FreeCinema

Follow us

ELLES (2011)

  • ΕΙΔΟΣ: Κοινωνικό
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαλγκόσκα Σουμόφσκα
  • ΚΑΣΤ: Ζιλιέτ Μπινός, Αναΐς Ντεμουστιέ, Γιοάνα Κούλιγκ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 96’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: VIDEORAMA

Μία παντρεμένη με παιδιά δημοσιογράφος του «ELLE» που ετοιμάζει άρθρο για τη φοιτητική πορνεία διεξάγει σειρά συνεντεύξεων με δύο νεαρές επαγγελματίες. Τα βιώματά τους εν ώρα δουλειάς, η καθημερινότητά της, μία καμπή στη ζωή και των τριών.

«Elles» σημαίνει (δε θεωρώ λανθασμένα, όπως η εταιρεία διανομής της, δεδομένο ότι το δημογραφικό κοινό της ταινίας το γνωρίζει ή ότι θα αντιληφθεί το λογοπαίγνιο με το γνωστό περιοδικό) «Αυτές» ή «Εκείνες», και η εκούσια αμφισημία είναι κομβική: το πορτρέτο αφορά τα κορίτσια του αφανούς περιθωρίου (εκείνα που σπουδάζουν χάρη στο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου) και της μπουρζουαζίας (εκείνα που θα έρχονταν σε επαφή με τη ζωή των προηγούμενων διαβάζοντας ή, καλή ώρα, γράφοντας για το ζήτημα).

Προσγράφοντας εαυτήν στο αδελφάτο των Γάλλων νατουραρεαλιστριών (Μαζουί, Κορσινί) για την πρώτη φορά της σε διεθνές έδαφος, η Πολωνή καλλιτέχνις ξέρει καλά και τις μεν (από το «Ono») και τις δε (από το «33 Σκηνές απ’ τη Ζωή») και κάνει τις… συστάσεις. Ο θεατής δεν τις μαθαίνει πραγματικά ποτέ: το να σου συστήνουν κάποιες πόρρω απέχει από το να στις γνωρίζουν (και η «συνοδός» Λόλα συστήνεται με το πραγματικό της όνομα στη ρεπόρτερ μόνο στο τέλος). Ακόμη, ή ίσως ακριβώς γι’ αυτό, κι όταν, όπως στο πλέον πρόσφατο cherchez la femme της δημιουργού από την Κρακοβία, σου επιτρέπουν να τις πάρεις μάτι στο εναλλασσόμενο ρεπερτόριο των ρόλων τους: σύντροφοι, μάνες, φίλες, κόρες και εργαζόμενες (που ενδεχομένως υποδύονται και στο κρεβάτι τις συντρόφους, μάνες, φίλες, κόρες και εργαζόμενες), πάντα υποδοχείς των αντρικών επιθυμιών, συμπεριφορών και αντιμισθίων, πομποί και δέκτες λίμπιντο.

Είναι το πρώτο ψώνισμα της Σουμόφσκα, που καταλήγει να έχει κάνει μια ταινία για… «Αυτούς». Αποτυπώνοντας τις… ηρωίδες της σε στιγμές, ελλειπτικά αλλά χαρακτηριστικά (αυτό θα επιθυμούσε, δηλαδή) ενδεικτικές ψυχοσυνθέσεων, γυναικείων και αντρικών, η φορητή κάμερα που ψάχνεται (προσέξτε τα φλου ή τα ηχητικά fade out συνδεσμολογίας) κάνει τη δεύτερη: τη μυθοπλασία αντικαθιστά ένα μάτσο από τετ α τετ ραντεβού που ενίοτε προδίδονται ως η βέλτιστη λήψη ενός αυτοσχεδιασμού (το ξεσάλωμα υπό τις νότες των The Knife), erotica που διεκδικεί ερεθιστικά αλλά τεχνημένα το στέμμα της Μπρεγιά (η άτσαλου μοντάζ αιδειολειχία) και βεριτέ αξιοπερίεργα (η επίσκεψη της Μπινός στον, αληθινό, πατέρα της).

