FreeCinema

Follow us

BIGGER THAN TV, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!

Δίπλα στη λίστα με τα μπάζα, η συντακτική ομάδα του FREE CINEMA ψήφισε και τις καλύτερες ταινίες που βασίστηκαν σε τηλεοπτικές σειρές (με αφορμή, πάντα, την όχι ακριβώς πετυχεσιά του «21 Jump Street»). Η κατάταξη προέκυψε μετά το άνοιγμα της κάλπης. Ετοιμάσου για σοκ και δέος, όταν ανακαλύψεις τις απουσίες από τη δεκάδα που ακολουθεί. Γιατί μπορούμε!

10

JACKASS: THE MOVIE (2002) του Τζεφ Τρεμέϊν

ΣΕΙΡΑ: JACKASS (2000 - 2002)


Δημιούργημα των Τζόνι Νόξβιλ, Σπάικ Τζόουνζ και Τζεφ Τρεμέιν, το «Jackass» βρήκε τηλεοπτική στέγη στο αμερικανικό MTV και τόλμησε να προβληθεί για τρεις συνεχόμενες σεζόν, παρουσιάζοντας μια hardcore παρέα… ηλιθίων, οι οποίοι έθεταν εαυτούς σε κίνδυνο διαπράττοντας τις μεγαλύτερες μαλακίες που κατέγραψε ποτέ ο φακός της κάμερας. Και τίποτε άλλο! Από τις guerilla λήψεις και το attitude… στα μούτρα του όποιου ντοκιμαντερίστικου ή reality στιλ τηλεόρασης, το «Jackass» πέρασε στη μεγάλη οθόνη με μοναδικό σκοπό να δείξει πράγματα που η λογοκρισία των λιγοστών ιντσών δε θα επέτρεπε ποτέ, ενώ το δεύτερο sequel του (2010) μας πήγε ακόμη ένα σκαλί παραπάνω, πετώντας αληθινά… 3D σκατά στο θεατή! Έχω δει άνθρωπο που παρακολουθούσε το πρώτο φιλμ στην Αμερική να εγκαταλείπει την προβολή τρέχοντας για να κάνει εμετό. Πρόλαβε και βγήκε… Η.Φ.

9

MISSION: IMPOSSIBLE (1996) του Μπράϊαν Ντε Πάλμα

ΣΕΙΡΑ: MISSION: IMPOSSIBLE (1966 - 1973)


Εξαιρετικά επιτυχημένο κινηματογραφικό franchise, βασισμένο στη διάσημη τηλεοπτική σειρά που έμεινε στον αέρα για επτά χρόνια, πριν αναβιώσει ατυχώς το 1988 (για δύο μέτρια χρόνια). Πρωταγωνιστής της ο Πίτερ Γκρέιβς, ως επικεφαλής άκρως απόρρητης, high-tech ομάδας «αλεξίσφαιρων» υπερ-πρακτόρων οι οποίοι ολοκληρώνουν πάντα με επιτυχία… αδύνατες αποστολές. Άμα τη μεταφορά του στο σινεμά, τα ηνία πήρε ο πολυμήχανος πράκτορας Ίθαν Χαντ του Τομ Κρουζ και αυτό το franchise βρήκε τη θέση του στον κόσμο, ανατρέποντας τον κανόνα που θέλει τα sequel χειρότερα του πρωτότυπου. Από το εντυπωσιακό, αλλά κενό ανθρωπιάς, υπερ-θέαμα του Ντε Πάλμα, στο ρομαντικό, λυρικά βίαιο, «χορόδραμα» του Τζον Γου (2000), και στο υπόκωφο ψυχογράφημα δράσης του Τζέι Τζέι Εϊμπραμς (2006), μέχρι το «Απίθανο» live action… animation «Πρωτόκολλο Φάντασμα» του Μπερντ (2011), γίνεται καλύτερο, πιο φρέσκο και γελαστό, από ταινία σε ταινία. Ι.Π.

