ΤΟ REUNION (2012)
(10 YEARS)
- ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέιμι Λίντεν
- ΚΑΣΤ: Τσάνινγκ Τέιτουμ, Κρις Πρατ, Ροζάριο Ντόσον, Τζένα Ντιούαν-Τέιτουμ, Όσκαρ Άιζαακ, Τζάστιν Λονγκ, Κέιτ Μάρα
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: FILMBOY PICTURES
Δέκα χρόνια μετά από την αποφοίτησή τους, οι μαθητές ενός σχολείου επιστρέφουν στη μικρή τους πόλη για ένα reunion, όπου θα βρεθούν αντιμέτωποι με παλιές ιστορίες, φιλίες, έρωτες από το παρελθόν, την ενηλικίωσή τους ή την έλλειψή της.
Ας αρχίσουμε την κουβέντα για αυτή την ταινία από κάτι που δεν έχει άμεση σχέση με τους ανθρώπους που την έφτιαξαν, καλά, κακά ή απλώς συμπαθητικά, όπως συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση. Ας μιλήσουμε λίγο για τη διανομή της ταινίας, μιας παραγωγής του 2011 (!!!), που ούτε επανέκδοση είναι, ούτε κάποιο κρυφό αριστούργημα, ούτε έρχεται από κάποια χώρα με προβλήματα στην ελευθερία της έκφρασης, ώστε ο σκηνοθέτης να τη γυρίσει και να την κρύψει σε καταφύγιο μέχρι να μπορέσει να τη φυγαδεύσει στον ελεύθερο κόσμο – ο οποίος σε αυτή την περίπτωση είναι η ελληνική κινηματογραφική αγορά. Καμία σχέση με τέτοιο δράμα. «Το Reunion» είναι μια απολύτως mainstream αμερικανική παραγωγή, με έναν σωρό γνωστούς ηθοποιούς… λίγο πριν γίνουν βασικοί πρωταγωνιστές, αλλά με ένα θέμα και ένα αποτέλεσμα που ίσως να μην είναι και τόσο ελκυστικό για το ελληνικό κοινό. Ίσως και να είναι. Αλλά δεν εξηγείται με κανέναν τρόπο ο προγραμματισμός μιας τέτοιας ταινίας σχεδόν πέντε χρόνια μετά, παρά μόνο από τον ανισόρροπο, whatever τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική διανομή.
Σε ό,τι αφορά την ίδια την ταινία, λειτουργεί για να δικαιώσει όσους από εμάς παθαίνουμε φρίκη με τα reunion κάθε είδους. Επανασυνδέει ανθρώπους που δεν έχουν λόγο να βρίσκονται πια μαζί επειδή η ζωή τους, οι συνήθειές τους, και τελικά και οι ίδιοι έχουν αλλάξει πια. Το συγκεκριμένο reunion φέρνει κοντά μετά από δέκα χρόνια τους συμμαθητές μιας τάξης, που έχουν μια προβλέψιμη πορεία. Άλλοι παντρεύτηκαν, άλλοι χώρισαν, άλλοι έκαναν καριέρα, άλλοι έμειναν καθηλωμένοι στην πόλη, ακόμη και στο ίδιο σπίτι όπου μεγάλωσαν. Το πολύ καλό καστ που έχει συγκεντρώσει ο Τζέιμι Λίντεν καταφέρνει, καλύτερα από το σενάριο και τη σκηνοθεσία του, να σχηματίσει τους χαρακτήρες. Γιατί πέρα από τις ερμηνείες, είναι κάπως δύσκολο, έως και στα όρια της σύγχυσης, να κατανοήσεις βασικά πράγματα για το παρελθόν και το παρόν των ηρώων.
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα υπάρξει πολύ ποτό, οι απαραίτητοι μπάφοι, προσπάθειες για επίδειξη, άχαρες απόπειρες εξιλέωσης για συμπεριφορές του παρελθόντος, αλλά και αποφάσεις για το μέλλον. Δεν είναι ότι θα περάσεις άσχημα σε αυτό το «Reunion». Αλλά δεν πρόκειται να μάθεις τόσα πράγματα για τους χαρακτήρες που θα δεις, ώστε να σε νοιάζει πώς περνάνε στην επανασύνδεσή τους.
