FreeCinema

Follow us
01.0821:30

Do you have the time for «Nimic»?


Πατέρας. Mimic. Μητέρα. Ποιος είναι το (αληθινό) πατρικό πρότυπο στην οικογένεια του «Nimic»; Η απάντηση θα δοθεί σε λίγες μέρες στο 72ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, εκεί όπου θα κάνει πρεμιέρα η νέα (μικρού μήκους) ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Έχεις λίγο χρόνο να διαβάσεις γι’ αυτήν;

Ο πατέρας και η μητέρα ξυπνούν. Τα cello της «Simple Symphony» του Μπέντζαμιν Μπρίτεν ηχούν σχεδόν βίαια. Ένα αυγό βράζει για τέσσερα λεπτά και δεκαπέντε δεύτερα. Πρωινό στο σπίτι με τα (τρία) παιδιά. Πρόβα ορχήστρας εγχόρδων. Εκείνος είναι μουσικός. Περπατά στην πόλη. Παίρνει το metro. Στο βαγόνι απευθύνεται σε μία κοπέλα που κάθεται απέναντί του. «Excuse me. Do you have the time?». Εκείνη ξαφνιάζεται. Σαν να διστάζει για λίγο. Το σκέφτεται. Μειδιά. Και του απαντά με την ίδια ακριβώς ερώτηση.

Ο πατέρας αγοράζει ένα μπουκέτο λουλούδια. Η κοπέλα από το τρένο τον ακολουθεί. Ο πατέρας την αντιλαμβάνεται. Τώρα περπατά πιο βιαστικά. Το «Egypte ô Egypte – formule de l’au-delà» του Λικ Φεραρί δίνει ένα ελαφρώς πιο θριλερικό tempo στη σεκάνς. Ο πατέρας φτάνει στο σπίτι του. Εκείνη, με το ίδιο μπουκέτο λουλουδιών στο χέρι, ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του, κρατώντας την ίδια κλειδοθήκη. «This is our home», επαναλαμβάνει ο πατέρας και η… mimic, μπροστά στην έκπληκτη μητέρα!

Σχεδόν υπαρξιακό φιλμ τρόμου για την πραγματική μας ταυτότητα σε ένα όποιο κοινότοπο urban περιβάλλον, το μικρού μήκους «Nimic» του Γιώργου Λάνθιμου βασίζεται σε μία ιδέα του Ντέιβιντ Κολμπούζ (Chief Creative Officer του λονδρέζικου τμήματος της διαφημιστικής Droga5) και συνυπογράφεται σεναριακά από τον Ευθύμη Φιλίππου – ο οποίος δεν είναι ο μοναδικός παλιός γνώριμος από το λανθιμικό φιλμικό σύμπαν εδώ. Ο Γιώργος Μαυροψαρίδης συμμετέχει στο μοντάζ, ενώ το όνομα του Βασίλη Μαρματάκη αγκαζάρει το title design. Οι Ματ Ντίλον, Δάφνη Πατακιά και Σούζαν Ελ κρατούν τους βασικούς ρόλους.

Με καθαρό χρόνο που πλησιάζει τα δέκα λεπτά, το φιλμ επαναφέρει τον Λάνθιμο σε ένα πιο σύγχρονο ντεκόρ δράσης και αφήγησης, σεναριακής παραδοξότητας και αμφισβήτησης της ουσιαστικής θέσης και σχέσης των χαρακτήρων, με την επιθετικότητα των ευρυγώνιων λήψεων (που μας ξάφνιασαν μερικώς στην «Ευνοούμενη») να επιμένουν στο να αποξενώνουν το βλέμμα από εικόνες οικογενειακού βίου συνηθισμένες.

Γενικά, το «Nimic» δεν αποτελεί μία έκπληξη σε σχέση με αυτά που περιμένουμε να δούμε από το σινεμά του Λάνθιμου, όμως προσωπικά με χαροποίησε αυτό το ύπουλο παιχνίδι των ταυτοτήτων και της ανθρώπινης ήττας που μπορεί να στέκει ακόμη και έξω από την πόρτα σου. Η ανατροπή μιας ζωής που θα μπορούσε να ανήκει στον καθέναν εκεί έξω. Μιας ζωής που δεν σου ανήκει δικαιωματικά. Και δεν την κερδίζεις απαραίτητα επειδή… είναι «δική σου»!

UPDATE [08/08]: Το αμερικάνικο IndieWire παρουσίασε σε αποκλειστικότητα το trailer του «Nimic», αποκαλύπτοντας και ένα εξαιρετικό poster που σχεδίασε για το φιλμ ο (ποιος άλλος…) Βασίλης Μαρματάκης.