του Ηλία Φραγκούλη

Αν και Νότιος, η Γλυφάδα δεν είναι για μένα ένας συνηθισμένος προορισμός εξόδου. Το επισημαίνω, διότι ως άνθρωπος που αγαπά το σινεμά, πλέον, μπορώ να προσθέσω με άνεση την περιοχή για μελλοντικές επισκέψεις, αν θέλω να παρακολουθήσω ένα φιλμ που έχασα ή κάποιο που με ικανοποίησε πάρα πολύ και θα ξανάβλεπα σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη δημοσιογραφική του προβολή. Δυστυχώς, για τους επαγγελματίες του δικού μου κλάδου, το γεγονός ότι βλέπουμε τις καινούργιες ταινίες νωρίτερα (ώστε να γράψουμε έγκαιρα την κριτική τους) μας στερεί τη δυνατότητα της αληθινής εμπειρίας της κινηματογραφικής αίθουσας, της επαφής (και) με το αληθινό κοινό. Του πόσο άδεια ή γεμάτη είναι, των (όποιων) αντιδράσεων και της παραγωγής… θορύβου (ή όχι) από τους θεατές, του πλησιάσματος των ανθρώπων μετά το τέλος της ταινίας για να… κρυφακούσω γνώμες για το φιλμ, για να πάρω μια εντύπωση του προς τα πού προσανατολίζεται το word of mouth. Αυτά τα πράγματα πολλοί από εμάς, τους κριτικούς, τα ξεχνούν. Προσωπικά, θεωρώ πως είναι απαραίτητο να κρατάμε επαφή με το σινεμά υπό τις συνθήκες που το μάθαμε και εμείς. Σαν θεατές. Διότι αυτό είμαστε, πρωτίστως.

‘Ήμουν περίεργος να δω το πώς η εταιρεία Tanweer «μεταμόρφωσε» το μικρό multiplex των Cinepolis στη Γλυφάδα. Αυτά τα πράγματα, φυσικά, γίνονται καλύτερα… από πρώτο χέρι. «Χωμένα» μέσα σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν εστιατόρια και καφετέριες, επιτρέποντάς σου να καλύψεις πλήρως τις ανάγκες μιας βραδινής εξόδου, τα Town Cinemas της οδού Ζησιμοπούλου (στο νούμερο 7) σε υποδέχονται με τεράστια banners επερχόμενων στουντιακών τίτλων μαζικής κατανάλωσης, καθώς διασχίζεις το open air μαρμάρινο μονοπάτι που σε οδηγεί προς το ταμείο και το bar του κινηματογράφου. Το foyer είναι πραγματικά ευρύχωρο και το δέρμα του μεγάλου καθιστικού δένει με τις πόρτες εισόδου των τεσσάρων κινηματογραφικών αιθουσών που μοιράζονται στους ορόφους του κτηρίου. Μπήκα στην αίθουσα 1 και παρακολούθησα την προβολή της ταινίας «Φανταστικά Ζώα: Τα Εγκλήματα του Γκρίντελβαλντ», έργο απαιτήσεων από άποψη οπτικής και ακουστικής, αλλά όχι σε 3D (δεν το προτιμώ, οι μύωπες αντιμετωπίζουμε αυτές τις προβολές μάλλον άβολα, επιχειρώντας να προσαρμόσουμε το σχετικό ζευγάρι γυαλιών πάνω από το δικό μας…).

Η μεγαλύτερη αίθουσα των Town Cinemas προσφέρει μια αντίστοιχα χορταστική οθόνη, ιδανικές συνθήκες προβολής ψηφιακού 4K (επιτέλους) και ήχο Dolby Surround 7.1 που διαχέεται γύρω από τα καθίσματα και σε κάνει να απολαμβάνεις ακόμη καλύτερα το περιβάλλον της ταινίας. Τα καινούργια δερμάτινα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί πλέον εξασφαλιζουν μεγαλύτερη απόσταση και από τα μπράτσα των διπλανών, όσο και των σειρών μεταξύ τους. Οι αίθουσες 2 και 3 είναι ελαφρώς μικρότερες, αλλά οι αναλογίες σε σχέση με το μέγεθος των οθονών είναι πολύ σωστές (οι πρώτες εικόνες – που είχα δει πριν μπω μέσα στα σινεμά – μου είχαν δώσει εσφαλμένες εντυπώσεις, οι οποίες διορθώθηκαν πλήρως όταν βρέθηκα εκεί και παρακολούθησα αποσπάσματα προβολών). Η καλύτερη έκπληξη, ίσως, ήταν η αίθουσα 4, η οποία διαφέρει σε χρωματικούς τόνους, αισθητική και… καθίσματα. Το μπλε και το γαλάζιο των υπολοίπων δίνει τη θέση του στο καφέ, σε συνδυασμό με τους πορτοκαλί φωτισμούς του LED, ο ήχος είναι Dolby Surround 5.1, αρκετά πιστός για μια αίθουσα 86 δερμάτινων καθισμάτων που μετακινούνται και προσαρμόζονται ανάλογα με τις κινήσεις / «εντολές» του σώματος για πιο αναπαυτική στάση. Με λίγα λόγια, η αίθουσα 4 είναι ίσως η πιο «adult» πρόταση των Town Cinemas και ελπίζω ο προγραμματισμός της να προσαρμοστεί σε μια τέτοια λογική.

