του Ηλία Φραγκούλη

Πάλι προς τα κάτω πάμε… Από τα 40.390 εισιτήρια του προηγούμενου τετραημέρου, υποχωρούμε στα 35.424, με την αγορά πλέον να βρίσκεται στο -50% της κίνησης σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2019. Με τις κινηματογραφικές αίθουσες να ξανακλείνουν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, αν αναμονή ενός δεύτερου «κύματος» κρουσμάτων του κορονοϊού, είναι προφανές πως οι μεγάλες στουντιακές παραγωγές θα εξακολουθήσουν να απέχουν (θα αποτελέσει εξαίρεση το πείσμα του Κρίστοφερ Νόλαν να διανεμηθεί το «Tenet», ελπίζουμε) και τα εισιτήρια που χάθηκαν δεν πρόκειται να καλυφθούν εύκολα, ούτε από έναν Τζέιμς Μποντ… μοναχό του! Το ελληνικό κοινό, στην προκειμένη, δείχνει μία προτίμηση στις επανεκδόσεις παλαιότερων φιλμ που εξασφαλίζουν ποιότητα και ψυχαγωγία, γυρνώντας οριστικά την πλάτη σε είδη όπως οι γαλλικές «κωμωδίες», που με το ζόρι έγιναν μόδα τα τελευταία χρόνια. Είναι ειδική η συνθήκη, βέβαια, αλλά κάποια στιγμή τα γραφεία διανομής θα πρέπει να επιλέξουν αν πρέπει να προστατεύσουν τα θερινά σινεμά με ποιοτικό προϊόν… από το παρελθόν ή θα συνεχίσουν να τα χαντακώνουν με λινάτσες, διότι αυτές επιχορηγούνται εξ Ευρώπης ή μπορούν να πουληθούν και στις τηλεοράσεις. Προσωρινά, αρκετές επανεκδόσεις κόβουν πάνω-κάτω τα ίδια ή περισσότερα εισιτήρια από στερεότυπα νέων… σαβουροκυκλοφοριών, άρα το δίλημμα που θέτω πρέπει να μετατραπεί σε σοβαρό ερώτημα από τους κινηματογράφους προς τους διανομείς. Για το μέλλον των πρώτων…

Ξανά στην κορυφή βρέθηκε το αργεντίνικο «Κόλπο του Αιώνα» (φωτό), με σχεδόν ανύπαρκτη πτώση (-5%), κόβοντας 8.957 εισιτήρια (από 36 οθόνες). Η αναλογία δεν είναι σπουδαία, αλλά είναι ο μοναδικός τίτλος που δεν έπεσε κάτω από χιλιάρα την ημέρα, με το σαββατόβραδο (ειδικά) να κυριαρχεί στην αγορά (3.877). Μετά από έντεκα μέρες προβολής, το έργο έχει φτάσει τα 22.579, δηλαδή έχει πλησιάσει τα εισιτήρια που έχουν κόψει μέχρι στιγμής οι «Μεταφραστές» (23.048)! Στο #2, το animated «Ο Πειρατής Μαυροδόντης και το Μαγικό Διαμάντι» (-30%) καλύπτει δειλά-δειλά το κενό που υπάρχει στο είδος, κόβοντας 4.917 εισιτήρια (από 43 οθόνες), με το Σάββατο να χτυπάει το peak του κι εδώ (1.471). Σύνολο στα 17.200, καθόλου άσχημα για μικρή, ανεξάρτητη παραγωγή. Το χιτσκοκικό «Κυνήγι του Κλέφτη» κάνει γερό ντου στο #3, με 4.458 εισιτήρια (από μόλις 7 οθόνες). Τα 4.206 προέρχονται από την Αττική και 6 οθόνες! 1.575 έκοψε το σαββατόβραδο. Κλασικό, κομψό, ευχάριστο σινεμά, με βαρύ όνομα σκηνοθέτη και stars. Ειλικρινά, τι καλύτερο μπορεί να ζητάει κανείς από ένα βράδυ εκεί έξω; Ακούει κανείς; (Μη φέρετε ξανά ολόκληρη τη φιλμογραφία του Χίτσκοκ τώρα!)

