Σιωπή. Το πρώτο trailer του «Luton».
Το «Luton», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μιχάλη Κωνσταντάτου, έχει trailer. Και είναι έτοιμο να κριθεί από τους Έλληνες θεατές στις 10 Οκτωβρίου. Αφού πρώτα κάνει την πρεμιέρα του στο τμήμα New Directors του 61ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, αλλά κι ένα αθηναϊκό «ποδαρικό» στις Νύχτες Πρεμιέρας.
Στο χώρο πολλοί είναι αυτοί που γνωρίζουν πως συνηθίζω να είμαι σκληρός με τις ελληνικές ταινίες. Σπάνια εμπλέκομαι σε παρασκήνια, δεν επιθυμώ να κάνω «φιλίες» (με τις προβλέψιμες «ανταμοιβές» των δημοσίων σχέσεων) και αναμένω να δω το τελικό αποτέλεσμα, για να μιλήσω ανοιχτά και να κρίνω ως επαγγελματίας.
Το «Luton» είναι ντεμπούτο στη μεγάλου μήκους, δεν ξέρω τι ακριβώς να περιμένω, όμως, οι εικόνες του Μιχάλη Κωνσταντάτου, από το πρώτο trailer που εμφανίστηκε σήμερα διαδικτυακά, με ενδιαφέρουν. Μου προκαλούν το ενδιαφέρον, ελπίζω να έχουν και κάτι να αφηγηθούν, αλλά όλα αυτά θα τα μάθουμε τον Οκτώβριο. Μέχρι τότε, παρακολούθησε κι εσύ το video (πατώντας play δεξιά) και ας κρατήσουμε τα λόγια του σκηνοθέτη (είναι πιο τίμιο έτσι στην παρούσα στιγμή):
«Ένα από τα πράγματα που πάντα με ενδιέφεραν γύρω μου και παρατηρούσα, είναι η ‘αόρατη’ ψυχολογική πίεση και η βία που ασκούν πάνω μας οι απαιτήσεις μίας ‘κανονικής ζωής’. Πόσο στενό και δύσκαμπτο μπορεί να γίνει το κοινωνικό πλαίσιο που καλούμαστε να κινηθούμε, αν θέλουμε να θεωρούμαστε κοινωνικά αποδεκτοί. Και πόσο πιεστικό μπορεί να είναι αυτό το πλαίσιο για τον καθένα μας χωριστά, όπου αναγκαστικά για να μπορέσει κάποιος να προσαρμοστεί, διαστρεβλώνεται, στριμώχνεται, χάνει τον εαυτό του, και οδηγείται σε παθολογικές συμπεριφορές ως μόνη εκτόνωση της κατάστασης του. Παράλληλα, παρατηρούσα όλα αυτά τα ξεσπάσματα βίας που σημειώνονται και σταδιακά αυξάνονται σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αποτρόπαιες πράξεις από ανθρώπους κανονικούς, που κανείς δεν θα περίμενε στη ζωή τους να προβούν σε μια τόσο βίαιη και ακραία πράξη.
Όλα αυτά συνδέθηκαν μέσα μου ως μία αλυσίδα αιτιατών πραγμάτων. Και αυτή ήταν η αφετηρία μου για το ‘Luton’.
Χρησιμοποίησα ένα σχήμα τριών συγκεκριμένων προσώπων για βασικούς ήρωες της ταινίας μου, τρία πρόσωπα συνηθισμένα, που όλοι τυχαίνει να γνωρίζουμε σε όποια δυτική κοινωνία και αν ζούμε. Διάλεξα να αναπαράγω την καθημερινότητα τους εστιάζοντας σε περιστατικά και συμβάντα που επαναλαμβάνονται στη ζωή τους και είναι χαρακτηριστικά για αυτούς. Έτσι, η κάμερα, ακολουθεί αυτά τα τρία πρόσωπα εστιάζοντας στη λεπτομέρεια, βάζοντας στο μεγεθυντικό φακό τη ζωή τους, και τα συναισθήματα τους, επιχειρώντας να τους καταλάβουμε καλύτερα.
Τελικά αυτή η καθημερινότητα είναι πιο δυνατή από εμάς; Είναι ίσως η καταστολή που ενισχύεται στην καθημερινή ζωή που τους καθιστά ανίκανους να αντιδράσουν; Έχουν μείνει οι ήρωες της ταινίας χωρίς επιλογές, μόνο και μόνο επειδή δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να σταθούν απέναντι στους ρόλους που επιλέγουν για τον εαυτό τους ή τους επιβάλλονται; Τι είδους απάντηση περιμένουμε από αυτούς; Μέσα σε ποια λογική και μέσα σε ποιο ηθικό ή συναισθηματικό πλαίσιο; Εάν υπάρχει…»
Η ταινία «Luton» ξεκινά την προβολή της στις ελληνικές αίθουσες από τις 10 του Οκτώβρη, σε διανομή της εταιρείας Feeelgood.
