FreeCinema

Follow us

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ (2020)

(THE RENTAL)

  • ΕΙΔΟΣ: Ψυχολογικό Θρίλερ Τρόμου
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντέιβ Φράνκο
  • ΚΑΣΤ: Νταν Στίβενς, Άλισον Μπρι, Σίλα Βαντ, Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ, Τόμπι Χας
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 88'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Δύο ζευγάρια εκδράμουν σε ειδυλλιακό εξοχικό σπίτι, σκοπεύοντας να περάσουν ένα χαλαρό weekend. Τη χαλαρότητα, όμως, διαδέχεται αρχικά η ένταση και εν συνεχεία ο τρόμος. Ποιος τους παρακολουθεί;

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Ντέιβ Φράνκο (έχει επίσης συγγράψει το σενάριο, ενώ εκτελεί και χρέη παραγωγού) επιχειρεί έναν σχεδόν υβριδικού τύπου συνδυασμό από ψυχολογικό θρίλερ σχέσεων, με αυθεντικό slasher από τα παλιά. Ως κινητήριο μοχλό αμφότερων των επιμέρους κομματιών της ταινίας του χρησιμοποιεί τον φόβο και την ανασφάλεια που προκύπτει από την αίσθηση πως κάποιος παρακολουθεί όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας, είτε για λόγους περιέργειας, είτε για λόγους ηδονοβλεψίας. «Σιωπηλός Μάρτυρας» (1954), είπατε; «Διχασμένο Κορμί» (1984); Ε, όχι δα! «Sliver» (1993) και ακόμη χειρότερα, είναι η σωστή απάντηση.

Επιθυμώντας να γιορτάσουν μεγάλη τους επαγγελματική επιτυχία, ο Τσάρλι (Στίβενς) και η συνεργάτιδά του Μίνα (Βαντ) κλείνουν χλιδάτο σπίτι με απίθανη θέα στον ωκεανό, θεωρώντας πως τους αξίζει η ανταμοιβή ενός πολυτελούς weekend. Καταφέρνουν να εκπλήξουν με την επιλογή τους τη σύζυγο Μισέλ (Μπρι) και το boyfriend (που τυγχάνει και αδελφός του Τσάρλι) Τζος (Γουάιτ), αντίστοιχα, με το καρέ να καταφθάνει περιχαρές στην εντυπωσιακή έπαυλη για ένα διήμερο πεζοπορίας, επιτραπέζιων παιχνιδιών, μάσας και ξάπλας. Η διαμονή τους δεν ξεκινά ακριβώς με το δεξί, καθώς ο επιστάτης που τους υποδέχεται για να τους κατατοπίσει είναι ένας στρυφνός τύπος, που δεν μοιάζει να διαθέτει και τους καλύτερους τρόπους. Η παρέα, πάντως, γνωρίζοντας πως έχει παραβιάσει τη ρητή εντολή περί απαγόρευσης κατοικιδίων, αφού ο μάλλον απερίσκεπτος Τζος έχει φέρει μαζί τον σκύλο του, δείχνει (με τα πολλά) να δίνει τόπο στην (διαφαινόμενη) οργή.

Τα μυστικά και ψέματα που αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια, καθώς οι τέσσερις τακτοποιούνται στο σπίτι, δημιουργούν ένα διαρκές κλίμα υπόγειας έντασης σαν ένα καζάνι που σιγοβράζει. Με τη διάθεση να χαλαρώνει υπερβολικά εξαιτίας (και) της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, αποκαλύπτεται πως ο Τσάρλι και η Μίνα θα ήθελαν να είναι κάτι παραπάνω από συνεργάτες, ο Τζος έχει παρελθόν βίαιης συμπεριφοράς και φυλάκισης, η δε Μισέλ δεν καταλαβαίνει τίποτα από όλα αυτά, έχοντας το μυαλό της μόνο στην απαρέγκλιτη τήρηση του προγράμματος των διακοπών. Η έκρηξη, που ολοφάνερα αναμένεται, έχει σαν αφετηρία τη… βλάβη του jacuzzi, η οποία σε συνδυασμό με την ανακάλυψη κρυφών καμερών στα δωμάτια της οικίας, το καταγεγραμμένο υλικό των οποίων μπορεί να εκθέσει τους πάντες, οδηγεί στο μεγάλο «μπαμ».