Μιας και το εγχείρημα είναι αρκετά τολμηρό και φιλόδοξο, ειδικά για τούτη την περίοδο της «κρίσης», με συμπτώματα μικρής πτώσης του αριθμού των εισιτηρίων που κόβονται σήμερα στην Ελλάδα, είχε επιπλέον ενδιαφέρον να απευθύνω μερικά ερωτήματα στον Γενικό Διευθυντή της εταιρείας Tanweer, Γιάννη Καλφακάκο. Από συζητήσεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν, έχω διακρίνει επαγγελματισμό, σκεπτικισμό και γνώσεις που απέχουν από τα παλιοκαιρίσια μυαλά της ελληνικής κινηματογραφικής διανομής.

Από γραφείο διανομής ταινιών, δραστηριότητα μέσω της οποίας σας γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα, με τα Town Cinemas προχωράτε και στο κομμάτι των κινηματογραφικών αιθουσών. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

Παγκοσμίως, για να έχει ανάπτυξη ο κινηματογράφος, πρέπει να ανοίγουν καινούργιες αίθουσες και να ανακαινίζονται σε εύλογα χρονικά διαστήματα οι υπάρχουσες. Με αυτόν τον τρόπο οι κινηματογραφικές εταιρείες είναι πάντα σύγχρονες. Δυστυχώς, στην Ελλάδα της κρίσης, η ανάπτυξη νέων κινηματογραφικών αιθουσών και οι ανακαινίσεις των παλαιότερων έμειναν στάσιμες, εξαιρέσει ελαχίστων περιπτώσεων, αποτέλεσμα το οποίο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το box-office. Η νέα γενιά δεν έχει εντάξει την έξοδο του κινηματογράφου στην καθημερινότητά της, όπως την είχαν οι άμεσα προηγούμενες γενιές στην αντίστοιχη ηλικία. Οι Millennials είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με την τεχνολογία, ενημερώνονται ανά λεπτό για όλους και για όλα, και πάντα ήταν το core κοινό των κινηματογράφων.

Η μη ανάπτυξη σύγχρονων αιθουσών και η έλλειψη των τελευταίων τεχνολογικών επιτευγμάτων στον κινηματογράφο ήταν ο βασικότερος λόγος που μας οδήγησε να εμπλακούμε και σε αυτό το επιχειρηματικό κομμάτι, δημιουργώντας κάτι σύγχρονο και απόλυτα ενημερωμένο τεχνολογικά, ευελπιστώντας ότι η νέα γενιά θα το εκτιμήσει και θα το κάνει δικό της. Με αυτόν τον τρόπο θέλαμε να παρουσιάσουμε τι σημαίνει για εμάς κινηματογραφική εμπειρία.

Για ποιο πράγμα θα λέγατε ότι καμαρώνετε περισσότερο ως προτέρημα των πρώτων Town Cinemas, απέναντι στο σύνολο των κινηματογραφικών αιθουσών της Αθήνας;

Τρία πράγματα είναι που μας κάνουν υπερήφανους στα Town Cinemas (στη Γλυφάδα):

α) Επίπεδο προβολής & ήχου (μηχανή προβολής Barco Laser Projector 4K 18.000 lumen, ήχος Dolby Surround 7.1 & 5.1 στις μικρότερες αίθουσες)
β) Άνεση στον χώρο εντός και εκτός αιθουσών
γ) Σεβασμός στον κάθε θεατή

