του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Χωρίς αντίπαλο προχωρά στη μάχη των Όσκαρ η Ανν Χάθαγουεϊ, αναμφισβήτητο φαβορί στην κατηγορία του δεύτερου γυναικείου ρόλου, για τη βαθιά συναισθηματική της ερμηνεία ως Φαντίν στη μεταφορά του «Les Misérables», του πιο επιτυχημένου μιούζικαλ στην ιστορία του θεάματος από το θρυλικό μυθιστόρημα του Ουγκό.

Στην ταινία του Τομ Χούπερ, η Χάθαγουεϊ παίζει τη βασανισμένη Φαντίν, δίπλα στο Χιου Τζάκμαν – Γιάννη Αγιάννη και το Ράσελ Κρόου – Ιαβέρη, με τόση ένταση, πάθος και συγκίνηση, που αν και δε βρίσκεται για πολλή ώρα στην οθόνη, η ερμηνεία της σφραγίζει όλο το φιλμ.

Μέσα σε μόλις μια δεκαετία, η 30χρονη Χάθαγουεϊ εξελίχθηκε από το κορίτσι των «Ημερολογίων μιας Πριγκίπισσας» σε ηθοποιό απαιτήσεων, ακολουθώντας μια πορεία που στηρίχθηκε στην κομεντί («Ο Διάβολος Φοράει Prada»), αλλά ενισχύθηκε με μελετημένες προσθήκες σοβαρών ρόλων, όπως στο «Brokeback Mountain» και το «Η Ρέιτσελ Παντρεύεται».

Μετά από τους «Άθλιους», κανείς δεν μπορεί να τη χαρακτηρίσει ως τυποποιημένη κομεντιέν. Και στη συνάντησή μας στο Λονδίνο εξήγησε την πολλαπλή σημασία που έχει για εκείνη ο ρόλος της Φαντίν, ένα χαρακτήρα που αγάπησε για πρώτη φορά όταν ήταν μικρό κορίτσι, τη στιγμή που είδε… τη μητέρα της να ερμηνεύει τη Φαντίν στη σκηνή!

Οι «Άθλιοι» είναι ένα εξαιρετικά επιτυχημένο μιούζικαλ, γραμμένο, όμως, για τη θεατρική σκηνή. Πώς προσαρμόστηκες στις κινηματογραφικές απαιτήσεις των πολύ κοντινών πλάνων;

Έχοντας να λάβω υπόψη μου την αλλαγή του μέσου, κάθισα πρώτα και σκέφτηκα τι είναι πρόζα και τι ποίηση στο ρόλο, όπως έκανα και όταν έπαιξα τη «Δωδεκάτη Νύχτα» του Σαίξπηρ στο Central Park, την πρώτη μου εμπειρία με τον έμμετρο λόγο. Υπάρχουν τραγουδιστικές φράσεις της Φαντίν που είναι μέρος ενός διαλόγου. Τις τραγουδάς, λοιπόν, απλά. Σε άλλα μέρη, όμως, για παράδειγμα στο «I Dreamed a Dream», που είναι καθαρή ποίηση, χρειάστηκε να ψάξω βαθιά μέσα στο χαρακτήρα. Στο θέατρο, η φωνή οφείλει να είναι δυνατή, επειδή το κοινό πρέπει να μπορεί να σε ακούσει. Στο σινεμά, όμως, δεν υπάρχει αυτό το τεχνικό πρόβλημα. Ακόμη κι ένας ψίθυρος ή μια λέξη που λες μέσα από το στόμα σου γίνονται κατανοητά. Οπότε, εκεί τον πρώτο ρόλο έχει η έκφραση και το συναίσθημα. Αν δεν πρέπει να τραγουδήσεις δυνατά, τι είσαι; Από πού έρχεται η ερμηνεία;

Γύρισες τους «Άθλιους» και μπήκες σε πρόγραμμα νηστείας και σωματικής εξάντλησης έπειτα από τον «αθλητικό» ρόλο της Catwoman, στο «Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η Επιστροφή».

Πράγματι. Εκεί χρειάστηκε να ασκηθώ πολύ σκληρά. Δούλεψα με το σώμα μου για έξι μήνες, απλώς και μόνο για μια σκηνή μάχης, αλλά αυτό με βοήθησε και στη συνέχεια. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σωματικά στους «Άθλιους» αν δεν είχε προηγηθεί το «Ο Σκοτεινός Ιππότης». Τώρα που τέλειωσαν όλα, δεν ξέρω καν τι είναι το σώμα μου κι αν θέλω να ξαναδώ γυμναστήριο στη ζωή μου. Θέλω απλώς να νιώθω ευτυχισμένη.

Πώς ετοιμάστηκες για το ρόλο της Φαντίν;

Ενόσω προετοιμαζόμουν, διάβασα πολύ και είδα συνεντεύξεις γυναικών που χρησιμοποιούνται ως σεξουαλικές σκλάβες κι αυτό με επηρέασε βαθιά. Συνεργάζομαι στενά με τον οργανισμό The Girl Effect, που ασχολείται με τα προβλήματα νεαρών γυναικών. Πιστεύω ότι δεν είναι σκόπιμο ένα αναγνωρίσιμο άτομο να ασχολείται με πολλές παρόμοιες δραστηριότητες απλώς για να προσθέτει το όνομά του. Έχω, όμως, αυτή τη σχέση και υποστηρίζω θερμά τις πρωτοβουλίες που έχουν πάρει η Έμα Τόμσον και η βασίλισσα της Σουηδίας για την κατάργηση της σεξουαλικής δουλείας.

Ως πρόσφατα παντρεμένη γυναίκα, νιώθεις πιο ώριμη;

Χμμμ… Μάλλον όχι. Πιστεύω ότι δε θα νιώσω ποτέ απολύτως ώριμη και είναι δύσκολο να συμβεί στη δουλειά μου, όπως και στη δική σου. Δες μας, κανείς μας δεν κάθεται σε γραφείο αυτή τη στιγμή. Νιώθω πια πιο ευτυχισμένη, νιώθω πιο βαθιά τη σημασία των πραγμάτων, διαφορετικά το χρόνο και είμαι διπλά πιο σοβαρή απέναντι στις ευθύνες μου, επειδή ό,τι κάνω πια δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά κι εκείνον. Ίσως να μην έχω ωριμάσει ακόμη, αλλά έχει ωριμάσει η ζωή μου. Και είναι ένα συναίσθημα που λατρεύω.