8

TWILIGHT ZONE: THE MOVIE (1983) των Τ. Λάντις, Σ. Σπίλμπεργκ, Τ. Ντάντε, Τ. Μίλερ

ΣΕΙΡΑ: TWILIGHT ZONE (1959 - 1964)


Σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να μεταφέρεις τη μινιμαλιστική μαγεία μιας από τις επιδραστικότερες σειρές της αμερικανικής τηλεόρασης, πόσω μάλλον όταν τα γυρίσματα της κινηματογραφικής εκδοχής συνοδεύονται από ένα από τα πλέον διαβόητα ατυχήματα που στοίχισε τη ζωή στο Βικ Μόροου και σε δύο ανήλικα παιδιά. Κι όμως, το στοιχειωμένο κυριολεκτικά αποτέλεσμα καταφέρνει να διασώσει το γράμμα και το πνεύμα του πρωτότυπου. Ένας ευφυής πρόλογος που επιστρέφει αριστουργηματικά στον επίλογο, ένα εκπληκτικό πρωτότυπο – και καταραμένο – πρώτο επεισόδιο – γροθιά στο ρατσισμό από το Λάντις, μια καλοσυνάτη οικογενειακή μεταφυσική συνέχεια δια χειρός του – και παραγωγού – Σπίλμπεργκ, μια ευφυής παραβολή από τον Ντάντε για την παράλληλη τηλεοπτική πραγματικότητα και μια πιστή μεταφορά ενός από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς («Τρόμος στα 20.000 Πόδια») από τον ελληνικής καταγωγής (!) Μίλερ, αρκούν για να καταστήσουν αυτή την κινηματογραφική εκδοχή γνήσιο σταθμό στη… Ζώνη του Λυκόφωτος. Λ.Α.

7

CHARLIE’S ANGELS (2000) του ΜακΤζι

ΣΕΙΡΑ: CHARLIE’S ANGELS (1976 - 1981)


Αν το 70’s serial ήταν ένα φεμινιστικό τοτέμ fun, η ταινία χειραφετούνταν σε ένα… Μωραθώνιο – δόλωμα για ένα κωμικό whodunit «η ισχύς εν τη ενώσει» πρακτορικής δράσης, όπου έκλεβαν καρδιές και μυστικά: η τσαχπίνικη αλλαγή φύλου στα αρσενικά στερεότυπα του είδους (ο Τζέιμς Μποντ κορίτσαρος στον κύβο), το πάρτι μεταμφιέσεων και ντεκόρ, η παιχνιδιάρικα θεαματική σε στεριά, θάλασσα και αέρα δράση συν το… μάτι κάστινγκ, που ανέβασε στην πασαρέλα, πλάι στις Μπάριμορ – Ντίαζ, τη Λιου θυματοποιώντας απολαυστικά στους δεύτερους (φυσικά) αντρικούς ρόλους Μάρεϊ – Ρόκγουελ – Γκλάβερ – Γουίλσον. Girl power, φιλενάδα… Α.Μ.

6

THE ADDAMS FAMILY (1991) του Μπάρι Σόνενφελντ

ΣΕΙΡΑ: THE ADDAMS FAMILY (1964 - 1966)


Παραλίγο cult, στα όρια του camp σειρά που έτυχε τριών τηλεοπτικών εκδοχών: μιας ασπρόμαυρης (1964 – 1966), μιας κινουμένων σχεδίων (1973 – 1975) και μιας έγχρωμης (1993 – 1995). Πάντα εκκεντρική, όχι πάντα ξεκαρδιστική, έβγαζε γλώσσα στην clean-cut οικογένεια του αμερικάνικου ονείρου και στη δικτατορία του φυσιολογικού. Στο σινεμά ευτύχησε να πάρει υπόσταση από τους τραγικά παραγνωρισμένους στο Χόλιγουντ, μεθυστικούς ποιητές ήθους, την Αντζέλικα Χιούστον και τον Ραούλ Τζούλια, τον εμβληματικό καρατερίστα Κρίστοφερ Λόιντ, αλλά και την πρωτοεμφανιζόμενη φωτισμένη μικρή, τότε, Κριστίνα Ρίτσι. Υπέροχα «ανώμαλη», κατάμαυρα κωμική, εύστοχα δεικτική, αλλά και αναρχικά τρυφερή, αυτή η γοτθικά αριστοκρατική οικογένεια διατήρησε σχεδόν ατόφιο το ξεχωριστό ταμπεραμέντο της στο εν έτει 1993 sequel της. Ι.Π.

TAGS: ,