FreeCinema

Follow us
11.092:00

Βενετία 73: Lav Lav Land!


Με βραβεία που… δεν περίμενε απαραίτητα κανείς (τυπική φεστιβαλική εκκεντρικότητα, δηλαδή), ολοκληρώθηκε και το 73ο κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, που βρήκε ως μεγάλο θριαμβευτή τον Φιλιππινέζο Λαβ Ντίαζ. Φυσικά, η ταινία του ενδέχεται να μην φτάσει ποτέ στα μάτια του κοινού ή να βρει υποστηρικτές μονάχα από μια κάποια «εναλλακτική» ελίτ. Έτσι, όμως, πρέπει να είναι τα βραβεία ενός Φεστιβάλ που σέβεται τον εαυτό του…

Από την πρώτη μέρα που είδαμε το «La La Land», η μελωδία του «City of Stars» είχε κολλήσει στα αυτιά μας. Τη σιγοτραγουδούσαμε στον δρόμο, ανάμεσα στις προβολές, στην ουρά για την επόμενη ταινία, ακόμα και στον ύπνο μας. Δεν θα ήταν περίεργο να πάθαινε το ίδιο και η Επιτροπή, άνθρωποι είναι και εκείνοι. Και, όντως, αυτό το «κόλλημα» ήταν αρκετό για να ξεπεραστεί το εμπόδιο της ταινίας έναρξης (σπάνια η ταινία έναρξης κερδίζει κάποιο βραβείο) και να κερδίσει το φιλμ το βραβείο της γυναικείας ερμηνείας για την Έμμα Στόουν. Ένα βραβείο που εγκαινιάζει επίσημα την οσκαρική κούρσα της ταινίας του Ντέιμιαν Τσαζέλ και σίγουρα όλη την καμπάνια για την υποστήριξη της ηθοποιού μέχρι τον προσεχή Φεβρουάριο.

Emma-Stone

Ο μεγάλος νικητής της βραδιάς, όμως, ήταν άλλος. Το τετράωρο έπος του Λαβ Ντίαζ, «Ang Babaeng Humayo (The Woman who Left)», ήταν εκείνο που σήκωσε τον Χρυσό Λέοντα στο τέλος της βραδιάς, ένα σχεδόν μετρημένο φιλμ για τα δεδομένα του σκηνοθέτη (η προηγούμενη ταινία του φλέρταρε με τις οκτώ ώρες) και μια ταινία που, τελικά, δεν είδαμε γιατί το φεστιβάλ φρόντισε να την «κρύψει» στο τέλος του προγράμματος, ύστερα από την αναχώρησή μας, υπολογίζοντας χωρίς τον ξενοδόχο. Δηλαδή, την κριτική επιτροπή. Δεν μπορώ να περιμένω για τη στιγμή που η ταινία θα χρειαστεί να πλασαριστεί στους κινηματογράφους, αν και ο Λαβ Ντίαζ έχει ένα αφοσιωμένο κοινό που δεν διστάζει να του παραδοθεί, όσες ώρες κι αν χρειαστεί να αγκιστρωθεί στα καθίσματα του κινηματογράφου. (Ας κρατήσει κάποιος τον Φραγκούλη, γιατί κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα…)

Amat Escalante - Andrei Konchalovsky

Το βραβείο σκηνοθεσίας μοιράστηκε ανάμεσα στο «La Region Salvaje» του Αμάτ Εσκαλάντε, ένα φιλμ που εστιάζει τόσο στα κοινωνικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Μεξικού όσο και σε ένα εξωγήινο χταπόδι που θεοποιεί το σεξ (επειδή μπορεί!), και το πιο ασφαλές και προσανατολισμένο στο μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό «Rai» του Αντρέι Κοντσαλόφσκι, αμφότερες δίκαιες επιλογές που αναγνωρίζουν το «φεστιβαλικό» κοινό το οποίο στηρίζει τέτοιες διοργανώσεις. Για αυτόν τον λόγο, η βράβευση του «The Bad Batch» με το ειδικό βραβείο της Επιτροπής ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς βρίσκεται ακριβώς στο άλλο άκρο της φεστιβαλικής κλίμακας. Φρέσκο, ακομπλεξάριστα pop, νεανικό και με απόλυτη επίγνωση της ελαφρότητάς του, είναι ακριβώς ό,τι χρειάζονται αυτά τα βραβεία για να παραμένουν συντονισμένα όχι μόνο με το παρελθόν αλλά και την εποχή τους.

