Πέρσι, με την διοργάνωση του τέταρτου ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ να πέφτει πάνω στην έκρηξη των capital controls, τα εισιτήρια που κόπηκαν στο σινέ ΑΝΕΣΙΣ ήταν… αυξημένα! Ο κινηματογράφος σίγουρα νοιάζεται για την ημερήσια είσπραξη, όμως εγώ, προσωπικά, περισσότερο υπολογίζω την προσέλευση των θεατών ασχέτως αντιτίμου, νιώθω την πραγματική ευχαρίστηση όταν βλέπω ότι αυτό που έχω δημιουργήσει προσελκύει κόσμο που αγαπά το σινεμά και το repertory πρόγραμμα, με πιάνει μια συγκίνηση όταν έρχονται άνθρωποι μετά την προβολή και με ευχαριστούν για την απόλαυση που τους πρόσφερε το φιλμ, γιατί ανακάλυψαν ένα παλιό έργο που κάτι τους είπε ή μπορεί και να τους άλλαξε λιγάκι τη ζωή. Ναι, τέτοιος είμαι!
Από τη δεύτερη χρονιά κιόλας, μια κυρία με είχε πλησιάσει στο τέλος της προβολής των «Μυστικών της Κρεβατοκάμαρας» («παρθενική» ολοκαίνουργιας κόπιας φιλμ για την επανέκδοση εκείνης της χρονιάς), για να μου πει το αξέχαστο: «Μην το σταματήσετε αυτό που κάνετε, είναι υπέροχο»! Το προσπαθώ, όπως βλέπετε. Σχεδόν μόνος. Αλλά το γουστάρω. Είμαι τρελός. Γνωστό κι αυτό.
Φέτος επέλεξα να πάμε… διακοπές στο ΑΝΕΣΙΣ, ίσως επειδή οι περισσότεροι από εσάς μάλλον αυτές τις μέρες συνειδητοποιείτε πως φτάσαμε στα τέλη Ιουλίου και… σχεδόν έφυγε και τούτο το καλοκαίρι! Επειδή η ειδησεογραφία είναι πιο σκατά από ποτέ, παγκοσμίως, η μεγάλη οθόνη ας προσφέρει μια ευκαιρία φυγής, στις δυσκολίες τις μεγάλες της ανθρωπότητας – αυτός ήταν και ο πιο ισχυρός της ρόλος, άλλωστε.
Κάθε βράδυ, λοιπόν, μέχρι και τις 27 Ιουλίου, με βρίσκετε στο ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, να απαντώ σε απορίες σας, να νιώθω και τη δική σας χαρά με τις ταινίες, να το γιορτάζω με τους φίλους μου. Αυτοί που δεν υποστηρίζουν την προσπάθειά μου είναι γνωστοί, το έχουν αποδείξει με την απουσία τους όλα αυτά τα χρόνια, συναδελφικά το δηλώνουν δημόσια με την αδιαφορία ή κάτι άψυχες αντιγραφές του δελτίου Τύπου στις οποίες αποκρύπτεται το site «διακριτικά» (πάντα γελάω με αυτό). Εντάξει, υπάρχουν και οι κάποιες τρικλοποδιές από ανθρώπους του χώρου, που θέλει η «αγάπη» τους για το άτομό μου να βγει με σημαιοστολισμούς και παρελάσεις να εκφραστεί, είπαμε, η χαρά δεν κρύβεται, πόσω μάλλον και η χαιρεκακία. Αλλά, αγάπη μου, όλα εδώ πληρώνονται, μία ζωή θα το λέω (δεν έχω κι άλλη), το κακό το karma θα σου το ανταποδώσει κάποια στιγμή, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά πρωτίστως διότι δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου. Εγώ κάθε καλοκαίρι εδώ θα είμαι. Εσένα θα σου έρθει το ξαφνικό, στην τελική. And world peace!
