαφορά από τα υπόλοιπα του άτυπου συναγωνισμού; Κατηγορηματικά δηλώνω πως ναι! Διότι το αρχικό μου σάστισμα για τα όσα παρακολουθούσα επί της οθόνης γρήγορα μεταβλήθηκε σε άκρατη δυσφορία, καθώς παρακαλούσα να τελειώσει αυτό το βάσανο. Όπως και να μην ακούσω ποτέ ξανά τα λόγια «Πάνω στην ώρα… κάθε ώρα!».

Βασισμένο σε ένα δημοφιλέστατο (στις προσχολικές ηλικίες) κορεάτικης παραγωγής TV Series, το «Super Wings» λειτουργεί ως κινηματογραφικό spin-off, μοναδικός στόχος του οποίου μοιάζει να είναι το… «βάλε κάτι στα πεντάχρονα να παίζει, μπας και μείνουν για καμιά ώρα ήσυχα». Υπό αυτό το πρίσμα, το να προσπαθήσει κανείς να εξηγήσει την πλοκή φαντάζει πιο δύσκολο και από το να πιάσει τις τελικές ταχύτητες jet (όπως κάνει για πλάκα το αεροπλανάκι Τζετ, όχι μία, αλλά άμα λάχει δύο φορές μέσα στην ίδια μέρα)! Ο λόγος που καταφεύγει σε αυτές τις επικίνδυνες μεθόδους είναι γιατί θέλει να αποδεικνύεται πάντα ακριβής στην παράδοση των ανά τον κόσμο παραγγελιών του, μένοντας πιστός στο χαρακτηριστικό του σύνθημα… «Πάνω στην ώρα… κάθε ώρα!».

Όταν παραδίδει ένα δέμα σε διάσημη δεκάχρονη vlogger (!) με εκατομμύρια ακόλουθους, βάζει άθελά του μπρος ένα μοχθηρό σχέδιο απαγωγής όλων των ανήλικων (και μη) influencer, εγκέφαλος του οποίου είναι ένας ξεπεσμένος (πλέον) κατασκευαστής παραδοσιακών παιχνιδιών, ο οποίος εξαιτίας της ολικής επικράτησης του διαδικτύου και των video games έχει βαρέσει φαλιμέντο, γυρεύοντας έτσι εκδίκηση. Για κάποιον ακατανόητο σ’ εμένα λόγο, σταδιακά μπλέκουν στην υπόθεση ο αστροναύτης πατέρας της μικρής vlogger που βρίσκεται σε αποστολή στο διάστημα, επικοινωνώντας από εκεί μαζί με εκείνη και τη μητέρα της, η οποία αποτελεί στόχο του κακιασμένου πρώην παιχνιδά Μπίλι Γουίλι (!). Υπό μία κλιμάκωση τύπου περιπέτειας με στοιχεία μυστηρίου, διανθισμένης με άφθονες αερομαχίες σε έδαφος, ουρανό και… διάστημα, μαζί με full των Like και των emoticon, η ομάδα των «Super Wings» θα προσπαθήσει να αντιπαρέλθει τα ποταπά σχεδία του πονηρού Γουίλι… «Πάνω στην ώρα… κάθε ώρα!».

Εάν επιθυμείτε να εξοικειωθούν από πολύ νωρίς τα παιδιά σας με τη λειτουργία των smartphones και των social media, τότε το «Super Wings» είναι σίγουρα «Η Ταινία» σας! Αναδεικνύοντας τη δύναμη των app τύπου TikTok, μοιάζει να διαλαλεί τη γοητεία της οθόνης του κινητού και του tablet έναντι των «απαρχαιωμένων» τρόπων παιδικής διασκέδασης. Προσωπικά, πέραν του ολοκληρωτικά ασυνάρτητου του όλου πράγματος, το βρήκα θλιβερό. Κι ας αχνοφαίνεται κάπου στο βάθος μια προσπάθεια αεροπλανικού κοπιαρίσματος του ντισνεϊκού hit «Αυτοκίνητα» (2006), στο ύφος του «Paw Patrol: Η Ταινία» (2021), αν αυτό είχε ντυθεί «Transformers» (2007), με αύρα μεγαλομανίας από… «Moonraker» (1979)! Πόσω μάλλον όταν αυτά συμβαίνουν σταθερά και αδιαλείπτως… «Πάνω στην ώρα… κάθε ώρα!».