FreeCinema

Follow us

ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ (2020)

(RAMS)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέρεμι Σιμς
  • ΚΑΣΤ: Σαμ Νιλ, Μάικλ Κέιτον, Μιράντα Ρίτσαρντσον, Άσερ Κέντι, Γουέιν Μπλερ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 118'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: NEO FILMS

Αποξενωμένα επί σειρά ετών αδέλφια στην κτηνοτροφική Δυτική Αυστραλία, θέλοντας και μη, έρχονται κοντά όταν σπάνια ασθένεια χτυπάει τα κοπάδια τους, απειλώντας τα με αφανισμό.

Ήταν μια συμπαθέστατη κι ευχάριστη έκπληξη η ισλανδική ταινία «Δεσμοί Αίματος» (2015), καθώς συνδύαζε το δράμα της τεσσάρων δεκαετιών έχθρας δύο κτηνοτρόφων αδελφών στην ερημία της Ισλανδίας, με ένα α λα Άκι Καουρισμάκι deadpan χιούμορ. Αντλούσε έμπνευση από την οικονομική κρίση της χώρας, κάνοντας την κυβερνητική απόφαση για θανάτωση όλων των κριαριών της περιοχής εξαιτίας μεταδοτικής ασθένειας, να μοιάζει με ταφόπλακα για τους ανθρώπους που βάσιζαν της επιβίωσή τους στα κοπάδια τους, μπολιάζοντας το σενάριο με ισχυρές δόσεις γλαφυρής παραξενιάς. Βραβεύτηκε με το βραβείο του τμήματος Un Certain Regard στις Κάννες της χρονιάς εκείνης, κέρδισε πλήθος βραβείων σε διάφορα ανά τον κόσμο φεστιβάλ, άρεσε και στο κοινό εκτός από την κριτική, οπότε το αγγλόφωνο remake της ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο. Οι Αυστραλοί είναι αυτοί που ανέλαβαν να παρουσιάσουν το φιλμ σε ένα μεγαλύτερο (ίσως) κοινό, καταφέρνοντας με έναν μαγικό θαρρεί κανείς τρόπο να διατηρήσουν μεν αυτούσια την πλοκή του original φιλμ, επιμηκύνοντάς την (παραδόξως) κατά περίπου τριάντα λεπτά, παραδίδοντας μια ταινία η παρακολούθηση της οποίας φέρνει αρχικά… αδιαφορία και μετέπειτα πλήξη.

Το στόρι είναι πανομοιότυπο του αυθεντικού, με τις μικροδιαφορές να έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τη μεταφορά της δράσης από το παγωμένο τοπίο της Ισλανδίας, στο θερμό κλίμα της Αυστραλίας. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να ισχυριστεί πως, σε ένα συμβολικό επίπεδο, η ισλανδική παγωνιά αντικατόπτριζε τον πάγο στον οποίο είχε μπει η σχέση των δύο αδελφών επί σαράντα συναπτά έτη, νόημα που υπό το φως του καυτού αυστραλέζικου ήλιου παύει να υφίσταται. Εάν αυτό έστεκε ως το μοναδικό πρόβλημα του φιλμ, τότε δεν θα υπήρχε θέμα. Ατυχώς, όμως, ο σκηνοθέτης Τζέρεμι Σιμς προσεγγίζει το στόρι από μια ενίοτε απροκάλυπτα κωμική σκοπιά, βάζοντας το σαρκασμό του original στο πλάι. Ακόμη πιο ατυχώς, δε, ο Αυστραλός σκηνοθέτης δείχνει πως δεν διαθέτει την αφηγηματική ικανότητα του Ισλανδού συναδέλφου του, πέφτοντας θύμα και του συμπατριώτη του σεναριογράφου, ο οποίος προσθέτοντας στην υπόθεση μια λανθάνουσα αισθηματική υποπλοκή ανάμεσα στην κτηνίατρο που επιτηρεί τη θανάτωση των κριαριών και στον έναν εκ των δύο εχθρευόμενων αδελφών, αλλά και την απειλή από μεγάλη πυρκαγιά που προελαύνει ασταμάτητη, μεγαλώνει χωρίς κανέναν απολύτως λόγο τη διάρκεια της ταινίας του. Εκεί, δηλαδή, που τα ενενήντα τρία λεπτά των «Δεσμών Αίματος» έφταναν και περίσσευαν για το δεδομένο σενάριο, τα εκατόν δέκα οκτώ τούτου το ξεχειλώνουν σε βαθμό απελπισίας.

Η εκ των προτέρων γνώση της κακής μοίρας των κριαριών, ναι μεν φέρνει το ίδιο αίσθημα λύπης, το «κρυφτούλι» όμως που ο χαρακτήρας του Σαμ Νιλ παίζει με τις Αρχές, καθώς έχει αποφασίσει να «βολέψει» μέσα στο ίδιο του το σπίτι κάποια από αυτά ώστε να τα γλυτώσει από τη σφαγή, δεν φέρνει παρόμοια ευφορία. Η βωβή αμεσότητα έχει παραχωρήσει τη θέση της σε μια κωμική εξωστρέφεια, που κάθε άλλο παρά πετυχαίνει το σκοπό της, μιας και εξαιτίας της γενικότερης αστοχίας… ουδέν χαμόγελο φέρνει στα χείλη. Το ίδιο συμβαίνει και με τον κοινωνικό περίγυρο της απομονωμένης αυστραλιανής ενδοχώρας, ο οποίος αντιμετωπίζοντας εν πολλοίς παρόμοια προβλήματα με τα δικά του κοπάδια, ουδέν αίσθημα ενδιαφέροντος ξυπνά. Αν προσθέσουμε, δε, και την στα όρια της καρικατούρας εμφάνιση του υπαλλήλου του αρμόδιου Υπουργείου, που ως μοναδική του σκέψη έχει την ανακάλυψη και θανάτωση όλων των κριαριών της περιοχής (ίσως και των τετράποδων του κόσμου όλου…), η ελαττωματική προσέγγιση του project μεγεθύνεται. Σε περίπτωση, πάντως, που το «Hrútar» εξελιχθεί σε μία από εκείνες τις ταινίες που γυρίζονται σε remake σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ο Ρικάρντο Νταρίν (ωσάν άλλος Σαμ Νιλ…) μπορεί να ετοιμάζεται. Από κτηνοτροφική παραγωγή, άλλωστε, άλλο τίποτα η Αργεντινή!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Όποιος δεν έχει δει το αυθεντικό ισλανδικό φιλμ, ίσως να μην διαπιστώσει τις αναφερθείσες αστοχίες τούτων των «Αδερφών σε Σύγκρουση». Θεωρώ, όμως, πως είναι σχεδόν αδύνατον να μην ρίχνει ματιές από νωρίς στο ρολόι του, καθώς η αφήγηση σέρνεται, αδυνατώντας να ξυπνήσει την απαιτούμενη έγνοια για την τύχη των ηρώων. Χωρίς περιστροφές, προτιμήστε το original.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;