Το κακό είναι πως αυτό έρχεται με έναν τρόπο που περισσότερο με φάρσα μοιάζει, παρά θυμίζει slasher horror, όπως οι εμπνευστές του (πιθανότατα) θα ήθελαν. Οι κάθε λογής Μάικλ Μάγερς και Τζέισον Βόρχις του μάταιου αυτού κόσμου διατηρούσαν ένα παρελθοντικό υπόβαθρο στις ταινίες τους, που δικαιολογούσε την (κατά πάντων) φονική συμπεριφορά τους. Εδώ, ο αντίστοιχος μυστηριώδης τύπος, που αρχίζει να σπέρνει πτώματα, πέφτει όχι μόνο με υπερβολική καθυστέρηση στα φώτα της σκηνής, αλλά με τρόπο ατυχώς ουρανοκατέβατο, άνευ ενός background που κάπως θα αιτιολογούσε τα όποια κίνητρά του. Κατά τα φαινόμενα επιθυμεί να ελέγχει τις ζωές των θυμάτων του, χρησιμοποιώντας τα σαν πιόνια στα σχέδιά του, εξ ου και η παρακολούθηση μέσω καμερών και κυκλωμάτων. Εάν, όμως, το μυαλό πηγαίνει από ένα σημείο κι έπειτα σε κάτι σαν «Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος» (2012), τότε είναι αυτό που λέμε… καμία απολύτως σχέση. Η σεναριακή πλοκή καταλήγει σε αχταρμά ανολοκλήρωτων ιδεών, οι εμπνευστές των οποίων φαίνεται να μετατοπίζουν εν πολλοίς εξηγήσεις και σκοπούς στο… sequel που ίσως έρθει κάποτε. Μέχρι τότε απλώς θα πρέπει να δεχθούμε πως αυτό που ξεκινά σαν ένα «Σαββατοκύριακο των Μυστικών», μπορεί να εξελιχθεί (παν)εύκολα σε λουτρό αίματος (με την πολύ ευρεία έννοια του rated R). Είναι να μη σου τύχει!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ένα φαινομενικά ψυχολογικό θρίλερ χαρακτήρων, που οριακά (κάπως) τη σκαπουλάρει αρχικά, εξελίσσεται σε ένα εκτός τόπου και χρόνου καταγέλαστο slasher, το οποίο αψηφά όλους τους κανόνες του είδους – και όχι για καλό! Οι φίλοι του παλαιομοδίτικου horror μάλλον θα φρίξουν, η πιτσιρικαρία των multiplex μπορεί και να ξεκινήσει να ξηλώνει καθίσματα έως ότου αρχίσει το (σύντομο) γλέντι γαλαρίας, οι δε θαυμαστές του νεόκοπου «σκεπτόμενου» τρόμου μπορεί και να το δουν με μία κάποια συγκατάβαση (μέχρι ενός σημείου, τουλάχιστον). Δύσκολες εποχές για Airbnb, πάντως…


MORE REVIEWS

ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ

Ολιγοήμερο ταξίδι εταιρικού bonding σε απομονωμένο hiking retreat αυστραλέζικου εθνικού πάρκου καταλήγει σε θρίλερ, με την εξαφάνιση μιας γυναίκας η οποία (διόλου συμπτωματικά;) λειτουργούσε ως πληροφοριοδότης για λογαριασμό ομοσπονδιακών πρακτόρων. Υπάρχει χρόνος για να βρεθεί ζωντανή ή μήπως πρόκειται για ένα καλοστημένο σχέδιο δολοφονίας;

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Στο μεγάλο «πουθενά» του Νέου Μεξικού, κάπου στα ‘80s, η Λου, επιστάτρια ενός βουτηγμένου στην τεστοστερόνη γυμναστηρίου, θα ερωτευθεί την Τζάκι, μια bodybuilder περαστική από τα μέρη εκείνα, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, μα ονειρεύεται περισσότερα μούσκουλα και δόξα. Γύρω τους, όμως, συγκεντρώνονται αρκετά… πτώματα και χρέη παλιά κι αλύτρωτα.

ΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Όταν έπειτα από έλεγχο αλκοτέστ του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης, ο Μαρκ οφείλει να περάσει από μια σειρά ιατρικών και ψυχολογικών σεμιναρίων αξιολόγησης, εάν επιθυμεί να το πάρει ξανά πίσω. Το αληθινό πρόβλημα του Μαρκ, όμως, δεν είναι η προσωρινή απώλεια του διπλώματός του, αλλά η μη συνειδητοποίηση της κατάστασης την οποία βιώνει ως… αλκοολικός.

ΕΓΩ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Δύο έφηβα αγόρια ξεκινούν από το Ντακάρ της Σενεγάλης κυνηγώντας το όνειρο της καλύτερης ζωής στην Ευρώπη. Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιταλία, να εύχεσαι να μην είναι μακρύς ο δρόμος.

ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΟΠΛΟΙΟ

Η καθημερινότητα στο πλωτό κέντρο φροντίδας πασχόντων από ψυχικές διαταραχές «Adamant», το οποίο βρίσκεται δεμένο σε προβλήτα του Σηκουάνα στο Παρίσι.