FreeCinema

Follow us

ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ (2018)

(EL AMOR MENOS PENSADO)

  • ΕΙΔΟΣ: Ρομαντική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Χουάν Βέρα
  • ΚΑΣΤ: Ρικάρντο Νταρίν, Μερσέντες Μοράν, Κλαούντια Φοντάν, Ζαν Πιέρ Νοέρ, Λουίς Ρούμπιο
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 136'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Ένα μεσήλικο ζευγάρι θα βιώσει για πρώτη φορά το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς» όταν ο μοναχογιός τους φύγει για σπουδές στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω του ένα δυσθεώρητο συναισθηματικό κενό που οι γονείς του θα πασχίσουν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους πια.

Κινηματογραφικός μπούσουλας (#not) για όλους εκείνους που θα βρεθούν σε παρόμοια θέση από τούτον τον Σεπτέμβρη, με τα βλαστάρια τους να ακολουθούν τη φοιτητική ζωή μακριά από το σπίτι, ο «Απρόσμενος Έρωτας» του Χουάν Βέρα (στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο) είναι μια ταινία ακατάσχετης φλυαρίας και διάρκειας μεγαλύτερης των δύο ωρών (!), γεμάτη στερεοτυπικές ηλικιακές ανησυχίες και κλισέ του είδους που πιο πιθανό είναι να σε κάνει να αγανακτήσεις από ανία παρά να συγκινηθείς με τις μεγάλες αλήθειες της ζωής.

Εμφανώς επηρεασμένος σεναριακά από τις τελευταίες αρπαχτές του Γούντι Άλεν, ο Βέρα και ο έτερος σεναριογράφος του, Ντανιέλ Κουπάρο, καταπιάνονται εδώ με την κρίση μέσης ηλικίας εξίσου ανδρών και γυναικών, και τους τρόπους αντιμετώπισης αυτής (από το ευκαιριακό σεξ με νεότερα άτομα και τη μακρόχρονη απιστία, μέχρι την υιοθέτηση νέων hobby και την αναπόφευκτη συνειδητοποίηση πως τελικά οτιδήποτε καινούργιο μένει – με τη σειρά του – να παλιώσει κι αυτό), παραδίδοντας ουσιαστικά έναν «οδηγό για παντρεμένους» εξαιρετικά παρωχημένο και βαρετό.

Ο Μάρκος (Νταρίν) και η Άννα (Μοράν) είναι παντρεμένοι εδώ και 25 χρόνια. Έχουν έναν γάμο που πολλοί θα ζήλευαν, καθώς η σχέση τους βασίζεται σε αμοιβαία αγάπη, κατανόηση και σεβασμό. Όταν έρθει η στιγμή για τον γιο τους να φύγει στο εξωτερικό προκειμένου να σπουδάσει, οι δυο τους θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, σε μια καθημερινότητα, δηλαδή, που δεν θα περιστρέφεται πια γύρω από τις ανάγκες του παιδιού τους. Η απουσία του γιου θα αποδειχτεί δυσκολότερα διαχειρίσιμη για την Άννα, η οποία θα επιδιώξει να επαναπροσδιορίσει τις ανάγκες της ως γυναίκας και ουχί ως μητέρας, αποφασίζοντας από κοινού με τον Μάρκος να… χωρίσουν, προκειμένου να εξερευνήσουν την ελεύθερη ζωή μακριά από τους περιορισμούς και τη ρουτίνα του έγγαμου βίου. Οι διαφορετικές σχεσιακές εμπειρίες που θ’ αποκτήσουν στην πορεία θα τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν το ίδιο πράγμα: η επιτυχία μιας σχέσης, τελικά, ίσως και να βρίσκεται στην οικειότητα.

