του Ηλία Φραγκούλη

Το τελευταίο δελτίο Τύπου της επερχόμενης σκηνοθετικής δουλειάς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη μας ενημέρωσε πως τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν, ότι «πρόκειται για μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε, η οποία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του σήμερα», αν και εξακολουθεί να μην έχει τίτλο, κάτι που… μάλλον θα «γεννηθεί κατά τη διάρκεια του μοντάζ»!

Συνεχίζοντας το «μύθο» γύρω από το περιεχόμενό της, για μια Ελλάδα που αλλάζει, μέσα από τρεις ιστορίες που ενώνουν Έλληνες και ξένους πολίτες, η παραγωγή της ταινίας κυκλοφόρησε δύο νέα videos, με παρασκήνια των γυρισμάτων του δεύτερου μέρους αλλά και ένα πρώτο, πιο ολοκληρωμένο δείγμα του φιλμ, το «teaser trailer» του πρώτου κεφαλαίου, το οποίο φέρει τον τίτλο «Boomerang» (μπορείς να τα παρακολουθήσεις στη video gallery, πάνω δεξιά).

Η αλήθεια είναι πως το υλικό ξεφεύγει από το… πενιχρό πλαίσιο της ελληνικής αγοράς, δηλώνει επαγγελματισμό και οργάνωση, έστω κι αν χαμογελάμε λίγο με το ζήτημα του τίτλου. Από την άλλη, η χρήση του όρου «teaser trailer» για ένα τετράλεπτο video που αφορά μόλις το πρώτο μέρος της ταινίας, μπορεί να προκαλέσει περισσότερα χαμόγελα ή και… παιχνίδια μαθηματικών πράξεων!

Εάν τα τέσσερα λεπτά είναι το «teaser» του πρώτου κεφαλαίου της ταινίας, όταν μονταριστεί το «teaser» και των τριών, κοινώς ολόκληρου του φιλμ, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ένα… δωδεκάλεπτο video; Κι αν το κανονικό και πλήρες trailer μιας ταινίας, που συχνότατα έχει διπλή διάρκεια από αυτήν του teaser, μας προϊδεάζει για το μήκος του «trailer» του νέου φιλμ του Παπακαλιάτη, τότε πρέπει να μιλάμε για… εικοσιτέσσερα λεπτά;

Πέραν του χαβαλέ, πάντως, τα πρώτα δείγματα σκηνών από την ταινία εξάπτουν την περιέργεια, ενώ στην περίπτωση που ο Τζ. Κ. Σίμονς όχι απλά προταθεί για το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου (για το πολυσυζητημένο «Whiplash») αλλά το πάρει κιόλας, τότε μιλάμε για σατανικό timing και τύχη που… σπάνια δεν ευνόησε τον Παπακαλιάτη. Ναι, ο Τζ. Κ. Σίμονς παίζει σε ένα από τα τρία κεφάλαια του φιλμ!

Τώρα, αν υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν το γεγονός πως η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη είναι η τελευταία ελπίδα για να κάνει εισιτήρια μια ελληνική παραγωγή σε τούτη την κινηματογραφική σεζόν, ας πάνε μια βόλτα στα σινεμά που παίζουν «φεστιβαλικά» προϊόντα, στολισμένα με τα άπειρα «αστεράκια» της ντόπιας κριτικής κι ας ρίξει και μια πλερέζα, να τελειώνει η υπόθεση…