FreeCinema

Follow us

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ (2021)

(ICH BIN DEIN MENSCH)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρία Σράντερ
  • ΚΑΣΤ: Μάρεν Έγκερτ, Νταν Στίβενς, Σάντρα Χούλερ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 108'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: STRADA FILMS

Με στόχο να βρει χρηματοδότηση για τις πανεπιστημιακές της έρευνες, η Άλμα δέχεται να παραστήσει τη σύντροφο ενός ανθρωποειδούς robot για τρεις εβδομάδες και να παραδώσει το αποτέλεσμα της «εργασίας» της ώστε να προχωρήσουν οι μελέτες γύρω από το συγκεκριμένο επιστημονικό project.

Πριν από το (μετριότατο σκηνοθετικά) αμερικανικό της ντεμπούτο με το «Κάποια Μίλησε» πέρσι, η Μαρία Σράντερ υπέγραφε… το 2021 τούτη την ακόμα πιο προβληματική κομεντί με στοιχεία φαντασίας, η οποία κάποτε «έπρεπε» να διανεμηθεί και στη χώρα μας διότι… είχε αγοραστεί και έχει και MEDIA! Κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης δεν έχει το πέρασμα του «Ο Άντρας των Ονείρων μου» από τις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες.

Είναι θέμα κουλτούρας και πολιτιστικής ταυτότητας, που περνά και μέσα από τα φιλμικά είδη. Μπορεί να παίξει με τους κανόνες του συγκεκριμένου genre μία… γερμανική παραγωγή; Εδώ η απάντηση είναι… με τίποτα! Διότι πέραν μιας αρχικά ενδιαφέρουσας ιδέας, για να λειτουργήσει το ρομαντικό στοιχείο όσο και το (επιστημονικό) παράδοξο / εύρημα της ιστορίας απαιτείται και χιούμορ. Το οποίο απουσιάζει παντελώς και από το σενάριο τούτου του φιλμ, αλλά και από τη σκοπιά της Σράντερ. Δίχως χιούμορ, ο Τομ, το robot που έχει προγραμματιστεί για να ικανοποιεί κάθε ανάγκη της Άλμα, μοιάζει μ’ ένα ξεκούρδιστο και άχαρο κατασκεύασμα, αυτό που καταλήγει να είναι και ολόκληρη η ταινία, δυστυχώς.

Το φιλμ επιχειρεί να κριτικάρει (αρνητικά) την έλευση της τεχνολογίας σε μία πλασματική μορφή «συντροφικότητας», κατασκευασμένης όχι να συμπληρώνει μια σχέση, αλλά να «αντιγράφει» με προκάτ τρόπο τα «θέλω» του ενός, παρομοιάζοντας μια τέτοια συνθήκη με την ευτυχία. Δίπλα στον Τομ, που στερεοτυπικά θ’ αρχίσει να παρουσιάζει ενδείξεις… ανθρωπιάς και συναισθημάτων, βρίσκεται η ακόμη πιο «μηχανική», ψυχρή, ανέραστη και αδιέξοδη Άλμα, μεγαλοκοπέλα (που λέμε) ηλικιακά, που «έχασε το τρένο» της μητρότητας (πληγή που ξύνει μέχρι και το robot!) και επιπλέον κουβαλά και μια τραυματική για την προηγούμενη σχέση της αποβολή. Συμβολιστικά, ο σχεδιασμός του χαρακτήρα της καταστρέφει κάθε ελπίδα να γίνει αρεστή στον θεατή η Άλμα, να δοκιμάσει να γευτεί πραγματικά το «ψέμα» ενός τόσο ιδανικού παρτενέρ και η ιστορία να μπει στη διάθεση μιας κομεντί… εκσυγχρονισμένης, με μηνύματα πρωτότυπα και ευφυή. Το σενάριο λες κι έχει βγει από A.I. που έχει «καταπιεί» τις πιο deformé ιδέες ενός φεστιβαλικού «art-house» είδους ταινιών που η σκόνη γερνά επάνω τους. Κι αυτό γίνεται σταδιακά όλο και πιο επίπονο και ευνουχιστικό για την αφήγηση, η οποία βαραίνει αισθητά από άχρηστες υποπλοκές (βασικά εκείνη του πατέρα της Άλμα).

Απέχοντας έτη φωτός μακριά από το σινεμά του φανταστικού, αποτυγχάνοντας να σταθεί στα πόδια της σαν σάτιρα και δίχως ουσιαστική επαφή με το είδος της κωμωδίας, η ταινία της Σράντερ αποτελεί ένα φιλμικό malfunction, που ακόμη και μέχρι το τελευταίο της λεπτό δεν ξέρει τι θέλει να πει, επιχειρώντας ένα αδόκιμο twist που αντί να «κλείνει το μάτι» στους θεατές, κατεδαφίζει μέχρι και το… τίποτα που είχε προηγηθεί!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Θυμάστε το «Από_Μηχανής» (2015); Ε, καμία σχέση! Πλήξη (αποτέλεσμα μιας εντελώς άνευρης σκηνοθεσίας) και σαστιμάρα απέναντι σε προθέσεις και δημιουργικούς στόχους που δεν οδηγούν ούτε προς κάτι το σκεπτόμενο, αλλά (κυρίως) ούτε και προς την κινηματογραφική ψυχαγωγία.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;