FreeCinema

Follow us

Οι καλύτερες ταινίες της σεζόν 2008 – 2009.

Οι 10 καλύτερες ταινίες της κινηματογραφικής σεζόν 2008 – 2009, αποκλειστικά με φιλμ που διανεμήθηκαν στη χώρα μας, είναι εδώ. Μια λίστα που συζητιέται, ενίοτε προκαλεί και, αν μη τι άλλο, διαφέρει από την προβλεψιμότητα των «ιερών αγελάδων» και της «κουλτούρας» της ντόπιας κριτικής. Αυτός είναι ο ειλικρινής απολογισμός του Ηλία Φραγκούλη.

Είναι αυτή η μοναδική στιγμή του χρόνου στην οποία αποκαλύπτεται μια τρομακτική αλήθεια: υπάρχουν και ταινίες που μου αρέσουν! Ακολουθώντας, λοιπόν, την παράδοση της ελληνικής κινηματογραφικής πραγματικότητας (και όχι τα αμερικανικά πρότυπα απολογισμού έτους), ιδού η λίστα με τα 10 σημαντικότερα κινηματογραφικά φιλμ που (διανεμήθηκαν στη χώρα μας και) επέλεξα από τη σεζόν η οποία μόλις τέλειωσε. Η σειρά αρίθμησης είναι πάντοτε αξιολογική. Η αντοχή τους στο πέρασμα του χρόνου θα τεσταριστεί με αναδρομικές επισκέψεις, δικές μου και δικές σας, στο μέλλον…

Πριν από την αντίστροφη μέτρηση, να σημειωθεί ότι η χειρότερη ταινία της κινηματογραφικής σεζόν 2008 – 2009 ήταν το «Η Σκόνη του Χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου («Σπύρο… Ελένη… Σπύρο… Ελένη… Σπύρο… Ελένη… Σπύρο… Ελένη… Σπύ…»). Η λίστα είχε παρουσιαστεί με αυτή τη σειρά και από την εκπομπή CINEMaD.

10

WANTED (2008) του Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ


Τσαμπουκάς αλά «Fight Club», αδρεναλινική δράση που καταρρίπτει νόμους της βαρύτητας και άλλες θνητές παπαριές, σκηνοθετημένα από το μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να λέει πως είναι ο διάδοχος του Τζέιμς Κάμερον σήμερα. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

9

MILK (2008) του Γκας Βαν Σαντ


Οφείλει πολλά στο ντοκιμαντέρ για τον Χάρβεϊ Μιλκ από τα 1984, αλλά και πάλι είναι προς τιμήν του Βαν Σαντ το ότι απέφυγε να υπογράψει μια gay, ακτιβιστική ντουντούκα, για να περάσει ένα μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους: You gotta give them hope! (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

8

ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΡ (2008) του Αρι Φόλμαν

Vals Im Bashir


Διαβάζοντας τις λέξεις μέσα από τα πυρά του πολέμου στο Λίβανο, μπορούσε κανείς να διακρίνει το αληθινό θέμα αυτού του εξαιρετικού, αυτοβιογραφικού και τόσο συγγενούς με ντοκιμαντέρ animation: η μνήμη τρώει τα σωθικά…

7

WALL-E (2008) του Αντριου Στάντον


Αν βγάζαμε όλη την περιπέτεια με τα υπολείμματα του ανθρώπινου είδους στο έξω διάστημα, θα είχαμε μια από τις σπουδαιότερες και πιο μαγικά συναισθηματικές ερωτικές ιστορίες από καταβολής κινηματογράφου. Για δύο robots! Η ρομαντική αποθέωση της χρονιάς. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

6

ΧΥΜΑΔΙΟ (2008) του Τζόναθαν Λεβίν

The Wackness


Γεννιέσαι, πας σχολείο, πιάνεις δουλειά, κάνεις οικογένεια, πεθαίνεις. Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις! Σου τη λέει ωμά και τίμια ο Λουκ Σαπίρο, από την αρχή. Το καλοκαίρι του 1994, δοκίμασε να κάνει το «δικό του». Ότι πιο ουτοπικό σε τούτη τη ζωή, δηλαδή… (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

5

Brüno (2009) του Λάρι Τσαρλς


Την πρώτη φορά που το είδα, στη μισή ταινία ούρλιαζα, στην υπόλοιπη κρατούσα το σαγόνι να μην πέσει. Όταν τέλειωσε, είπα πως αν ο Σάσα Μπάρον Κοέν μπορούσε να βρίσκεται εντός αιθούσης, θα μας έτριβε ένα σκατό στη μούρη. Και καλά θα έκανε!

4

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ ΜΠΑΤΟΝ (2008) του Ντεϊβιντ Φίντσερ


Κάποιοι τη σύγκριναν με την ιστορία του Φόρεστ Γκαμπ, λες κι αυτό είναι βρισιά. Κάποιοι τη φοβήθηκαν και τη χλεύασαν, σαν κάτι πιο ταπεινό κι απ’ τη ζωή, τη μέτρια, τη δική τους. Παραγνωρίζοντας το πιο τρομακτικό. Το μετά… (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

3

WATCHMEN (2009) του Ζακ Σναϊντερ


Μερικές ταινίες βλέπουν πιο μπροστά από το έτος παραγωγής τους. Αφήνουν για την ανθρωπότητα το ρόλο του υπερτιμημένου και οραματίζονται το θρίαμβο σ’ ένα μέλλον φαταλιστικό. Πόσο ειρωνικό! Υποθέτω πως είναι ζήτημα χρόνου, όπως είχε συμβεί και με το «Blade Runner». Αλλά… τον έχουμε το χρόνο;

2

ΑΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΜΠΕΙ (2008) του Τόμας Αλφρεντσον

Låt den rätte komma in


Νέα κεφάλαια στην κινηματογραφική βαμπιρική μυθολογία σπάνια γράφονται. Εδώ, με επιπλέον χρωμοσώματα αμφιβολίας που αφορούν στη σεξουαλικότητα και κρίσεις ύπουλες γύρω από το «απέθαντο» της πρώτης αγάπης. Μια σοκαριστικά πολυεπίπεδη εμπειρία. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)

1

Η ΣΥΝΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (2008) του Τσάρλι Κάουφμαν

Synecdoche, New York


Η ζωή, η τέχνη και το αναπόφευκτο. Η μεγάλη τριπλή ήττα. Φαντάσου τώρα πως το τέλος είναι ακόμη πιο μίζερο. Και πως κάποιος μας το υπαγορεύει. Μας το’ χει έτοιμο. Μπορείς ν’ αντέξεις τόση αλήθεια στο σινεμά; Εγώ, τι να πω; I’m just a little person. (Πλήρης κριτική της ταινίας βρίσκεται εδώ.)