FreeCinema

Follow us
19.0414:30

Ο πανέμορφος «Ράφτης» απέκτησε trailer.


Για μένα, ήταν μία από τις πραγματικές εκπλήξεις του περσινού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σκηνοθετικό ντεμπούτο μεγάλου μήκους για την Σόνια Λίζα Κέντερμαν, αλλά πρωτότυπη και γλυκύτατη (με όλη τη σημασία της λέξης) δουλειά, με σαφή εμπορικό και mainstream προσανατολισμό, ο «Ράφτης» είναι ένα από αυτά τα «μικρά» έργα που κάνουν τη διαφορά στο ελληνικό σινεμά. Δείτε το trailer και… θα το νιώσετε.

Το ντεμπούτο του ελληνικού trailer και της αφίσας του «Ράφτη», μου δίνει την αφορμή να επισημάνω για ακόμη μια φορά τούτη την ελληνική ταινία, η οποία ήταν μία από τις ελάχιστες που ξεχώρισα στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η πρωτοεμφανιζόμενη Σόνια Λίζα Κέντερμαν την υπογράφει και ξαφνιάζει με την απλότητα, την ανθρωπιά, τα ευρήματα και το πόσο όμορφα έχει σχεδιάσει κι έχει προσεγγίσει τους χαρακτήρες του φιλμ. Τον περασμένο Νοέμβρη, μετά την έκπληξη της πρώτης θέασης της ταινίας, είχα γράψει αυτά:

Ανακούφιση από τα πρώτα λεπτά! Και χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο για σχεδόν ολόκληρη τη διάρκεια του φιλμ! Ο πενηντάρης γιος παραδοσιακού ραφτάδικου στο κέντρο της Αθήνας, αντιμετωπίζει ξαφνικά την πραγματικότητα. Με πατέρα στο νοσοκομείο και την τράπεζα έτοιμη να κάνει κατάσχεση, σκαρφίζεται να γίνει… πλανόδιος ράφτης, στήνει μία μικρογραφία του μαγαζιού σε ρόδες (με άκρως ευφάνταστο τρόπο) και παλεύει να επιζήσει εκεί έξω, πάντα ευγενικότατος (σαν από άλλη εποχή) και κουστουμαρισμένος στην τρίχα.

Τι ωραίο και πρωτότυπο σενάριο! Τι χαρά, να βλέπεις μια κανονική ταινία, στην οποία φαίνεται η φροντίδα και μια διάθεση που λες και συνεπήρε τους συντελεστές της εξαιτίας της καλής βάσης του έργου! Δεν πρόκειται περί απίστευτης «αποκάλυψης» και δεν θέλω να φαντάζουν τόσο υπερβολικά τα σχόλιά μου ώστε να δημιουργήσουν εξωφρενικές προσδοκίες στο κοινό όταν η ταινία φτάσει στις κινηματογραφικές αίθουσες (που το αξίζει), όμως η Κέντερμαν έχει καταφέρει κάτι που ξεφεύγει του στενού πλαισίου της ελληνικής παραγωγής κι έχει φτιάξει ένα φιλμ ικανό να καταναλωθεί ευχάριστα (τουλάχιστον) από την ευρωπαϊκή αγορά.

Σοβαρά υπολογίσιμο κομμάτι της όλης επιτυχίας, ο Δημήτρης Ήμελλος πλάθει εξαιρετικά τη φιγούρα του κεντρικού ήρωα, στην πιο λαμπερή στιγμή της φιλμογραφίας του. Μου έλειψε ένας κάποιος τόνος υπερβολής και μεγαλύτερης φαντασίας οπτικά (στο στυλ του Ζαν-Πιερ Ζενέ, θα έλεγα, καθώς σκέφτομαι τις σκηνές του ράφτη στο πίσω μέρος του μαγαζιού), αλλά για πρώτη δουλειά οφείλω να πω ότι εξεπλάγην. Ευχάριστα.

Πατήστε το play (στη video gallery, πάνω δεξιά, κλασικά) και πάρτε μια πρώτη γεύση από τον πανέμορφο «Ράφτη», που προετοιμάζει την έξοδό του στους ελληνικούς κινηματογράφους (με το καλό) στις αρχές Ιουνίου, σε διανομή της εταιρείας Tanweer. Το σινεμά μας έχει λείψει εδώ και πολλούς μήνες. Επιστρέφοντας σ’ αυτό, θα χρειαστεί ν’ αναζητήσουμε (κυρίως και) feelgood ταινίες για να μας επαναφέρουν σε μια καλύτερη διάθεση. Θεωρώ πως τούτη η δουλειά έχει να προσφέρει και χαρά και συναισθήματα και φυγή. Δώστε της την πρέπουσα προσοχή. Στα θερινά σινεμά, δε, θα είναι χάρμα!