«Ray Donovan», the Hollywood «fixer».
Ξεκίνησε στις 30 Ιουνίου από το Showtime, το «Ray Donovan», η δραματική σειρά που το δίκτυο λανσάρει εδώ και πολλούς μήνες, ευελπιστώντας, φυσικά, αυτή να γίνει το μεγάλο του χαρτί στα ratings – ΟΚ, μαζί με το «Homeland». Η τηλεθέαση του πιλότου του συνιστά ρεκόρ στην ιστορία του δικτύου, νικώντας ακόμη και εκείνον του «Homeland» με 1,4 εκατομμύρια θεατές (έναντι 1,1 του τελευταίου). Συνεπικουρούμενο από διθυραμβικές κριτικές, από το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου, έχει όλες τις προϋποθέσεις για να γράψει σημαντική τηλεοπτική ιστορία.
Επιπλέον, πρόκειται για τον πρώτο μεγάλο τηλεοπτικό ρόλο του Λιβ Σράιμπερ, κινηματογραφικού ηθοποιού μέχρι τούδε, ο οποίος διαθέτει ένα φιζίκ που κολλάει ταμάμ στον τηλεφακό και όχι το σινεφακό, κατά τη γνώμη μας. Είναι καλός ηθοποιός, γοητευτικός ίσως, επ’ ουδενί ευειδής με ένα εκτόπισμα που κινείται μεταξύ Αλφαδιάς και Βητάντζας, οπότε ένας Άλφα ρόλος στη μικρή οθόνη είναι complete match και άπαντες, πιθανολογώ, ότι τον καλοδέχτηκαν. Και ορθώς. Ο ομώνυμος τύπος που του δίνει σάρκα και οστά στη σειρά εν προκειμένω, είναι ένας fixer του Λος Άντζελες, από αυτούς τους επαγγελματίες που ξελασπώνουν τους πλούσιους και διάσημους από τις βρωμιές στις οποίες εμπλέκονται ή προκαλούν. Στα πρώτα πλάνα, η κάμερα ίπταται πάνω από πολυτελείς περιοχές και οικίες της Πόλης των Αγγέλων και προσγειώνεται στην καθόλου… αγγελική κλίνη του παντρεμένου πελάτη του Ρέι, ο οποίος βρίσκεται κατά τον ξύπνιο του με μια κακαρωμένη γκόμενα. Φυσικά, απανταχού παρών εξ οπουδήποτε, ο Ρέι συντονίζει την ομάδα και καθαρίζει το τοπίο σε χώρο dt.
Οι εκπλήξεις στο καστ είναι πάρα πολύ ευχάριστες: στενή συνεργάτις του Ρέι η Λένα, παιγμένη από την ανδρόγυνη αγαπημένη Κάθριν Μόουνινγκ, την απόλυτη ατραξιόν του «L Word», την οποία δεν βλέπουμε συχνά. Ένας ακόμη άνθρωπός του είναι ο Στίβεν Μπάουερ, ο λατίνος κούκλος του «Scarface», πρώην κύριος Μέλανι Γκρίφιθ. Ακόμη, ο θαυμάσιος, πάντα, Έλιοτ Γκούλντ, ένας μεγαλοπελάτης του Ρέι, αλλά και ο Έντι Μάρσαν, αυτός ο ασχημούλης Βρετανός ηθοποιός με τα περίεργα χαρακτηριστικά, που φαίνεται να έχει σε μόνιμη βάση τσακωθεί με τη ζωή και έχει παίξει από το «Happy-Go-Lucky» μέχρι το «Η Χιονάτη κι ο Κυνηγός».
Ο ήρωας, λοιπόν, έχει δημιουργήσει, εκ πρώτης όψεως, ένα στιβαρό επαγγελματικό περιβάλλον. Ανήκει στην κατηγορία αυτών των «καθαρών – βρώμικων» ανθρώπων που οι κοινωνίες έχουν απόλυτη ανάγκη για να λειτουργήσουν ομαλά. Η ευμαρής ζωή του, με μια σύζυγο και δυο ωραία παιδάκια σε glam προάστιο του Λος Άντζελες είναι μια κατάσταση κερδισμένη με αίμα και ιδρώτα, αφού οι οικογενειακές του καταβολές υπήρξαν απόλυτα αντίξοες και μάλιστα με έναν πατέρα – τέρας, που μόλις αποφυλακίστηκε μετά από 20ετή κάθειρξη και επιστρέφει στην πόλη, και ο οποίος έχει φορτώσει με άπειρα δεινά όλα τα παιδιά του. Εδώ, έχουμε το έτερο μεγάλο αντίβαρο του ήρωα, τον οποίο ερμηνεύει άλλη μια υπέροχη έκπληξη στο καστ, ο Τζον Βόιτ. Ηθοποιός που μπορεί να παίξει τα χειρότερα («Anaconda»), αλλά και τα καλύτερα (ε, έχουμε πολλά να θυμηθούμε), εδώ καταπληκτικός και πολύ ωραία χτισμένος, μιας και δεν εμφανίζεται σε πάρα πολλά πλάνα, αλλά η παρουσία του μέσα από τους διαλόγους και τη διάδραση των ηρώων, και δη των αδελφών, είναι δεσποτική, σχεδόν τρομακτική, υποσχόμενη μεγάλα δράματα για τη συνέχεια.
