της Βαρβάρας Κοντονή

Με εμπειρία πρωτίστως στις μικρού μήκους και τα τηλεοπτικά, ο Κάρλος Τερόν παραδίδει εδώ μια κωμωδία καταστάσεων που σίγουρα θα βρει το κοινό της στη χώρα μας – ας είναι καλά η κωμωδιακή ταύτιση απόψεων με τη φιλικά προσκείμενη Ισπανία, το μεσογειακό ταμπεραμέντο (λέμε τώρα) και το δίπτυχο μπαμπάς / κόρη που «φοριέται πολύ» (το μαμά / γιος παραπάλιωσε…) και που εξακολουθεί να τροφοδοτεί σωρηδόν το κινηματογραφικό μας θέρος με χαριτωμένες στιγμές απείρου οικογενειακού κάλους. Όχι άλλο κάρβουνο!

Χαρακτηριστικό δείγμα «ελαφρολαϊκής» κωμωδίας με απήχηση μαζική, το «Είναι για το Καλό σου» προμοτάρεται ως φιλμ για όλη την οικογένεια (ενάμιση εκατομμύριο θεατές στην Ισπανία, σου λέει) και πράγματι είναι, τουλάχιστον για όσες οικογένειες γελάνε ακόμη με τη φωνακλάδικη πρόζα υπερβολής (ταμπεραμέντο γαρ) και τα ίδια πατρικά gags που συνεχίζουμε να καταναλώνουμε εγχώρια από το ’50. Κι ας πάει στον αγύριστο, μωρέ, το κοφτερό, καυστικό χιούμορ και το σουρεαλιστικό σύμπαν κωμωδιών όπως το πραγματικά απολαυστικό «Ιστορίες για Αγρίους» του 2014, καλά να είναι ο κοσμάκης, να βλέπει κι άλλα τέτοια ευχάριστα, «καλοκαιρινά».

Ο Αρτούρο, ο Τσους και ο Πόλι είναι παντρεμένοι με τρεις αδελφές, πράγμα που σημαίνει πως, ακόμα κι αν μερικές φορές δεν τα βρίσκουν, προσπαθούν να ανέχονται ο ένας τον άλλο για χάρη της οικογένειας και, κυρίως, για τη διατήρηση των καλών σχέσεων που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους οι τρεις μοναχοκόρες της φαμίλιας. Όταν στον ορίζοντα εμφανιστεί η «καυτή πατάτα» του γκομενικού, οι τρεις μπαμπάδες θα βρεθούν προ εκπλήξεως με τις επιλογές των κοριτσιών, θέτοντας έτσι σε εφαρμογή ένα σχέδιο για τη συνοπτική «εξολόθρευση» των εν δυνάμει γαμπρών, αφού σύμφωνα με τους ίδιους είναι οι πλέον ακατάλληλοι για τις θυγατέρες τους. Όπως είναι αναμενόμενο, τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν όπως ακριβώς τα έχουν υπολογίσει, καθώς εκτός από τις αντιδράσεις των συζύγων τους, θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι και με την πραγματική εικόνα της κατάστασης, η οποία ορισμένες φορές απέχει αρκετά από αυτό που φαίνεται.

Υπάρχουν στιγμές στις οποίες θα γελάσεις και εδώ υπάρχει κι ένα ensemble αρκούντως ταλαντούχο, με μπροστάρηδες τους «τρεις σωματοφύλακες» πατεράδες, όμως ειλικρινά το «Είναι για το Καλό σου» δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο πέρα από ένα αναμάσημα χλιαρών φαρσικών συμβάντων που δεν διαθέτουν καν τη στοιχειώδη ενέργεια μιας καλογραμμένης κωμωδίας. Το σενάριο αποτελεί από μόνο του αφορμή για… «χοντρά γέλια», στηριζόμενο σε μια στοιχειώδη ιδέα που δεν εξελίσσεται σε κάτι διαφορετικό, σε κάτι πραγματικά κωμικό, με τη διάρκεια της ταινίας (ευτυχώς μικρή) να εξαντλείται σε συζητήσεις επί συζητήσεων για το πώς οι ανήσυχοι μπαμπάδες θα γλυτώσουν τα κοριτσάκια τους από την κακιά τη μοίρα, με την εκτέλεση των σχεδίων να γίνεται τελικά βεβιασμένα και εντελώς ατσούμπαλα. Στην πραγματικότητα, όλες οι αποφάσεις τους για την κατατρόπωση του «ανδρικού κακού» είναι όχι μόνο προσβλητικές για τις οικογένειές τους, αλλά και για τους ίδιους ως πατεράδες, ένας υποθεσιακός προσανατολισμός που υπερτερεί του χιουμοριστικού περιεχομένου της ταινίας, με το σενάριο των Μανουέλ Μπούρκε και Γιουσέπ Γκατέλ να καταλήγει να σκιαγραφεί το πορτρέτο τριών κομπλεξικών ανδρών τίγκα στο στερεότυπο – και αυτό, όχι, δεν είναι τόσο αστείο.

Παρά τις τίμιες προσπάθειες των πρωταγωνιστών για γέλιο, το φιλμ του Θερόν κάπου μοιάζει να εγκλωβίζεται μεταξύ κωμωδίας και κομεντί, μπάζοντας στο σκηνικό θέματα όπως τα ναρκωτικά και η ανεργία, αλλά πάντα με το απαραίτητο κωμικό twist, μια συνταγή που μάλλον δεν δένει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η συμβατική παρουσία των εν λόγω θεματικών μοιάζει παράταιρη και κάπως ξένη με το story. Το ίδιο παράταιρη θα σου φανεί και η ύπαρξη τριών διαφορετικών κοινωνικών τάξεων που εκπροσωπούν οι τρεις οικογένειες, μόνο και μόνο για την «αιτιολόγηση» των σεναριακών απαιτήσεων, αφού έχουμε τους πλούσιους, την εργατική τάξη και τους τέρμα λαϊκούς που εκφράζονται ιδανικά (και στο αποκορύφωμά τους) από το permanente μαλλί και το κιτσάτο ντύσιμο μιας εκ των μητέρων, σαν ηρωίδα που έχει μόλις ξεπηδήσει από το αλμοδοβαρικό σύμπαν. Σε γενικές γραμμές, το «Είναι για το Καλό σου» αποτελεί μια ακόμη μέτρια προσθήκη στην μέχρι στιγμής μετριότατη καλοκαιρινή εσοδεία. Από την άλλη, αν κρίνουμε και από τις ταινίες που έρχονται τις επόμενες εβδομάδες, ίσως και να μιλάμε για… αριστούργημα.