Κάπως έτσι λειτουργεί στην πλειοψηφία της η κινηματογραφική αγορά των ανεξάρτητων τίτλων. Βγαίνεις στο «παζάρι». Άμα είσαι και μόνιμος πελάτης, είναι πρέπον να κρατάς τις σχέσεις σου, γιατί ο προμηθευτής (υποτίθεται ότι έτσι) θα σε προσέξει. Ας μην πάμε στο deal του «πακέτου» που είναι κομμάτι πιο μπερδεμένο κι ας δούμε τη διαδικασία μεμονωμένα. Αγοράζεις, λοιπόν, μια ταινία πριν καν γυριστεί (συνήθως, διότι υπάρχουν και εκείνες που θα τις δεις και θα είναι ελεύθερες και θα τις θέλει και ο μισός ανταγωνισμός σου, τουλάχιστον, και θα κωλοχτυπηθείς με όλους αυτούς ανεβάζοντας την τιμή στο… ασύμφορο για να την κάνεις δική σου). Την ακριβοπληρώνεις περισσότερο την άλλη λόγω ονομάτων (για παράδειγμα), ενίοτε έχεις «καπαρώσει» κι έναν σκηνοθέτη / «δημιουργό» από προηγούμενο σουξεδάκι και ποντάρεις επάνω του, ανάλογα με φεστιβαλικά βραβεία και κριτική αποδοχή (εκεί ο κλάδος είναι χρήσιμος). Τύπου… ιππόδρομος, μωρέ, μην το κουράζουμε! Κι έρχεται η ώρα να δεις την ταινία. Και έχει βγει μια μαλακία άνευ προηγουμένου! Αλλά τι θα κάνεις; Επιστροφές και αλλαγές δεν έχει εδώ, δεν είσαι στην Ερμού. Το πήρες; Θα το «φορέσεις».
Και πλησιάζει εκείνη η καταραμένη ώρα της διανομής. Της φόλας. Και αρχίζεις να ξοδεύεις κι άλλα για marketing, να ακουστεί λίγο η «ταινιάρα». Ψήνεις και τους αιθουσάρχες, «σου ‘χω εγώ τεφαρίκι, είναι εκείνου που είχε κάνει το τάδε και παίζει και ο δείνα», φτιάχτηκε και το κύκλωμα, πλησιάζει Πέμπτη και κάνεις το σταυρό σου, μπας και είναι τα θετικά «αστεράκια» πιο πολλά και τη γλιτώσεις, να έχεις και κάτι να «πουλήσεις» στα social, μη σου βγει το κάζο από πάνω. Εκείνοι που θα γουστάρουν (για τους Χ λόγους) είναι οι καλοί, οι «φίλοι» σου, και οι άλλοι είναι οι οχτροί! Κι ό,τι αρπάξεις στο πρώτο τετραήμερο, γιατί μετά πέφτεις 50% και βάλε ανά βδομάδα και τα «σπασμένα»… μόνο από την τηλεόραση. Πλέον.
Κι έρχομαι ξανά εγώ και ερωτώ: άμα σου βγήκε εσένα η φόλα ή το «γκανιάν» σου δεν έτρεξε όπως θα ήλπιζες για να βγει πρώτο, γιατί «φταίω» εγώ; Επειδή το δηλώνω ευθαρσώς και ελευθέρως; Εσύ πήρες το ρίσκο σου, κουκλίτσα μου. Κι εγώ κάνω τη δουλειά μου. That’s it!
