του Ηλία Φραγκούλη

Το είδος της αμερικανικής κωμικής περιπέτειας, όταν δεν υποστηρίζεται από τρανταχτά ονόματα που θα φέρουν τον κόσμο στα ταμεία, όχι μόνο δεν φτουράει αλλά ούτε καν διανέμεται, κι ας είναι και στουντιακή! Ακόμη ένα παράδειγμα, το περσινό «Stuber», το οποίο κυκλοφόρησε στις αίθουσες των ΗΠΑ το περασμένο καλοκαίρι, δηλαδή… θα ήταν ακόμη πιο απίθανο να χωρέσει στον προγραμματισμό των ελληνικών γραφείων διανομής, που εκείνο το διάστημα προτιμούν να σπέρνουν «ανεξάρτητη» σκαρταδούρα από Ευρώπη, καθότι το εισιτήριο αφήνει έτσι μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους στην τσέπη (Χόλιγουντ, φάε τη σκόνη τους!). Τίποτα δεν είναι τυχαίο…

Όχι ότι το «Stuber» είναι ο τίτλος που μας έκανε να ρίξουμε πλερέζα επειδή κυκλοφόρησε straight to DVD εδώ, αλλά αποτελεί ένα δείγμα ψυχαγωγικότατου σινεμά, το οποίο αντέχει (ακόμη) καλύτερα στο σπιτικό viewing (ειδικά αν το συγκρίνεις με τα υποπροϊόντα ταινιών «εμπορικών προδιαγραφών» του Netflix). Η ιστορία είναι σχετικά έξυπνη και πρωτότυπη, στο πλαίσιο του υπο-είδους τής buddy movie. Μία εντυπωσιακή σκηνή καταδίωξης με κακό τέλος (έμπορος ναρκωτικών σκοτώνει γυναίκα αστυνομικό) από το πρόσφατο παρελθόν, εξηγεί την ψύχωση του συναδέλφου της εκλιπούσης που αγωνίζεται ν’ ανακαλύψει τα ίχνη του δολοφόνου. Έχοντας μόλις κάνει laser στα μάτια του, ώστε να βελτιώσει την όρασή του, ο ντετέκτιβ Βικ Μάνινγκ είναι σχεδόν «τυφλός» για κάτι παραπάνω από μία μέρα, γεγονός που δεν τον βοηθά καθόλου όταν παίρνει μήνυμα από πληροφοριοδότη του για επερχόμενη μεγάλη «δουλειά» ναρκωτικών, η οποία ίσως τον οδηγήσει στα ίχνη και τη σύλληψη του καταζητούμενου. Αφού καταφέρνει να ρίξει το αμάξι του σε χαντάκι, ο Βικ καλεί ένα UBER και εδώ ενώνονται οι δρόμοι του με τον έτερο πρωταγωνιστή του φιλμ, τον άτολμο Στου (κάνε τώρα μία δεύτερη σκέψη για την προέλευση του τίτλου του φιλμ), που απλά θέλει να κάνει τη δουλειά του, να πάρει ένα καλό rating από τον πελάτη και κατόπιν να συναντήσει (με ενδεχόμενο να υπάρξει σεξ) την αγαπημένη του Μπέκα, στην οποία ποτέ δεν τόλμησε να εκφράσει τα αληθινά του συναισθήματα.

Η γεμάτη δράση εισαγωγή δίνει ένα στίγμα τρελής περιπέτειας, το δίδυμο των κεντρικών χαρακτήρων «κλωτσάει» όσο πρέπει στο σεναριακό concept των αντιθέσεών τους, απλά η υποπλοκή της Μπέκα (η ανερχόμενη Μπέτι Γκίλπιν του «The Hunt») δεν προσθέτει την απαιτούμενη κόντρα κωμικού timing στην εξέλιξη της ιστορίας, με αποτέλεσμα να βασίζεσαι περισσότερο στις action σκηνές, που δεν χαρίζονται σε βία και υπερβολή. Αν περνάς ευχάριστα με την τυπολογία των έργων που θα έπαιζαν… στο STAR στις εννέα το βράδυ, δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Τα 93 λεπτά διάρκειας του «Stuber» είναι φτιαγμένα για το home entertainment (ή και για ένα θερινό σινεμαδάκι, αλλά έργο σαν κι αυτό θα περνούσε από τα μέρη μας μονάχα αν ήταν… γαλλικό!).