Ξύνοντας το «Ray Donovan» βρίσκει κανείς, αφενός έναν τύπο ο οποίος κάνει μια δουλειά γεμάτη σασπένς που έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρει, αφετέρου, όμως, έναν καθαρόαιμο δραματικό ήρωα που κουβαλάει πολύ σκύβαλο παιδιόθεν. Ως εκ τούτου, μιλούμε για ένα δράμα χαρακτήρων και ανθρώπων. Ο πιλότος ξοδεύεται στο μέγιστο μέρος του φωτίζοντας τους πρωταγωνιστές και δίνοντας το background που τους έφερε σε αυτό το σημείο της ζωής τους: Ο Ρέι, ο care taker των πάντων, ο αέναα alert, δεν είναι καμιά αθώα περιστερά γιατί έχει και λίγο του πουλιού του το χαβά με μια γκομενίτσα που «προσέχει». Πάνω από όλα, όμως, ο τρόμος του, το μεγάλο του βάσανο, είναι σαφώς ο άνθρωπος που τον έφερε σε τούτο τον κόσμο. Αυτό τον κάνει και ενδιαφέροντα. Έχει πάρα πολλούς λόγους να τον μισεί, αλλά ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους τον φοβάται; Τα αδέλφια είναι μια δραματική εικόνα και ένα αίτιο απόλυτης απέχθειας: ο Μπάντσι κακοποιήθηκε από παπά όταν ήταν παιδί και τώρα ζει μόνο για να πίνει, ο Τέρι, διαρκώς έτοιμος να επιτεθεί, έχει ένα γυμναστήριο για boxing και πάσχει από Πάρκινσον, ενώ η μικρή του αδελφή, η Μπρίτζετ, αυτοκτόνησε όταν ήταν έφηβη.
Μέσα από αυτόν τον εξτρεμιστικά ανώμαλο οικογενειακό ιστό, που δε θα έπρεπε να είναι σε τόσο υψηλά ντεσιμπέλ γιατί δε χρειάζεται, ο Ρέι αποπειράται να διατηρήσει την ημερήσια ρουτίνα του, αλλά είναι σαφείς οι σεισμογενείς πυρήνες πέριξ του και δε θα τα καταφέρει. Μας επεξηγήθηκαν ρητά και υπέρ το δέον κρυστάλλινα – σε σημείο εκκωφαντικό – για να μπορέσουμε να τους αντιπαρέλθουμε – εδώ αρνητικό πρόσημο στα σημεία. Κοντολογίς, οι πολλοί που θα περιμένουν να δουν έναν fixer να τακτοποιεί τα κακώς πεπραγμένα και σα… ninja να τα λύνει, μάλλον θα βγουν χαμένοι ή τουλάχιστο έτσι φαίνεται από αυτόν τον πιλότο. Αυτοί που περιμένουν να δουν το δράμα του ανθρώπου που οι δουλειές του είναι το άλλοθι για να γεμίζουν κάποια λεπτά του επεισοδίου, μάλλον είναι οι κερδισμένοι. Ή έτσι φαίνεται.
Αναμένουμε το στόρι να επικεντρωθεί στον αγώνα των δύο ανδρών: πατέρα – γιου, γιατί αυτές οι λίγες σκηνές στον πιλότο διαθέτουν εκπληκτική δυναμική. Ο τρόπος που θα κινηθεί θα δώσει βάρος και στους άλλους χαρακτήρες, κυρίως στους γυναικείους, οι οποίοι υπολείπονται ισχύος: και η γυναίκα του που βγαίνει υστέρω απατημένη, και η ανδρόγυνη συνεργάτις που δεν είναι ακριβώς γυναίκα, και η γκομενίτσα που αναλώνεται στο δεν-μπορώ-να-σταματήσω-να-σε-σκέφτομαι. Και αλίμονο, να μην φιλοδοξεί να είναι anti-hero series τύπου «Sorpanos» (μεγάλη κατάρα η μοναδικότητά του), ούτε να καλύψει ανείπωτες ιστορίες του «Entourage», ούτε να το τραβήξει από τις κοτσίδες σαν «Dirty Sexy Money». Αναμένουμε να έχει κάτι δικό του, γιατί έχει όλα τα εχέγγυα.