Παίζοντας σεναριακά εκ του ασφαλούς, οι Κουπάρο – Βέρα χρησιμοποιούν την αποχώρηση του γιου από το σπίτι σαν αφορμή για τον επαναπροσδιορισμό της γονεϊκής σχέσης και ιδιαίτερα της ιδέας του «ιερού» γάμου, η αποδόμηση του οποίου έρχεται συνοπτικά και μάλλον εντός μιας προϋπάρχουσας ατμόσφαιρας επικείμενης διάλυσης, γεγονός που ενισχύεται σκηνοθετικά από την παγιωμένη ρουτίνα του ζευγαριού, όπως τουλάχιστον αυτή παρουσιάζεται στις πρώτες σκηνές του φιλμ. Μέχρι εδώ καλά. Το πρόβλημα προκύπτει από τη στιγμή που οι δρόμοι των δύο πρωταγωνιστών χωρίζουν, προκειμένου έκαστοι να ανακαλύψουν τις χαρές της ζωής σαν singles, με την ταινία να αναζητά το ψυχαγωγικό του θέματος σε πλέον στερεοτυπικές σεκάνς βγαλμένες θαρρείς από το πιο… μούφα ψυχαναλυτικό σύμπαν κάποιου γουντιαλενικού κακέκτυπου. Δεν είναι τόσο ότι αυτά που συμβαίνουν στην ταινία δεν ισχύουν ή δεν μπορούν να προκύψουν και στην πραγματική ζωή (η ρεαλιστική απεικόνιση στις κομεντί σηκώνει από μόνη της μεγάλη κουβέντα), όσο ότι η φαρσική αναπαράσταση των περισσότερων συμβάντων επιχειρεί να δικαιολογήσει το τέλος μιας σχέσης, απομειώνοντας με τον τρόπο αυτόν την ίδια τη σημασία της.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ώριμο ζευγάρι σε κρίση που αποφασίζει να εξερευνήσει τις ατομικές του εναλλακτικές, δίχως όμως τον αντίκτυπο των πράξεών του, πράγμα που σημαίνει πως τα πάντα εκεί έξω είναι διαθέσιμα και απαλλαγμένα από οποιαδήποτε ανάγκη για ιδιαίτερη σκέψη κι επεξήγηση, με το τέλος μάλιστα να έρχεται και να επισφραγίζει αυτήν ακριβώς τη σεναριακή ελευθεριότητα που αποσκοπεί… σε τι ακριβώς; Στην κινηματογραφική οπτικοποίηση όσων (δεδομένα) μπορούν να συμβούν μετά τον χωρισμό ενός ζευγαριού ή όσων θα ήθελε κανείς να μπορέσουν να συμβούν μετά το τέλος της σχέσης του; Ακόμη κι αν κάποιος δεχτεί τη συνθήκη του σεναρίου των δύο Αργεντίνων δημιουργών, δεν γίνεται να μην αισθανθεί περίεργα (μεταξύ μας, ας το πούμε και cringe) με τις εναλλασσόμενες σεκάνς που θέλουν τον Νταρίν και τη Μοράν (καλοί ηθοποιοί σε μέτριους ρόλους εδώ) σε αναζήτηση του επόμενου ερωτικού παρτενέρ – άσε που αν έχεις εντρυφήσει στο είδος της κλισεδιάρικης ρομαντζάδας, είναι σίγουρο ότι θα έχεις ψυλλιαστεί τι πρόκειται να συμβεί στο τέλος. Συνολικά, ο «Απρόσμενος Έρωτας» ούτε τόσο απρόσμενος είναι, ούτε και έρωτας ακριβώς. Μια αγαπημένη συνήθεια καλύτερα; Ίσως.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αδικαιολόγητα μεγάλη σε διάρκεια, με μια ασταμάτητη ανακύκλωση κινηματογραφικών στερεοτύπων και σωρό σχεσιακών παθογενειών «πολυτελείας», η ταινία του Βέρα δεν διαθέτει καμία τρομερή γοητεία πέραν της ισπανικής γλώσσας και ορισμένων χιουμοριστικών στιγμών, οι οποίες πιθανότατα και να προέκυψαν… κατά τύχη. Για πραγματικά απρόσμενους έρωτες κοίτα αλλού, σίγουρα όχι εδώ.


MORE REVIEWS

DUNGEONS & DRAGONS: ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΚΛΕΦΤΩΝ

Καταφερτζής κλέφτης, παρέα μ’ ένα μικρό τσούρμο από τυχοδιώκτες συνοδοιπόρους οι οποίοι κατέχουν ουκ ολίγες μαγικές ικανότητες, αναζητά κλεμμένο κειμήλιο που ίσως του επιτρέψει να επαναφέρει στη ζωή την πεθαμένη και πολυαγαπημένη του σύζυγο.

ΤΑ ΟΧΤΩ ΒΟΥΝΑ

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Πιέτρο γίνεται φίλος με το μοναδικό παιδί ενός μικρού ορεινού χωριού, καθώς κάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές εκεί. Ο Μπρούνο θα χαθεί από τη ζωή του εξαιτίας μικρών παρεξηγήσεων, μα θα επιστρέφει πάντοτε στον ενήλικο βίο του, για να του θυμίζει την παιδική ηλικία και πατρικές στιγμές που έχασε από πείσμα και λάθος επιλογές.

ΖΛΑΤΑΝ

Τα ταραχώδη παιδικά και νεανικά χρόνια του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στη Σουηδία, μέχρι την αναγνώριση του ποδοσφαιρικού του ταλέντου, χάρη στις εμφανίσεις του με τη φανέλα της Ajax.

DEMON SLAYER: KIMETSU NO YAIBA - TO THE SWORDSMITH VILLAGE

Μετά τη δολοφονία της οικογένειάς του από έναν δαίμονα, ο Ταντζίρο Καμάντο εντάσσεται στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων, έχοντας έναν και μοναδικό σκοπό: να επαναφέρει την αδελφή του (τη μόνη που γλίτωσε τον θάνατο, με τίμημα όμως τη μετατροπή της σε δαίμονα) στην ανθρώπινη μορφή της.

ΤΟ ΜΠΛΕ ΚΑΦΤΑΝΙ

Παραδοσιακός Μαροκινός ράφτης διδάσκει την τέχνη του σε νεοπροσληφθέντα βοηθό. Η σύζυγός του παρακολουθεί τα επίμονα μαθήματα με σχετική απάθεια. Άραγε, πόσα... μυστικά μπορεί να κρύβει το σωστό κέντημα ενός μπλε καφτανιού;