FreeCinema

Follow us

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΓΚΡΙΝ (2017)

(THE BOOKSHOP)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ιζαμπέλ Κουσέτ
  • ΚΑΣΤ: Έμιλι Μόρτιμερ, Πατρίσια Κλάρκσον, Μπιλ Νάι, Όνορ Νίφσεϊ, Τζέιμς Λανς, Χάντερ Τρεμέιν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 113'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Αγγλία, 1959. Χήρα θέλει ν’ ανοίξει βιβλιοπωλείο σε γραφικό επαρχιακό χωριό, συναντώντας τη σφοδρή αντίδραση των ντόπιων που δεν δείχνουν να ενστερνίζονται την επιθυμία της. Η κυρία Γκριν, όμως, είναι αποφασισμένη να πραγματοποιήσει το όνειρό της όσα εμπόδια κι αν μπουν στο διάβα της.

Η ταινία με την οποία η Ισπανίδα Ιζαμπέλ Κουσέτ επανασυστήνεται στο ελληνικό κοινό μετά τα «Μαθήματα Οδήγησης» του 2015 (ενδιάμεσα υπάρχουν δύο δουλειές της που αγνοήθηκαν από την εγχώρια διανομή) αποτελεί την τρίτη κατά σειρά αγγλόφωνη παραγωγή του φετινού καλοκαιριού που ανήκει στην ιδιότυπη κατηγορία… «για θερινό καλό είναι». Πατώντας στα ίδια περίπου πρότυπα με τις δύο προηγούμενες του… genre, «Δέκα Υποπτοι για Φόνο» και «SOS Έρχονται οι Βρετανοί», τούτο προτείνει κατά τα ειωθότα ανάλαφρο θέμα για όμορφες βραδιές στα θερινά τα σινεμά, αναγνωρίσιμο καστ με συμπαθείς σε γενικές γραμμές ηθοποιούς, αλλά και ένα τελικό αποτέλεσμα που εύκολα χαρακτηρίζεται ως… μάπα το καρπούζι (για να συμβαδίζουμε και με την εποχή). Δεν φθάνει, βέβαια, στα απύθμενα βάθη των δύο προαναφερθέντων εκτρωμάτων, ούτε κρύβει κάποια αστυνομική πλοκή μυστηρίου όπως εκείνα. Πρόκειται περί καθαρόαιμης αγγλικής ηθογραφίας, πλην όμως του απολύτως πληκτικού τύπου, που αδυνατεί να δώσει πνοή σε ένα ξεψυχισμένο (εξαρχής σχεδόν) σενάριο.

Τοποθετημένο στη φανταστική παραθαλάσσια πόλη του Χάρντμπορο, περί τα τέλη της δεκαετίας του πενήντα, το φιλμ συστήνει αμέσως τη Φλόρενς Γκριν, χήρα από τον καιρό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία έχοντας από τη μία πάθος για τα βιβλία και το διάβασμα και από την άλλη ενέργεια ώστε να φτιάξει κάτι που θα τη «γεμίζει», αποκτά ένα παλιό εγκαταλελειμμένο κτήριο, γνωστό στους ντόπιους με το όνομα «The Old House», με σκοπό να το μετατρέψει σε βιβλιοπωλείο. Παρά την πληροφορία, προερχόμενη από τον γραφικά μοχθηρό τραπεζίτη του χωριού (ο οποίος την αποτρέπει παράλληλα ν’ ανοίξει το συγκεκριμένο κατάστημα), πως ουδείς στην περιοχή επιδεικνύει οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, εκείνη επιμένει και φαίνεται να δικαιώνεται – αν και άγνωστο πώς, καθώς η κύρια ασχολία της, όσο και του μικρού κοριτσιού που έχει προσλάβει ως άτυπη βοηθό, μοιάζει να είναι το διαρκές ξεσκόνισμα και η αναδιοργάνωση των ραφιών και ουχί οι πωλήσεις.

Σχετικά γρήγορα, το μικρό βιβλιοπωλείο αποκτά έναν φανατικό πελάτη στο πρόσωπο του κυρίου Μπράντις, ενός μοναχικού και ιδιότροπου άνδρα, ο οποίος ζώντας απομονωμένος στην έπαυλή του δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαβάζει, είναι όμως τόσο «περίεργος» ώστε δεν βγαίνει ποτέ του έξω στο χωριό, με αποτέλεσμα η Φλόρενς να επιλέγει τίτλους γι’ αυτόν, παραδίδοντάς του τα βιβλία προσωπικά. Ενώ τα πράγματα δείχνουν να έχουν μπει σε μια σειρά για την ευγενική κυρία Γκριν, η εμφάνιση της πλούσιας γηραιάς κυρίας Γκάμαρτ ανατρέπει τα δεδομένα. Αυτή, για κάποιον σταθερά ακατανόητο λόγο, βάζει σαν μοναδικό της στόχο το κλείσιμο του βιβλιοπωλείου και τη μετατροπή του Old House σε κέντρο τέχνης και πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρόκειται περί ενός άκρως σουρεάλ σχεδίου για το συγκεκριμένο μέρος, του τύπου… όλα τα ‘χε η Μαριορή, που μπροστά του αυτό της κυρίας Γκριν μοιάζει να είναι το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο. Όπως και να έχει, η κυρία Γκάμαρτ χρησιμοποιεί όλες τις διασυνδέσεις της (φτάνει ακόμη και ώς το Κοινοβούλιο, για τέτοιο «στράβωμα» μιλάμε!), ώστε να κλείσει την επιχείρηση της Φλόρενς, αναγκάζοντάς την έτσι να πουλήσει το περίφημο ακίνητο, με τη δεύτερη να μάχεται σθεναρά, προσπαθώντας να κρατήσει το όνειρό της ζωντανό.

Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Πενέλοπι Φιτζέραλντ, η ταινία της Κουσέτ κινείται σχεδόν εξολοκλήρου γύρω από μια ανούσια και αδιάφορη όπως παρουσιάζεται κόντρα, σχετικά με τη διεκδίκηση ενός παλιού κτηρίου και την επιθυμητή (εκ της μιας αντιμαχόμενης πλευράς, τουλάχιστον) αλλαγή χρήσης του. Ουδέποτε γίνεται σαφές προς τι όλο αυτό το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, που σταθερά κινείται σε χαρακτηριστικά άτονα (σε βαθμό άγριου χασμουρητού) μήκη κύματος. Πρόκειται περί άκρατης ματαιοδοξίας και ταυτόχρονη επίδειξη δύναμης ή είναι απλά η αντίδραση του παλιού στο νέο που έρχεται, μιας και η κυρία Γκριν πουλά προκλητικά βιβλία όπως η «Λολίτα» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ και το «Φαρενάιτ 451» του Ρέι Μπράντμπερι; Όταν, δε, μέσα σε όλα αυτά, γίνεται προσπάθεια για μια παράλληλου τύπου πλοκή με την εμφάνιση… hipster παραγωγού του BBC (πριν καν ανακαλυφθεί ο σχετικός όρος), ο οποίος αν και φανερά ψωνισμένος κερδίζει την εμπιστοσύνη της καλοσυνάτης Φλόρενς, τα πράγματα γίνονται μόνο χειρότερα, αφού οι δικές του προθέσεις σχετικά με το ειδύλλιο που φαίνεται να πάει να δημιουργηθεί, είναι πλέον ακατανόητες.

Το μοναδικό ίσως έξυπνο trick της Κουσέτ είναι η εν είδει κλεισίματος του ματιού χρησιμοποίηση της πρωταγωνίστριας της κινηματογραφικής μεταφοράς του «Fahrenheit 451» (1966), Τζούλι Κρίστι, σε ρόλο αφηγήτριας (σε μια uncredited συμμετοχή), με τα καλά νέα να σταματούν εκεί, αφού το voice-over δεν προσφέρει παρά περιττές λεπτομέρειες και περιγραφές γεγονότων τα οποία ήδη έχουμε δει επί της οθόνης. Από τους καλούς ηθοποιούς του καστ, μόνο η φιλότιμη Έμιλι Μόρτιμερ κάπως διασώζεται, με τον αγαπητό καρατερίστα Μπιλ Νάι να περιφέρει την καρικατούρα τού ρόλου του με έναν κατατονικό τρόπο που δένει ασορτί με όλα τα υπόλοιπα. Παρ’ όλα αυτά, «Το Βιβλιοπωλείο» κατάφερε να κερδίσει τρία βραβεία Goya, μεταξύ των οποίων αυτό της καλύτερης ταινίας της χρονιάς, ενώ η Κουσέτ πήρε εκείνο της σκηνοθεσίας και του διασκευασμένου σεναρίου. Έχοντας πια υπόψιν μας και τον άλλο θρίαμβο των ισπανικών βραβείων κινηματογράφου, αυτόν του «Γίγαντα» των δέκα κατακτήσεων, μήπως ήρθε η ώρα να στείλουμε στους Ισπανούς τον φορτωμένο με Ίρις «Γιο της Σοφίας»… για να γουστάρουν και να το ευχαριστηθούν;

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αγγλικό δράμα περιόδου που συχνά θυμίζει πολύ μέτρια τηλεταινία του BBC. Το βιβλίο που θα πιάσει στα χέρια του όποιος μπει στο «Βιβλιοπωλείο της Κυρίας Γκριν» κρύβει γνωστά ονόματα στα περιεχόμενά του, που όμως υποδύονται αρχετυπικά μονοδιάστατους χαρακτήρες. Η δε πλοκή, μετά το αρχικά φαινομενικό ενδιαφέρον, γρήγορα οδηγεί σε μια αδιαφορία κινούμενη στα όρια της νυσταλέας απόγνωσης. Ο αναγνώστης, πάντως, θα θαυμάσει ενίοτε τις όμορφες φωτογραφίες της γραφικής βρετανικής και ισπανικής υπαίθρου (πρόκειται περί συμπαραγωγής) – υπάρχει όμως κανείς που αγοράζει ένα βιβλίο όχι για να το διαβάσει, αλλά για να δει μόνο τις εικόνες του;


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.

MINORE

Μυστηριώδη τέρατα εμφανίζονται σε παραθαλάσσιο location του Σαρωνικού κόλπου με εχθρικές και φονικές διαθέσεις. Θα μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν ένα ναυτάκι, μια σερβιτόρα, μια γιαγιά, ένας μποντιμπιλντεράς κι ένα τσούρμο… μπουζουξήδων;