Τα πρώτα Town Cinemas στη Γλυφάδα διαθέτουν τέσσερις αίθουσες. Είναι, δηλαδή, ένα μικρό multiplex. Θα δείξετε προτίμηση σε αυτό το μοντέλο κινηματογράφων ή σας ενδιαφέρει και η μονή αίθουσα;

Στην Ελλάδα, τη συγκεκριμένη περίοδο, το μοναδικό μοντέλο ανάπτυξης κινηματογράφου που μπορεί να αντεπεξέλθει επιχειρηματικά είναι αυτό των 4 έως 6 αιθουσών. Τα μεγάλα multiplex, πληθυσμιακά, θεωρούμε ότι έχουν καλύψει σχεδόν όλες τις μεγάλες γεωγραφικές περιοχές. Ο μόνος τρόπος για να προσεγγίσεις νέους θεατές είναι να πας κοντά τους. Δηλαδή, το convenience που συχνά συζητάμε. Η μονή αίθουσα έχει νόημα αν διαθέτει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτήρα, κάτι unique. Ειδάλλως, δεν αποτελεί για εμάς προτεραιότητα τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Υπάρχει πρόθεση να επεκταθεί το δίκτυο των αιθουσών σας και εκτός Αθήνας και πόσο μακροπρόθεσμα θα το τοποθετούσατε αυτό;

Η πρώτη φάση ανάπτυξης της εταιρείας (που είναι 3 – 5 χρόνια) περιορίζεται στην Αθήνα και ίσως στη Θεσσαλονίκη. Προχωρώντας, βλέποντας και κάνοντας.

Ποιος είναι για εσάς ο #1 εχθρός του κινηματογράφου στην Ελλάδα σήμερα;

Οι εχθροί είναι δύο: α) η πειρατεία σε όλες της τις μορφές και β) ο κακός ανταγωνισμός αιθουσών και διανομέων.

Εάν θα θέλαμε να το επεκτείνουμε λίγο και να μην περιοριστούμε μόνο στη λέξη «εχθρός», υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν αφήνουν τον κινηματογράφο να αναπτυχθεί περισσότερο. Κατ’ εμέ, 1) η έλλειψη σημαντικών ελληνικών παραγωγών, 2) η απειλή της πλατφόρμας που είναι η νέα συνήθεια νόμιμης παρακολούθησης ταινίας ή σειράς στο σπίτι, 3) η πληθώρα των ταινιών που βομβαρδίζει και μπερδεύει τον θεατή εβδομαδιαίως και 4) η έλλειψη διαφήμισης της αίθουσας και της ταινίας.

Όλα τα παραπάνω, εάν υπήρχε συνεννόηση από τις εταιρείες που διαχειρίζονται τις αίθουσες και την διανομή, θα μπορούσαν να έχουν διορθωθεί ή εξομαλυνθεί σε κάποιο βαθμό. Για παράδειγμα, ο μοναδικός οργανισμός του κλάδου μας που μάχεται για την πειρατεία ενεργά είναι η Ε.Π.Ο.Ε. (Εταιρεία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων), την οποία θα έπρεπε να υποστηρίζουμε όλοι. Αντ’ αυτού, τη στηρίζουν 2,5 διανομείς, κανένας αιθουσάρχης. Πού είναι οι υπόλοιποι 19; Πού είναι η Ένωση Αιθουσαρχών;

Κλείνοντας, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τις ερωτήσεις σου, όπως και για τα σχόλια που κατά καιρούς έχεις αναρτήσει, για τα καλώς και κακώς κείμενα στην κινηματογραφική αγορά!

Με τη σειρά μου, να προσθέσω πως χαίρομαι να παρατηρώ πολιτικές και πρακτικές κινήσεις ανάπτυξης που αφορούν την κινηματογραφική ψυχαγωγία, ειδικά αν έχουν τέτοιο αποτέλεσμα. Δεν παρατήρησα ψεγάδι σε αυτά τα σινεμά. Εάν οι θεατές και επισκέπτες των Town Cinemas έχουν να προτείνουν κάτι ή να προσθέσουν τις δικές τους παρατηρήσεις, ο χώρος των σχολίων (που ακολουθεί κάτω από το post) είναι διαθέσιμος… ελεύθερα. Είναι σίγουρο πως οι αρμόδιοι θα σας διαβάσουν. Επίσης, να πούμε πως όλοι οι χώροι των Town Cinemas της Γλυφάδας είναι προσβάσιμοι. Και στο πλησίον στενό της Μεταξά έχει κατάστημα Kayak. Δεν άντεξα. Έπρεπε να το πω. Αδυναμίες…