Tom Ford 2016

Όχι ότι και η βράβευση του Τομ Φορντ με το Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής για το «Nocturnal Animals» δεν ήταν φρέσκια. Ίσα-ίσα, αυξάνει και το σύνολο των βραβευμένων ταινιών για τις οποίες ο κόσμος όντως θα ενδιαφερθεί στη διάρκεια της σεζόν (και μαρτυρά επίσης την ύπαρξη πιθανοτήτων και για άλλα βραβεία στον δρόμο για τα Όσκαρ). Απλά, αυτή η βράβευση αφήνει μια πικρή γεύση γιατί δίνει την εντύπωση ότι το φιλμ τού Φορντ προτιμήθηκε έναντι του «Arrival», την άλλη ταινία της Έιμι Άνταμς, η οποία άφησε σε εμάς τις καλύτερες εντυπώσεις και θα θέλαμε να φύγει με κάποιο βραβείο στις αποσκευές. Να το συζητήσουμε αυτό κάποια στιγμή με τον Σαμ Μέντες.

Oscar Martinez 2016

Τα υπόλοιπα βραβεία μοιράστηκαν ως εξής. Βραβείο ανδρικής ερμηνείας στον Όσκαρ Μαρτίνες του «El Ciudadano Ilustre» (αναμενόμενο, η κατηγορία αυτή δεν είχε ιδιαίτερο ανταγωνισμό), βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στην Πάουλα Μπερ του «Frantz» (εγκρίνουμε) και βραβείο σεναρίου στο «Jackie» του Πάμπλο Λαραΐν (το αξίζει για την πρωτότυπη προσέγγιση που επιχειρείται στο είδος της βιογραφίας). Όμορφες επιλογές που έδειξαν μια σαφή άποψη, δεν σνόμπαραν τις πρωτότυπες προτάσεις, δεν έδειξαν τυφλή προσκόλληση στους κράχτες (κανένας Μάλικ) και γενικά βράβευσαν ταινίες που είτε είχαν κάτι νέο να προτείνουν είτε αποτελούσαν άρτια παραδείγματα ενός κλασικού, καλοφτιαγμένου σινεμά χωρίς να υποκύπτουν στην πίεση της αναγκαστικής βράβευσης ιταλικών ταινιών. Αν βραβευόταν έστω κάπου και το «Arrival»…

Στη συνέχεια ακολουθεί ολόκληρη η λίστα των βραβείων. Ειδική μνεία ας γίνει στο «Koca Dünya» του Ρεχά Ερντέμ, το οποίο κατέκτησε το ειδικό βραβείο της Επιτροπής των Orizzonti και θα άξιζε να έχει συμπεριληφθεί στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα. Κάτι μου λέει ότι δεν θα αργήσουμε να το δούμε σε κάποιο ελληνικό φεστιβάλ, πολύ σύντομα.

ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Χρυσός Λέοντας στο «Ang Babaeng Humayo (The Woman who Left)» του Λαβ Ντίαζ
Αργυρός Λέοντας – Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο «Nocturnal Animals» του Τομ Φορντ
Αργυρός Λέοντας – Βραβείο Σκηνοθεσίας από κοινού στους Αντρέι Κοντσαλόφσκι («Rai») και Αμάτ Εσκαλάντε («La Region Salvaje»)
Coppa Volpi – Βραβείο καλύτερης ηθοποιού στην Έμμα Στόουν («La La Land»)
Coppa Volpi – Βραβείο καλύτερου ηθοποιού στον Όσκαρ Μαρτίνες («El Ciudadano Ilustre»)
Βραβείο σεναρίου στο «Jackie» του Πάμπλο Λαραΐν
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο «The Bad Batch» της Άνα Λίλι Αμιρπούρ
Βραβείο Marcello Mastroianni πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στην Πάουλα Μπερ («Frantz»)

ΛΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Βραβείο Luigi De Laurentiis – Καλύτερο ντεμπούτο στο «The Last of Us» του Αλά Εντίν Σλιμ

ORIZZONTI

Καλύτερη ταινία στο «Liberami» της Φεντερίκα Ντι Τζάκομο
Καλύτερη σκηνοθεσία στη Φιν Τροχ για το «Home»
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο «Koca Dünya» του Ρεχά Ερντέμ
Βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στη Ρουθ Ντιάζιν για το «Tarde para la Ira»
Βραβείο καλύτερης αντρικής ερμηνείας στον Νούνο Λόπες για το «São Jorge»
Καλύτερο σενάριο στο «Ku Qian» του Γουάνγκ Μπινγκ
Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο «La Voz Pertida» του Μαρτσέλο Μαρτινέσι

Venice 2016