FreeCinema

Follow us

86 MELROSE AVENUE (2021)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματικό Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λίλι Μάτα
  • ΚΑΣΤ: Ντέιντ Έλζα, Γκρέγκορι Ζάριαν, Αναστέιζια Αντόνια, Μάικλ Πόλακ, Άντι Έβανς
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 84'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ENORAMA

Βετεράνος στρατιώτης του πολέμου (σε Ιράκ και Αφγανιστάν) τρώει PTSD φρίκη και, αφού σκοτώνει φίλο της γυναίκας του εν ώρα δείπνου στην οικία τους, παίρνει τους δρόμους και κρατά ομήρους καλεσμένους και ιθύνοντες μιας τυχαίας art gallery στο Λος Άντζελες, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να διαφύγει της σύλληψης από την Αστυνομία.

Καύσωνες. Αφραγκίες και οικονομική αβεβαιότητα. Καμία δεκαριά (και βάλε…) ταινίες στα σινεμά κάθε εβδομάδα (καλοκαιριάτικα!), στρατηγική που δεν δούλευε ούτε τις καλές (λέμε τώρα) εποχές. Κι όμως, σ’ αυτό το ζοφερό κινηματογραφικό τοπίο, ένα από τα φιλμ που φιλοξενεί η μεγάλη οθόνη στην Ελλάδα αυτές τις μέρες, είναι ένα θριλεράκι που κανονικά θα εκτελούσε χρέη back-catalogue σε συνοικιακό video club, η ταινία που οι θαμώνες θα διάλεγαν αφού είχαν δει ό,τι υπήρχε παραδίπλα, και το «86 Melrose Avenue» θα ήταν πίσω-πίσω στην άβυσσο, πίσω από τις επτά κόπιες του «Se7en», του «Μαύρο Γεράκι: Η Κατάρριψη», ακόμη κι από το… «Manos: The Hands of Fate». Σε αυτή την – αν είμαστε εξαιρετικά επιεικείς – straight-to-DVD ποιότητας κυκλοφορία, η Λίλι Μάτα σκηνοθετεί την δεύτερη μεγάλου μήκους προσπάθειά της, με χαμηλό (και μπράβο της) budget και, με το καλό, να κάνει και καριέρα. Αρκεί να μην τύχει να μας απασχολήσει ποτέ… ξανά!

Πως, τώρα, μπορούμε να κρίνουμε ένα φιλμ που εκ προοιμίου έχει «χαμηλό ταβάνι» και σίγουρα αποτελεί κάτι σαν showreel της σκηνοθέτιδος, σε μία εποχή όπου το σινεμά αργοπεθαίνει; Κι αν η ιστορία του πρώην πεζοναύτη, πάσχοντα από PTSD και οξύθυμου πρωταγωνιστή μας, που ξαφνικά αποφασίζει να πιάσει ομήρους σε μία art gallery, δεν είναι κι ότι πιο engaging για το φιλοθεάμον κοινό, οι διάλογοι που μοιάζουν βγαλμένοι από τα πιο υγρά όνειρα τύπου που έχει ως επάγγελμα να κρατάει χαρτόνια εν είδει autocue, σίγουρα δεν βοηθούν (αντικειμενικά) την κατάσταση. Τα πάντα στο φιλμ φωνάζουν με κραυγή απελπισμένου intern στην παραγωγή: «Εμμμ, παιδιά, αυτό πρέπει να βγει σε on demand!».

Δεν γίνεται να «εξηγηθεί» διαφορετικά το συγκεκριμένο σενάριο, που ξεπετά το PTSD του πρωταγωνιστή σ’ ένα βραδινό τραπέζι, και τον ίδιο να παθαίνει αμόκ επειδή ο καλεσμένος τους υποτιμά τους Αφγανούς και Ιρακινούς αντιπάλους των ΗΠΑ στον πόλεμο, πανικοβάλλεται, σκοτώνει τον δεύτερο και περπατώντας στα τυφλά στους δρόμους του Λος Άντζελες, μπαίνει σε μία απολύτως τυχαία έκθεση φωτογραφίας (γιατί;), θέλοντας να κρατήσει ομήρους όποιον βρίσκεται μέσα (γιατί;). Όλα αυτά σ’ ένα απίστευτα γενικευμένο, απλουστευμένο, αφελές μήνυμα κατά του πολέμου, ανάλογο του «Εύχομαι ειρήνη σε όλο τον κόσμο» σε καλλιστεία, και μία προσπάθεια να δεχτούμε κάποιο ελαφρυντικό για τον πρωταγωνιστή – καλή προσπάθεια, εάν δεν υπήρχαν και οι ομοφοβικές κορώνες.

Όλα τα παραπάνω κακώς κείμενα, βέβαια, δεν είναι τίποτα μπροστά στις σκληρές σκηνές cringe της gallery, στην οποία διαδραματίζεται η συντριπτική πλειοψηφία του έργου, εκεί που θα μπλέξουν κόκες, κριτικοί Τέχνης, φωτογραφίες που κάνουν Instagram posts να μοιάζουν με Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, αλλά και «υποπλοκές» με τον κάθε όμηρο χαρακτήρα να έχει ένα προκάτ δακρύβρεχτο background.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αρχές Αυγούστου. Ας αρκεστούμε στο ότι το πραγματικό PTSD είναι δικό μας, αφότου παρακολουθήσαμε την ταινία. Από Μέλροουζ, προτιμήστε εκείνο το «Place», που πολύ πιθανόν να μοιάζει και με… «Twin Peaks» μπροστά σε τούτο το φιλμ.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.