της Βαρβάρας Κοντονή

Φυσιολατρίας συνέχεια για την animation επιλογή της εβδομάδας, αφού μετά το «Σπίριτ: Ο Ατίθασος», το γερμανικό «Ταξίδι με τον Δράκο μου» θα αποπειραθεί με τη σειρά του να εμφυσήσει την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος στους θεατές που θα το επιλέξουν – και καλά θα κάνουν, δηλαδή, γιατί τούτο εδώ το φιλμ είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά κινούμενα σχέδια που έχουν διανεμηθεί στη χώρα μας κατά την διάρκεια της φετινής θερινής περιόδου.

Ο Ψευτοφωτιάς είναι ένας καλόκαρδος ασημένιος δράκος που μαζί με τη Σόρελ, τη σκιουρίνα φίλη του, περνά τον χρόνο του με το να κρύβεται από τους ανθρώπους, όπως δηλαδή και όλοι οι υπόλοιποι δράκοι. Μια μέρα, όταν η κοινότητα συνειδητοποιεί πως η αλόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή πρόκειται σύντομα ν’ αφανίσει το είδος των δράκων, ο Ψευτοφωτιάς και η Σόρελ θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι για ν’ ανακαλύψουν έναν επίγειο παράδεισο, γνωστό από αφηγήσεις ως η «Άκρη του Ουρανού», εκεί όπου οι δράκοι θα μπορούν πλέον να ζουν ελεύθεροι και χωρίς κίνδυνο. Στο ταξίδι τους θα προστεθεί κι ένα μοναχικό αγόρι, ο Μπεν, ένας «δρακοκαβαλάρης» που θα βοηθήσει τους δύο φίλους στην περιπέτειά τους. Επειδή, όμως, καμία ιστορία δεν είναι ολοκληρωμένη δίχως την ύπαρξη του κατάλληλου εχθρού, στο κατόπι τους θα βρεθεί ο Χρυσοκέφαλος, ένα μηχανικό τέρας που έχει σχεδιαστεί με απόλυτο σκοπό τον αφανισμό κάθε δράκου από προσώπου γης, αρχής γενομένης από τον Ψευτοφωτιά!

Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της συγγραφέως (μεταξύ άλλων) Κορνέλια Φούνκε, η ταινία του Τόμερ Έσεντ εξαργυρώνει με τον πλέον μαρκετίστικο τρόπο την δημοφιλία του φιλμικού franchise «Πως να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας» κι ενώ μάλλον… δεν θα έπρεπε, αυτό όντως λειτουργεί καλά. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια ολόκληρη σεκάνς εδώ στην οποία πραγματοποιείται η πρεμιέρα μιας ταινίας με τίτλο «How to Tame Your Dragon» (κατά το original «How to Train Your Dragon»), γύρω από την οποία χτίζεται ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας, δεδομένου ότι ο πρωταγωνιστής «δρακοκαβαλάρης» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιδί που έτυχε να βρίσκεται στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή. Οι γνώστες του πρωτότυπου franchise της DreamWorks θα εκτιμήσουν, αν μη τι άλλο, αυτό το άτυπο «Easter egg», που καταφέρνει παράλληλα να ωθήσει και την πλοκή παραπέρα, καθιστώντας την ταινία σε αντικειμενικά διασκεδαστική εμπειρία για το (μικρότερο σε ηλικία, προφανώς) κοινό.

Σε επίπεδο περιεχομένου, δεν είναι κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, παρ’ όλα αυτά είναι τόσο φασαριόζικο όσο χρειάζεται, προκειμένου να περάσεις καλά και να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι σου. Σίγουρα η απόδοση των διαλόγων «χάνει» λίγο στην ελληνική μεταγλώττιση, έστω και έτσι όμως τούτο το animation διατηρεί το ενδιαφέρον, χάρη στην πολύ καλή κλιμακωτή του υπόθεση και τους πολλαπλούς χαρακτήρες που προσδίδουν ποικιλία και δε σ’ αφήνουν να βαρεθείς. Το γεγονός ότι σεναριακά υπάρχει πρόβλεψη και μια παραπάνω έγνοια για την πορεία αυτού του πλανήτη και τον πιθανό αφανισμό ενός είδους (έστω κι αν πρόκειται για φαντασμαγορικούς δράκους), αποτελεί ένα extra συν, δεδομένου πως ιδιαίτερα οι μικρότερες ηλικίες μπορούν όντως να μάθουν και να εκτιμήσουν από νωρίς την επιτακτική ανάγκη προστασίας του κόσμου που μας περιβάλλει. Είναι το «Ταξίδι με τον Δράκο μου» ένα παιδικό φιλμ που θα μείνει αξέχαστο; Πιθανότατα όχι. Είναι, όμως, μια ταινία με την οποία θα ξεχαστείς για μιάμιση ωρίτσα και τα πιτσιρίκια θα περάσουν όμορφα στο πλησιέστερο θερινό σινεμά.