Η Ζιλιέτ ακόμη: κάνει ντους, γυρίζει από τα ψώνια, καθαρίζει στρείδια, μαγειρεύει, χορεύει, αυτοϊκανοποιείται κ.ο.κ. Είναι la troisieme faute: αν δεν είσαι στο fan club της, χρειάζεσαι ακόμα ένα φιλμογραφικό τεκμήριο του πόσο «λυμένη» είναι η παριζιάνα «απόλυτη» των 35mm, ενώ η σκηνοθέτις δεν ολοκληρώνει ποτέ (πάνω σ)το μπούστο της μετανάστριας βιζιτούς, μίας απ‘ τις κορυφές του τριολέ – τριγώνου; Η «ορθή» γωνία του αποτινάσσει τα δεσμά της οικοδέσποινα σ’ ένα δείπνο μετά από μια μπουνιουελική παραίσθηση (συνδαιτυμόνες το πελατολόγιο των call girls) , βγαίνει νύχτα στο… πεζοδρόμιο και την επομένη είναι πίσω στην εστία για πρωινό με την οικογένεια. Τα «αντικείμενα» της περιέργειάς της, «Αυτές», έμειναν υποχείρια μίας auter προκειμένου να μην είναι υποχείρια αρσενικών. Κι έτσι χαμένες…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Possible, pourtant αν παίρνεις τα cinematheque οιστρογόνα σου, μαντάμ ή μαντμαζέλ. Πουριτανοί, ηδονοβλεψίες, φαλλοκράτες, θα πείτε «Vive la France» για λάθος λόγους…


MORE REVIEWS

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Η Ζέφιρ, μία ανεξάρτητη και αυτάρκης νεαρή surfer, θα αιχμαλωτιστεί από έναν μανιακό δολοφόνο που σκοπεύει να την δώσει τροφή στους καρχαρίες. Για να σωθεί, πρέπει να βρει τρόπο να φύγει από το σκάφος του, πράγμα διόλου εύκολο για μια φυλακισμένη και δεμένη με χειροπέδες.

ΝΥΧΤΑ ΑΓΩΝΙΑΣ

Με τη βεβαιότητα της αθωότητάς του, μια ψυχίατρος φυγαδεύει αμνησιακό ασθενή της που κατηγορείται για φόνο και προσπαθεί μέσω της ψυχανάλυσης και της ύπνωσης να τον θεραπεύσει, αλλά και να μάθει τα πιο σοκαριστικά μυστικά τού «σκοτεινού» υποσυνείδητού του.

ΟΙ ΜΠΑΛΚΟΝΑΤΕΣ

Τα έλεγε ο Δάκης: Πάλι απόψε εγώ στο μπαλκόνι θα την βγάλω / Το κορίτσι να δω από το ρετιρέ το άλλο / Τη φλερτάρω καιρό κι όμως κάνει πως δε βλέπει / Είναι φλερτ πονηρό και το παίζει καθώς πρέπει / Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι / Και η αγωνία μου φουντώνει / Ποτέ θα βρεθούμε οι δυο μας μόνοι…

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΖΝΑΒΟΥΡ

Η ζωή του Σαρλ Αζναβούρ, από τα παιδικά του χρόνια στην Αρμενία, μέχρι την καθιέρωσή του ως ένας εκ των μεγαλύτερων και πλέον δημοφιλών Γάλλων τραγουδιστών.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΟΣ ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΥ

Νιόπαντρο ζεύγος ετοιμάζεται να ζήσει το καλιφορνέζικο όνειρο της δεκαετίας του ‘50, όμως, η άφιξη του αδελφού του γαμπρού ξυπνά μπερδεμένα πάθη, ερωτικά και… τζογαδόρικα.

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι η Ζιλιέτ Μπινός με κάτι παστρικές και τους μιλάει. Γιατί είναι Γαλλίδα. Ξέρεις. Και παίζει με το αυτό της. Και τη βλέπει «Chef στον Αέρα». Και μιλάει. Ξέρεις.