FreeCinema

Follow us

«ONE MISSISSIPPI»: ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ.


H Tιγκ Νοτάρο για τους λάτρεις του stand-up comedy είναι γνωστή κι αγαπημένη, αλλά ίσως όχι τόσο πολύ στους κινηματογραφόφιλους. To γλυκόπικρο «One Mississippi» είναι μια υπόθεση δική της, αφού σε αυτό έχει αναλάβει τους ρόλους της creator, της σεναριογράφου και της παραγωγού.

Σε αυτή την υπόθεση, η Νοτάρο έχει κοντά της στα γραψίματα την Ντιάμπλο Κόντι, την οσκαρούχα σεναριογράφο του «Juno», αλλά και τον Λούις Σι Κέι στην παραγωγή. Η Νοτάρο παίζει μια ραδιοφωνική παραγωγό η οποία ζει στο Λος Άντζελες, αλλά επιστρέφει στην πατρίδα της το Μισισίπι για να είναι κοντά στη μητέρα της που πρέπει να αποσυνδεθεί από τη μηχανική υποστήριξη, όντας σε απόλυτη καταστολή εδώ και καιρό. Εκεί η Τιγκ, όπως είναι το όνομά της και στη σειρά, ξαναβρίσκει τον αδελφό της, τον περίεργο πατριό της, το επαρχιακό περιβάλλον που της μοιάζει κωμικό και οικείο, συνάμα κι όλες τις μνήμες – επώδυνες και ανώδυνες – που έζησε εκεί. Έχει υποβληθεί σε εγχείρηση εκτομής και των δύο μαστών και είναι ταλαιπωρημένη. Καθόλου μυθοπλαστικά όλα αυτά, καθώς η Νοτάρο αυτό ακριβώς πέρασε πριν από τέσσερα έτη. Την κατάσταση της υγείας της έκανε stage show στο Largo στο Λος Άντζελες, ένα μνημειώδες show από ό,τι λένε, τόσο που ο Λούις Σι Κέι της ζήτησε να το προσαρμόσει για ραδιοφωνική μετάδοση. Εκείνη δέχτηκε, γιατί θεώρησε ότι μπορεί οι κωμικές της μαρτυρίες να συνδράμουν πολλές γυναίκες με το ίδιο θέμα υγείας. Αυτό ήταν το πρώτο λιθαράκι για την ανάπτυξη μιας σειράς τόσο προσωπικής – και είναι αξιοθαύμαστο καθώς απαιτείται πολύ κουράγιο για να «εξομολογηθείς» σχεδόν τη ζωή σου με τα άτεγκτα μηχανάκια να σε παραμονεύουν.

One Mississippi 4

Η επιστροφή της ηρωίδας, που συναντά με άλλα μάτια πια το σχεδόν απαράλλαχτο επαρχιακό περιβάλλον, σκαλώνει στις χωροταξικές λεπτομέρειες του πού καθόταν η μητέρα της, τους χώρους του σπιτιού που ξεβράζουν διαλόγους, τσακωμούς και θαμμένες στιχομυθίες, αλλά εμπλουτίζεται με νέες γνωριμίες λίγο πιο απλοϊκές και παραδόξως πιο ενδιαφέρουσες. Πέρα από την προσωπική περιπέτεια της υγείας της, η Τιγκ ξέρει ότι τα μυστικά και τα ψέματα μες στην οικογένεια περισσεύουν: μαθαίνει για έναν χαμένο αδελφό και έρχεται αντιμέτωπη με τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη όλα της τα παιδικά χρόνια, μια εμπειρία που ο πατριός της συμβουλεύει να αφήσει πια πίσω. Εκεί, πέρα από το ό,τι της πέφτει το σαγόνι στο πάτωμα (όπως και το δικό μας), συνειδητοποιούμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ σκληρό παρελθόν, που η στωικότητα και η ευφυία της ηρωίδας επεξεργάζεται βραδέως, λέγοντάς μας «περασμένα, αλλά όχι ξεχασμένα». Όλα αυτά καθόλου κωμικά δεν είναι στ’ αλήθεια, όμως κεντιούνται με όμορφους διαλόγους, οξείες ατάκες αλλά και αξιολάτρευτους χαρακτήρες, που μπορεί να είναι από τον βουτυρομπεμπέ αδελφό της, τον τόσο straight και τόσο αξιαγάπητα βλάκα, μέχρι τις γειτόνισσες, οι οποίες την ντύνουν queen του πανηγυριού και, πια, γελάμε που η σοβαρότητα της κατάστασης ντύνεται καρναβάλι.

One Mississippi 3

Όντας gay, εντός και εκτός οθόνης, η Νοτάρο με τα κομμένα στήθη (οποία ειρωνεία…) και το αγορίστικο physique, βάζει μια δική της σφραγίδα σε αυτή τη σχετικά νεανίζουσα κατηγορία των dramedies. Και το «Transparent» και το θαυμάσιο «Fleabag» εσχάτως, είναι δυο παρόμοιες περιπτώσεις, όπου κάτω από αυτές τις αστείες, μερικές φορές ντροπιαστικές καταστάσεις, με τις οποίες κοκκινίζεις βλέποντάς τις, κρύβονται τα πιο σπαρακτικά πράγματα. Το ωραίο είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε καθόλου με κυνισμό, τουλάχιστον εδώ, που προσγειώνει, συχνά ανώμαλα, το συναίσθημα και σε περιπτώσεις μειώνοντάς το. Εδώ δεν έχουμε κάτι τέτοιο, και χαμογελάμε που η Τιγκ μπορεί και κοιτάζει με τρυφερότητα τον περίγυρό της και δίχως καμιά κυνικότητα τις δικές της τις πληγές. Είναι ευθεία, γενναία και συγκινητική φιγούρα. Και το «Οne Mississippi», ένα μικρό διαμάντι που δεν γυαλίζει.

One Mississippi