του Ηλία Φραγκούλη

Σε ένα πολύ κοντινό μέλλον, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν αναγεννηθεί κι έχουν πάρει την πρότυπη μορφή ενός υγιούς Έθνους, με την ανεργία να βρίσκεται στο… 1% και την εγκληματικότητα να έχει πέσει στα όρια της εξαφάνισης! Αυτά τα απίστευτα και ουτοπικά στοιχεία αποτελούν το θριαμβευτικό αποτέλεσμα μιας εκστρατείας εξίσου εξωφρενικής. Για 12 ώρες, μια φορά το χρόνο, όλοι οι πολίτες της χώρας είναι ελεύθεροι να διαπράξουν… όποιας μορφής κακούργημα προτιμούν, ακόμη και το φόνο εν ψυχρώ, και να τη βγάλουν καθαρή, δίχως την παραμικρή συνέπεια από το νόμο!

Η οικογένεια των Ίθαν Χοκ και Λένα Χίντι είναι έτοιμη να «απολαύσει» αυτή τη νύχτα παρακολουθώντας το πρόγραμμα του εθνικού τηλεοπτικού δικτύου ή τις κάμερες ασφαλείας (το σύστημα των οποίων έχει πουλήσει σε όλη τη γειτονιά και έχει θησαυρίσει ο πρώτος). Το ήσυχο σκηνικό θα διαταραχθεί, όταν ένα από τα παιδιά τους φυγαδεύει εντός της… θωρακισμένης οικίας τους έναν άγνωστο άνδρα, ο οποίος καταδιώκεται σα θήραμα από ομάδα μασκοφόρων μεγαλοαστών, αποφασισμένη να μπει μέσα και να τον σκοτώσει.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ιστορία του «The Purge», ένος φιλμ μικρού budget που πλασαρίστηκε σωστά στις ΗΠΑ και προέκυψε να είναι μια από τις πλέον κερδοφόρες ταινίες του 2013. Δυστυχώς, δεν προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους, έτσι, ίσως πιο ταιριαστά από το σπίτι, μπορεί κανείς να κουβεντιάσει, να σχολιάσει ή να αντιδράσει με τις επιλογές των βασικών χαρακτήρων, αφού η πλοκή τους φέρει σώους (;) το ξημέρωμα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξεφεύγει από πεπατημένες των θρίλερ εγκλεισμού (με κλασικό διδάξαντα το «Σταθμός 13 Δέχεται Επίθεση» του Τζον Κάρπεντερ), όμως, το σασπένς λειτουργεί σωστά και μερικές ανατροπές, ειδικά κοντά στο φινάλε προκαλούν τη συνείδηση του θεατή, που σίγουρα δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση αυτής της οικογένειας. Αν τύχαινε, όμως…