Το «Made in Italy» έπεσε με κρότο (-74%) στο #4, κόβοντας 2.429 εισιτήρια (από 32 οθόνες), χωρίς να ξεκολλήσει από τριψήφια νούμερα ούτε το σαββατόβραδο! Σύνολο στα 12.567, ζόρικο να το βρείτε την επόμενη εβδομάδα… Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνει το πρωτοεμφανιζόμενο «Ο Διαφορετικός κύριος Κόπερφιλντ», που «άνοιξε» με 2.281 εισιτήρια (από 19 οθόνες). Δραματικό. Η υποστήριξη της κριτικής δεν βοήθησε, προσωπικά δεν άντεξα να δω ολόκληρο το έργο! 902 εισιτήρια ήταν η καλύτερη βραδιά προσέλευσης, το Σάββατο, φυσικά. Μία θέση πιο κάτω, το επίσης πρωτοεμφανιζόμενο «Όταν Ανθίζει η Νιότη» (φωτό). Ειλικρινά, η μισή (τουλάχιστον) ευθύνη του αποτυχημένου ανοίγματος εδώ χρεώνεται στον ελληνικό τίτλο! Μιλάμε περί εγκλήματος! Ένας τίτλος μεταφέρεται από στόμα σε στόμα. Ας ξεπεράσουμε τη στρυφνή υποδοχή της κριτικής που υποδέχτηκε την ταινία σαν «κλισεδιάρικο μελόδραμα», διότι δεν ανέχεται το crowd-pleasing, λαϊκό σινεμά, μπορούσε να επικοινωνηθεί έργο με τίτλο «Όταν Ανθίζει η Νιότη» το 2020; Στα σινεμά; Κρίμα! 2.151 εισιτήρια (από 23 οθόνες) «άνοιγμα» σημαίνει πως δεν θα προλάβει να λειτουργήσει το word of mouth. Εύχομαι να συνεχιστεί κάπως, γιατί είναι από τα πιο ευπρόσδεκτα νέα φιλμ τούτου του καλοκαιριού. Σινεμά για τις μάζες, με την καλή έννοια!

Ακολουθούν… επανεκδόσεις. Νέα είσοδος στο #7 για το κλασικό «Οι 12 Ένορκοι» (φωτό) του Σίντνεϊ Λουμέτ, που έκοψε 2.057 εισιτήρια (από 8 αθηναϊκές οθόνες). Ένα όχι ακριβώς εύκολο ή «καλοκαιρινό» δικαστικό δράμα με σασπένς που σπάει κόκαλα και ουσία κοινωνική και κινηματογραφική. Και κόβει σε μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού σινεμά τόσα εισιτήρια. Με το «Chinatown» (-54%) από κάτω του, να κόβει άλλα 1.481 εισιτήρια (από 18 οθόνες), στην τρίτη εβδομάδα προβολής του. Έχοντας φτάσει τα 11.739. Και να τονίσω ότι οι επανεκδόσεις συνολικά δεν βγαίνουν ούτε με κάποια σοβαρή πολιτική, ούτε με οργανωμένες καμπάνιες, ούτε με προγραμματισμό που «χτίζει» κάτι που αξίζει να μείνει εκεί έξω, στα θερινά σινεμά. Πέφτουν κάπως σαν «αλεξιπτωτιστές». Και πετυχαίνουν να κόβουν έστω και αυτά τα εισιτήρια! Γιατί το αξίζουν τα έργα. Και θα έπρεπε να πετυχαίνουν και μεγαλύτερη προσέλευση. Αλλά… είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Πρεμιέρα… γαλλικής κωμωδίας συναντάμε στο #9, με το «Ο Γαμπρούλης μας», που έκοψε 1.135 εισιτήρια (από 7 οθόνες). Τέλειωσε το είδος, φτάνει, ξεπεράστε το! Κλείνουμε με το «Ένας Υπέροχος Γείτονας» (-62%) και 845 εισιτήρια (από 10 οθόνες) στο τετραήμερο, με το σύνολο να έχει φτάσει τα 16.676. Καλύτερα να πεταγόσασταν μια βόλτα στην Αντίπαρο και να λέγατε μια «καλησπέρα» του ανθρώπου…

Σε άλλα νέα, η «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς» (-34%) του Γιάννη Οικονομίδη εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο hit του φετινού καλοκαιριού, με 31.019 εισιτήρια, το αγαπημένο μου «Κυνήγι» (+2%!) έχει φτάσει τα 3.163 εισιτήρια χωρίς διαφημιστική προώθηση, σχεδόν αποκλειστικά από προβολές στα Village Cinemas. Και από 23 Ιουλίου, ο θεσμός (πια) του ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ξαναχτυπά στην καρδιά της Αθήνας, στο θερινό σινέ Ριβιέρα των Εξαρχείων, με δεκατρία υπέροχα φιλμ από τις δεκαετίες του ’40 έως και του ’60 που παραείναι classic για να πορευθείτε χωρίς αυτά καλοκαιριάτικα ή παίζει να μην τα έχετε δει ποτέ σε μεγάλη οθόνη (κάποια από αυτά έχουν να προβληθούν εδώ και δεκαετίες!). Όσοι παρακολουθούν τη διοργάνωση από χρόνια σχεδόν ζουν για να ξαναβρεθούμε αυτή την εβδομάδα, ετησίως! Ρωτήστε τους. Αυξανόμαστε. Διαρκώς…