του Δημήτρη Δημητρακόπουλου

Προφανώς, ο Τζεφ Μπρίτζες δεν έχει ταλέντο μόνο μπροστά από το φακό. Ένα βραβείο από το Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας της Νέας Υόρκης (κατά τη διάρκεια των 29ων Infinity Awards) ήρθε λίγες μέρες πριν για να επιβεβαιώσει και να επιβραβεύσει τις φωτογραφικές του ικανότητες. Βλέπετε, από το 1984, ο Μπρίτζες συνηθίζει να τραβά φωτογραφίες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων των ταινιών στις οποίες πρωταγωνιστεί, δημιουργώντας εν τέλει ένα αρχείο μεγάλης ιστορικής κι συλλεκτικής αξίας, που ευελπιστεί να ρίξει λίγο φως στον παρασκηνιακό κόσμο του θεάματος.

Η θεματολογία του καλύπτει αποκλειστικά τη διαδικασία των γυρισμάτων. Ο ίδιος μάλιστα καυχιέται ότι «κατέχει μια οπτική, που οι περισσότεροι δεν έχουν». Οι φωτογραφίες του, όπως μπορείς να δεις και στη συνέχεια, αποτελούνται κυρίως από ευρέα πλάνα, αμιγώς κινηματογραφικά, από φακό που δεν παραμένει σταθερός όσο τραβιέται η φωτογραφία, με συνέπεια το τελικό αποτέλεσμα να προκύπτει εσκεμμένα θολό ή αλλοιωμένο. Για τον Μπρίτζες, οι λήψεις αυτές είναι ο «συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη φωτογραφία και τις κινούμενες εικόνες».

Και ακόμα κι αν είσαι επιφυλακτικός και δεν πείθεσαι για την καλλιτεχνικότητα του εγχειρήματος, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις πως όλο αυτό το αρχείο είναι, στη χειρότερη περίπτωση, ένας ακούσιος αλλά άκρως απολαυστικός συνδυασμός ενός παιχνιδιού μνήμης και μιας «ποια είναι η ταινία;» παρτίδας. Στην ιστοσελίδα του ηθοποιού θα βρεις όλες τις πληροφορίες που ενδεχομένως σε ενδιαφέρουν, καθώς και επιπλέον δείγμα της δουλειάς του.

Νομίζω ότι ο πραγματικός Τζεφ Μπρίτζες μόλις έκλεψε λίγη από τη γοητεία των κινηματογραφικών του ρόλων.